ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1591

บทที่ 1591 วาดไข่สองฟองใต้คิ้ว

“ถ้าคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เป็นคนของทางการ ฉันก็บอกนายได้ว่าการตายของผู้อำนวยการและคุณป้าไม่ใช่คดีฆาตกรรม แต่เป็นอุบัติเหตุแน่นอน”

หยวนเหลยทำหน้าเคร่งขรึม

“ไม่ว่าจะเป็นถุงมือสีอะไรของทางการ ขั้นตอนแรกก็คือขั้นที่เรียกว่าการบริจาคอวัยวะ

ตามปกติแล้วถุงมือขาวจะเป็นฝ่ายออกโรง รอคอยให้ผู้บริจาคเสียชีวิตอย่างอดทน

แต่หากผู้มีอำนาจบางคนรอไม่ไหว ถุงมือที่ต้องใช้ก็จะเปลี่ยนไป สีของมันจะมืดมนลง ถุงมือแบบนั้นทำเรื่องมืดดำได้มากมาย แต่โดยพื้นฐานแล้วจะยึดหลักให้ดูเหมือนเป็นอุบัติเหตุ

หากพวกเขาจะมาเอาหัวใจ จะมีผู้เฉพาะทางมาจัดการสถานที่เกิดเหตุให้สะอาดจนนายหาร่องรอยไม่พบแม้แต่นิดเดียว

แต่ตอนนี้ล่ะ นายลองเปรียบเทียบดูสิว่ามันเป็นแบบนั้นรึเปล่า?”

ซีเหมินฉางชิ่งขมวดคิ้วคมแน่น ก่อนจะพยักหน้า

“พยักหน้าบ้าบออะไรของแกวะ ที่พยักหน้านี่ได้คิดรึยัง?” หยวนเหลยไม่ได้ต้องการให้ซีเหมินฉางชิ่งเห็นด้วยกับเขา แต่ต้องการให้ซีเหมินฉางชิ่งคิด คิด และคิดให้มันมากกว่านี้!

“ความเป็นไปได้ที่จะเป็นฝ่ายทางการนั้นน้อยมาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มี” น้ำเสียงของหยวนเหลยยิ่งทุ้มต่ำลง

“อาจเป็นไปได้ว่าเพราะความต้องการที่เร่งด่วนเกินกว่าที่นายและฉันจะคาดคิด ทำให้พวกเขาไม่มีเวลาจัดการสถานที่เกิดเหตุ”

ซีเหมินฉางชิ่งครุ่นคิดแล้วพยักหน้าอย่างจริงจัง ซีเหมินฉางไห่ที่นั่งพิงเคาน์เตอร์บาร์อยู่ด้านล่างก็พยักหน้าอย่างเอาเรื่องเช่นกัน

ผู้จัดการหยวนเหลยเหลือบมองพี่น้องทั้งสองด้วยสายตาเรียบเฉย จู่ ๆ ก็แค่นเสียงเบา ๆ ราวกับยอมปลงตก จากนั้นก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่แฝงความรู้สึกจนใจ

“พวกแกนี่วาดไข่สองฟองไว้ใต้คิ้ว เอาไว้กะพริบ แต่ไม่ยอมใช้มองเหรอไงวะ?

ภาพถ่าย ณ ที่เกิดเหตุพวกเราก็เคยดูกันแล้วไม่ใช่เหรอ?

เมิ่งหลินก็เห็นคนร้ายกับตา

แล้วพวกแกพยักหน้าทำไมกัน?

นี่มันดูเหมือนเป็นที่เกิดเหตุที่ไม่มีเวลาจัดการเหรอไง?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน