ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1542

บทที่ 1542 ช่วยอัปเกรดฟรี ไม่เอาเปรียบทั้งเด็กและคนแก่

จ้าวอู่เจียงรู้สึกถึงผลของน้ำยาวิวัฒนาการระดับสองที่กำลังรักษาบาดแผลของเขาอยู่ ดูเหมือนมันกำลังค้นหาบางสิ่งในร่างกายของเขา ราวกับกำลังมองหาสมบัติที่ซ่อนอยู่เพื่อเปิดทางให้เขาแข็งแกร่งขึ้น

กลิ่นอายของยานี้ช่างคุ้นเคยนัก มันคล้ายคลึงกับน้ำยาที่ใช้ในวิชาก้าวสู่เซียนของตระกูลโหย่วอวี๋และตระกูลเซวียนหยวนมาก

ขณะที่น้ำยาไหลเวียนไปทั่วร่างกายของเขา เขายังรู้สึกว่าร่างจิ้งจอกของหลินหลางที่ซ่อนอยู่ในร่างกายเขามีปฏิกิริยาตอบสนองต่อยา

น้ำยานี้สามารถถูกดูดซึมโดยหลินหลางได้

วิญญาณของจ้าวอู่เจียงล่องลอยออกมา พร้อมกับจ้าวเจียงและพานอวี้เหลียนที่กำลังสังเกตการเปลี่ยนแปลงของร่างกายเขา ทว่าทั้งสองคนก็ไม่ได้สังเกตเห็นวิญญาณของเขา

ในขณะเดียวกัน เขาตัดสินใจที่จะหาน้ำยาวิวัฒนาการชนิดนี้มาดื่มเพิ่ม

เขาพยายามสกัดน้ำยาวิวัฒนาการระดับสองที่ยังไม่ละลายไปจนหมดออกมา แล้วเปิดถุงเก็บของในร่างกายของตัวเอง นำน้ำยาที่ใช้ในวิชาก้าวสู่เซียนจากยุคโบราณออกมา ผสมทั้งสองอย่างเข้าด้วยกันบางส่วน

จากนั้น เขาปล่อยให้น้ำยาที่ผสมเป็นหนึ่งเดียวไหลออกมาจากบาดแผลที่บ่าของเขา

“เอ๊ะ? ทำไมกัน ดูดซึมไม่ได้เหรอ?” สีหน้าบนหน้ากากของจ้าวเจียงเปลี่ยนเป็นความสงสัย เขาใช้ขวดเล็ก ๆ รองรับน้ำยาสีเทาเข้มที่ไหลออกมาจากบาดแผล เขย่าขวดเล็กน้อยเพื่อนำมาดูใกล้ ๆ และสังเกตมันอย่างละเอียด จากนั้นความสงสัยบนหน้ากากของเขาก็เปลี่ยนเป็นความตกตะลึง

“มันบริสุทธิ์ขึ้นด้วย น้ำยาวิวัฒนาการระดับสองนี่ เกือบจะถึงระดับสามแล้ว!

พี่ชายคนนี้ทำได้ยังไง ตายไปแล้วยังมีความพิเศษขนาดนี้?”

พานอวี้เหลียนสะบัดผมหยักศกสีแดงของเธอ ดวงตาสั่นระริก ผิวขาวที่โผล่จากซิปเสื้อหนังก็กระเพื่อมตาม เธอก้มตัวลงไปข้างหน้าทันที ใช้ลิ้นเลียที่บ่าของจ้าวอู่เจียงทีหนึ่ง ก่อนจะเลียน้ำยาที่เหลือจนหมด

ท่าทางของเธอทั้งยั่วยวนและเย้ายวน ขณะที่น้ำยาที่ออกฤทธิ์ในร่างกายของเธอ ก็ทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้น พลางครางออกมาเบา ๆ จนเกิดเสียงจมูกยาว ๆ

เธอเหมือนคนเสพยาเข้าไป ใบหน้างดงามเต็มไปด้วยความแดงระเรื่อและความยินดี

“ฉันเข้าใจแล้ว ร่างของผู้ที่อยู่ในขั้นมหามรรคานี้ ไม่ใช่ผู้ยกระดับด้วยกลไก และไม่ใช่ผู้วิวัฒนาการ แต่เป็นนักพรตโบราณ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน