ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1583
บทที่ 1583 วางกับดักนักสืบ
อวี้มู่หว่านจ้องมองจ้าวอู่เจียงเขม็ง เครื่องจับเท็จขนาดเล็กที่ซ่อนอยู่ในมือเรียวงามของเธอไม่มีความผิดปกติแต่อย่างใด
“ฉันคงจะคิดมากเกินไป” อวี้มู่หว่านนึกในใจว่าตนเองคิดมากเกินไปก็รู้สึกขอโทษ จากที่ได้ทราบจากโม่หลีว่าในงานวันเกิด จ้าวเจียงได้เอาตัวไปขวางระเบิดเพียงลำพัง เพื่อปกป้องโม่หลีและเหล่าเพื่อนสาวทั้งหลาย จนแขนขวาของเขาต้องขาดเพราะถูกระเบิด
คนแบบนี้ยากที่จะโยงความเกี่ยวข้องกับฆาตกรโหดเหี้ยมที่ฆ่าคนชราและผู้หญิงในสถานสงเคราะห์
อีกทั้งเธอก็ไม่พบเงาร่างที่คล้ายกับจ้าวเจียงในบริเวณสถานสงเคราะห์เทียนคงชิงหลางตอนที่สังเกตภาพจากกล้องวงจรปิด เพียงแต่เวลาที่จ้าวเจียงการปรากฏตัวที่ดาวเสี่ยวชางอยู่ในช่วงเวลาที่เกิดเหตุพอดี จึงทำให้เธอเกิดความสงสัยขึ้นมา
“ฮ่า ๆ น้องชายจ้าวเจียง นายอย่าถือสาเธอเลย”
อวี้เซี่ยวหู่หัวเราะ ด้วยจ้าวเจียงเป็นนักล่าเงินรางวัล การปรากฏตัวที่ไหนก็ไม่ใช่เรื่องแปลก และหากจ้าวเจียงเป็นผู้ฆาตรกรจริง เขาคงไม่สามารถยืนคุยกับพวกเขาได้อย่างไม่สะทกสะท้านและไม่มีพิรุธเช่นนี้
‘ต้องเป็นฆาตกรที่วิปริตและมีจิตใจเข้มแข็งระดับไหนถึงจะกล้าทำเช่นนี้?’
อวี้เซี่ยวหู่อธิบายพลางหัวเราะ
“น้องสาวของฉันคนนี้น่ะ ปกติชอบอ่านเรื่องลึกลับสืบสวนสอบสวน โดยเฉพาะเรื่องของคุณย่าอะไรสักอย่าง กับรัมโป… เอาเป็นว่าเป็นพวกนักสืบสวนทั้งหลายนั่นแหละ เธอชอบจินตนาการว่าตัวเองเป็นไข่ตุ๋น… ฮ่า ๆ ๆ”
“คืออกาธา คริสตี และ เอโดงาวะ รัมโปต่างหาก” อวี้มู่หว่านแก้คำพูด
“แล้วก็ไม่ใช่ไข่ตุ๋น แต่เป็นนักสืบ!”
“อ๋อ ใช่ ๆ นั่นแหละ ไข่ตุ๋น” อวี้เซี่ยวหู่พยักหน้า เหมือนกับว่าเขาไม่ได้ฟังที่เธอพูดเลย
อวี้มู่หว่านแค่นเสียงฮึ แล้วหันหน้าหนีไปอีกทาง “ช่างเป็นคนหยาบช้าจริง ๆ…”
เห็นได้ชัดว่าภาพที่เห็นนี้ได้เผยความจริงของเธอออกมา ที่แท้เธอก็ไม่ใช่สาวน้อยเย็นชาที่มีไอคิวสูงอะไร แต่เป็นเพียงสาวน้อยซุกซนที่ชอบจินตนาการไปเรื่อย
ภาพลักษณ์อันสมบูรณ์แบบและลึกลับของเธอถูกพี่ชายผู้น่ารังเกียจทำลายลงจนหมดสิ้น!
จ้าวอู่เจียงนึกถึงทำนองเพลงประกอบของเครื่องซักผ้าถังหมุน (คุโด้ ชินอิจิ)*[1] ในหัวขึ้นมาทันที เมื่อคิดถึงกบจอมเจ้าเล่ห์ที่คอยลูบท้องอยู่ตลอด เขากระแอมเบา ๆ แล้วยิ้มบาง ๆ พลางกล่าวว่า
“การตั้งสมมติฐานอย่างกล้าหาญแต่พิสูจน์อย่างระมัดระวัง ข้อสงสัยของคุณหนูอวี้มู่หว่านนั้นสมเหตุสมผล ไม่มีอะไรผิดแปลกเลย”
อวี้มู่หว่านหมุนดวงตามองชายสวมหน้ากากที่ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อนอย่างลึกซึ้ง
จ้าวอู่เจียงพูดอย่างจริงจังว่า “พอดีผมจะเดินทางไปดาวเสี่ยวชาง เรื่องนี้ถ้าผมมีเวลา ผมจะต้องสืบให้กระจ่าง จะไม่ปล่อยให้คนร้ายลอยนวลเด็ดขาด”
คำพูดนี้มีจุดประสงค์ทั้งพูดให้อวี้มู่หว่านฟัง และพูดให้ซีเหมินฉางไห่ฟังด้วย
พูดให้ซีเหมินฉางไห่ฟังเพื่อปลอบประโลมจิตใจของเขา
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า