ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1484

บทที่ 1484 หากต้องรักเจ้าเช่นนั้น ข้าทำมิได้

บนขุนเขาที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา

สายลมหนาวพัดปะทะใบหน้า

เจียงหน่ายจวินยืนนิ่งอยู่ริมหน้าผา กางแขนทั้งสองข้าง เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย ราวกับกำลังรับรู้ถึงฟ้าดิน

ไม่ไกลจากด้านหลังของเขา มีลู่เสี่ยวจิ่นที่กำลังกอดกระบี่ และถูซานซูซูที่กำลังม้วนเส้นผมดำขลับไปมา

เจียงหน่ายจวินกล่าวว่า “ความหนาวเหน็บนี้กลืนกินพลังวิเศษของฟ้าดิน กลืนกินวรยุทธ์ของพวกเรา เหมือนว่าภัยพิบัติในยุคโบราณกาลกำลังหวนกลับมาอีกครั้ง”

เจียงหน่ายจวินยิ้มอย่างอ่อนโยน พลางมองไปยังขุนเขาเบื้องหน้า ไม่มีท่าทีตื่นตระหนก หรือความรู้สึกด้านลบแม้แต่น้อย

เช้าวันนี้ เขาได้รับรู้ว่าตระกูลเจียงได้ปล่อยข่าวออกมา ใจความสำคัญคือ แม้จะเผชิญหน้ากับการคุกคามจากศัตรูมากมาย ตระกูลเจียงก็จะมิมีการประนีประนอมใด ๆ ผู้มีพรสวรรค์ของตระกูลเจียงล้วนเป็นผู้กล้าหาญ ไม่เกรงกลัวความตาย และญาติสนิทของผู้มีพรสวรรค์เหล่านี้จะได้รับการสนับสนุนด้านทรัพยากรและการคุ้มครองจากตระกูลเจียงมากขึ้น

ทว่าในข่าวกลับมิได้กล่าวถึงการช่วยเหลือผู้มีพรสวรรค์ที่ถูกจับเป็นตัวประกัน แลมิได้กล่าวถึงการทอดทิ้งพวกเขาเช่นกัน

แต่พวกเขาล้วนเข้าใจดีกว่า นี่ไม่เพียงเป็นการข่มขู่ผู้ที่เป็นศัตรูกับตระกูลเจียง แต่ยังเป็นการข่มขู่ผู้มีพรสวรรค์ที่ถูกจับเป็นตัวประกัน

สิ่งที่ควรพูด สิ่งที่ควรทำ ไม่จำเป็นต้องกล่าวก็เข้าใจได้

หากผู้มีพรสวรรค์ที่เป็นตัวประกันยอมตายเพื่อปกป้องความลับของตระกูลเจียง ญาติสนิทของพวกเขาจะได้รับผลประโยชน์ และพวกเขาก็จะได้รับชื่อเสียงอันดีงาม

แต่หากกล้าทำสิ่งที่เป็นภัยต่อตระกูลเจียง ญาติสนิทเหล่านั้นก็จะได้รับผลร้าย และพวกเขาจะถูกตราหน้าข้อหาทรยศตระกูล

ลู่เสี่ยวจิ่นมองแผ่นหลังอันสงบนิ่งที่แม้ฟ้าถล่มก็ไม่หวั่นไหวของเจียงหน่ายจวิน ทำให้นางนึกถึงจ้าวอู่เจียงอีกครั้ง

นางจึงเอ่ยเกลี้ยกล่อม

“หากเจ้าเต็มใจที่จะละทิ้งความมืดมน แล้วหันมาเข้าร่วมกับพวกเรา พวกเราสามารถปล่อยข่าวลวงว่าเจ้ายอมตายอย่างกล้าหาญ”

ถูซานซูซูมองเจียงหน่ายจวินด้วยแววตาเปี่ยมด้วยอารมณ์ซับซ้อน

“พี่ฉางอวี่เห็นแก่ตัวสักครั้งเถิด…”

“ฮะ ๆ ขอบคุณสองหญิงงามที่มีน้ำใจ” เจียงหน่ายจวินค่อย ๆ หันกาย แล้วจึงยิ้มอย่างอ่อนโยน

“น่าเสียดายนัก แม้ตระกูลเจียงจะมีอำนาจด้อยกว่าตระกูลลู่และภูเขาถูซาน แต่ก็นับเป็นตระกูลใหญ่ แผ่นป้ายชีวิตของตระกูลเจียงนี้ มิใช่สิ่งที่คนนอกจะมาแทรกแซงได้

ข้ายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ เพียงประมุขตระกูลดูที่แผ่นป้ายชีวิต เขาย่อมรู้

พี่ชายพี่สาวรักข้า บิดามารดาทะนุถนอมข้า น้องสาวก็มักจะติดตามข้าอยู่เสมอ หากในยามนี้ข้าไม่ตาย ผู้ที่จะต้องเดือดร้อนก็คือพวกเขา ข้าไม่อาจทำเช่นนั้นได้…”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน