ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1510

บทที่ 1510 ความหมายแท้จริงในห้วงฝัน

จ้าวอู่เจียงเงยหน้ามองท้องนภา หมู่มวลดารากระจัดกระจายอยู่อย่างเบาบาง ราวกับว่าดวงดารานับอนันต์ได้ดับสูญไปตั้งแต่โบราณกาล พระจันทร์เสี้ยวสาดแสงสลัวลงมา

เขาที่อยู่เพียงลำพังในจวนอิ้นอ๋อง คิดทบทวนหลายสิ่งหลายอย่าง ก่อนหน้านี้เมื่อตื่นจากความฝันอันน่าพะวง เขารู้สึกเข้าใจบางสิ่งอยู่ราง ๆ แต่มิอาจเข้าใจทุกสิ่งได้อย่างถ่องแท้

เขายังคงคิดไม่ออกว่า เหตุใดตัวเขาในยุคโบราณถึงได้วางแผนสั่งให้จางซวีคุนในปัจจุบันกักขังเขาไว้ที่แห่งนี้

เพราะเหตุใดกันแน่?

ตรงหน้าจ้าวอู่เจียงราวกับมีแผ่นบางเกือบใสปรากฏขึ้น ห่อหุ้มทุกสิ่งรอบข้างไว้ หรือพูดอีกนัยคือมันกำลังกักขังเขาไว้

เขาสามารถมองเห็นโครงร่างของโลกภายนอกได้อย่างราง ๆ ทว่ามิอาจมองเห็นรายละเอียดได้ชัดเจนนัก

สัญชาตญาณของตนบอกว่า หากเขาทะลวงแผ่นบางเหล่านี้ได้ เขาก็จะสามารถมองเห็นความจริงทั้งหมด และเข้าใจการจัดการทั้งหมดของตนในยุคโบราณได้

ทว่าบัดนี้จ้าวอู่เจียงเหมือนดั่งหมาป่าเดียวดายที่ถูกถอนเขี้ยวถอดเล็บ เขามิอาจทะลวงแผ่นบางตร

หน้าได้ จึงทำได้เพียงติดอยู่ในโลกอันพร่ามัวนี้

หากมิได้รู้ว่าตนกำลังจะจากโลกนี้ไปในมิช้า เขาคงมิร้อนรนเลย

ยามนี้ในใจเขากลับรู้สึกกระวนกระวายอย่างยิ่ง อยากเร่งรีบออกไปดูว่าโลกภายนอกเกิดอันใดขึ้นกันแน่?

ญาติสนิทคนอื่น ๆ ของเขายังอยู่ดีหรือไม่?

ประชาชนทั่วหล้ายังอยู่เย็นเป็นสุขหรือไม่?

จ้าวอู่เจียงค่อย ๆ ยกแขนขวาขึ้น ปราณกระบี่พวยพุ่งในมือ พระพายไร้รูปร่างรวมตัวกันในมือเขา จากนั้นก็ฟันกระบี่หนึ่งดาบไปยังด้านนอกจวนอิ้นอ๋อง

‘โครม…’

ปราณกระบี่ปะทะกับพื้นที่ว่างด้านนอกจวน มันถูกพื้นที่ว่างที่มองไม่เห็นขวางกั้นไว้ จนแตกกระจายโดยพลัน

“กลืนนภา!”

เขาตะโกนเสียงเยือกเย็น ผมยาวปลิวไสว พยายามจะดูดกลืนพลังทั้งหมดบนยันต์ที่กักขังตนอยู่ ทว่าผลลัพธ์ของวิชากลืนนภาเสมือนวัวโคลนลงทะเล สิ้นสุดลงโดยไร้ผล มิก่อให้เกิดระลอกคลื่นแม้แต่น้อย

“อย่าดิ้นรนไปเลย จ้าวอู่เจียง…”

เสียงหนึ่งก็พลันดังขึ้นในจิตใจของเขา ราวกับกำลังโน้มน้าวให้เขาล้มเลิกการต่อต้าน และใช้ชีวิตที่เหลืออีกไม่กี่วันนี้อย่างสงบ

“ประชาชนทั่วหล้าเกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วย?”

“จิ้งเอ๋อร์และพวกคนที่เหลืออยู่ในถิ่นบรรพบุรุษตระกูลจี พวกนางจะปลอดภัยดี”

“เจ้าเคยพูดมิใช่หรือว่า ให้เคารพชะตากรรมของผู้อื่น?”

“การช่วยเหลือพวกเขามิใช่ความรับผิดชอบของเจ้า จงดูแลตนให้ดีเสีย…”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน