ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1582

บทที่ 1582 คดีฆาตกรรมที่สถานสงเคราะห์

“คุณ… คุณหนูอวี้ คุณ… คุณเป็นคนของสำนักงานรักษาความสงบใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นแล้วคุณมีเบาะแสเกี่ยวกับฆาตกรหรือเปล่า?”

ซีเหมินฉางไห่ไม่ได้แสดงท่าทีหยิ่งผยองและดื้อรั้นเหมือนที่จ้าวอู่เจียงและอวี้เซี่ยวหู่เคยเห็นก่อนหน้า ตอนนี้เขาดูท่าทางอารมณ์ไม่ค่อยปกติ ทั้งเปราะบางและมีความคลุ้มคลั่งแฝงอยู่

อวี้เซี่ยวหู่ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว เพื่อยืนบังน้องสาวไว้

“ขอโทษ” อวี้มู่หว่านกล่าวด้วยความเสียใจ

“ฉันไม่ใช่คนของสำนักงานรักษาความสงบ ที่จริงแล้วสถานสงเคราะห์เทียนคงชิงหลางและดาวเสี่ยวชาง เกือบทั้งหมด หรือแม้แต่สถานสงเคราะห์บนดวงดาวที่อยู่ใกล้ดาวเทียนหลาง รวมไปถึงองค์กรการกุศลอื่น ๆ อีกมากมาย ล้วนก่อตั้งขึ้นโดยตระกูลอวี้ของพวกเราและผู้มีจิตศรัทธาในสังคม

คราวนี้เกิดคดีฆาตกรรมขึ้นที่สถานสงเคราะห์เทียนคงชิงหลาง เมื่อคุณพ่อของฉันได้รับข่าว ท่านก็ให้ความสำคัญมาก แต่เนื่องจากช่วงนี้ท่านไม่สบายจึงไม่สามารถไปดูสถานที่เกิดเหตุด้วยตัวเองได้ จึงให้ฉันมาจัดการเรื่องนี้แทน

ตอนนี้เรายังไม่มีเบาะแสที่แน่ชัดเกี่ยวกับตัวฆาตกร

เดิมทีในสถานสงเคราะห์ มีเด็กหญิงคนหนึ่งชื่อเมิ่งหลิน ดูเหมือนว่าเธอจะเห็นหน้าฆาตกร แต่เพราะความกลัวและผลกระทบทางจิตใจทำให้เธอนึกไม่ออก และสำนักงานรักษาความสงบก็ไม่สามารถบังคับให้เธอให้ข้อมูลได้ คดีนี้เลยหยุดชะงักมาหนึ่งถึงสองวันแล้ว…”

“ฮือ…” ตอนนี้ซีเหมินฉางไห่ซึ่งเป็นชายชาตรีกลับร้องไห้ออกมาจนน้ำตาไหลนองหน้า

ทั้งสามคนเห็นแล้วว่า ซีเหมินฉางไห่ดูเหมือนจะมีความเกี่ยวข้องกับสถานสงเคราะห์ที่เกิดคดีฆาตกรรมนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว

“มันเป็นใครกัน? ฉันจะฆ่ามันให้ตาย!”

“ฉันต้องกลับไป!”

“ฉันจะฆ่ามันให้ตาย!”

ซีเหมินฉางไห่สะอื้นไห้ นั่งย่อตัวลง พร่ำพึมพำสองประโยคนี้ซ้ำไปซ้ำมา ทั้งร่างสั่นเทา อารมณ์แตกสลายราวกับเด็กที่ยังไม่โตเต็มวัย

“คนร้ายตัวจริง” จ้าวอู่เจียงมองดูซีเหมินฉางไห่ที่กำลังสติแตกราวกับเด็กน้อย เขาก้าวเข้าไปข้างหน้าหนึ่งก้าว กระชากตัวซีเหมินฉางไห้ขึ้นมา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน