เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1599

บทที่ 1599 น่ารังเกียจจริง ๆ

เมื่อจ้าวอู่เจียงเอ่ยประโยคนี้ออกมา ผู้คนมากมายต่างตะลึง บางคนรีบหัวเราะเยาะ

“น้องชาย นายก็เข้ามาพร้อมกับพวกเราด้วยกัน นายก็ไปนวดเหมือนกันแท้ ๆ

พวกเราที่นวดเท้า… ถึงแม้พวกเราจะทำการค้าประเวณี พวกเราผิดกฎหมาย แต่ทำไมถึงจับกุมแค่พวกเราล่ะ? พวกที่มีกระแสพลังล้นฟ้า คนที่มีเมียที่สามที่สี่ก็มีมากมาย พวกเขาไม่ผิดกฎหมายเหรอ ทำไมไม่จับพวกเขาล่ะ?

แม้จะมีการปราบปรามอาชญากรรม แต่อาชญากรรมมากมายขนาดนั้น ก็ยังมีคนที่ทำตัวเป็นใหญ่ครอบงำทุกอย่างตามปกติไม่ใช่เหรอ?

นายก็แค่สามัญชนคนธรรมดา มาทำตัวหน้าซื่อใจคดแบบนี้ มีประโยชน์อะไร?”

“ถูกต้อง…” จ้าวอู่เจียงยิ้มอย่างอ่อนโยน ตอนนี้ร่างจริงของเขาซ่อนอยู่ที่นี่จึงไม่มีอะไรให้ทำมากนัก นาน ๆ ทีจะมีคนมาพูดคุยกับเขา คืนนี้จึงไม่รู้สึกเหงาเกินไป

เขาไม่ได้ปฏิเสธความคิดของคนเหล่านี้ในตอนแรก เพราะความคิดเช่นนี้เขาก็เคยมี แม้แต่คนมากมายที่เขาพบเจอก็มีความคิดเช่นนี้

แต่เขาคือจ้าวอู่เจียงที่เคยหลับใหลก่อนรุ่งอรุณมาถึง และเขายังเป็นเทพปีศาจที่ตื่นขึ้นมาต้อนรับแสงอรุณในยามรุ่งสาง เช่นนั้นแล้วเขาจึงมองทะลุโลกนี้แล้ว

เขายิ้มพลางกล่าวว่า

“เพราะแบบนี้แหละ ระบบสังคมถึงได้มีจุดที่ไม่สมบูรณ์ พวกเราจึงยิ่งต้องการนโยบายแบบนี้ ปราบปรามการค้าประเวณีและอาชญากรรมอย่างเด็ดขาด เพื่อรักษาผลประโยชน์ของประชาชน

ความไม่สมบูรณ์ของระบบสังคมเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ อารยธรรมของพวกเรายังไม่ได้พัฒนาไปไกลมากนัก แต่วิชาความรู้ของเราก็กำลังพัฒนา ตัวพวกเราเองก็กำลังพัฒนาและวิวัฒนาการ ทุกอย่างยังไม่สมบูรณ์

พวกเราไม่สามารถทรยศต่อแสงสว่าง แล้วยอมจำนนต่อความมืด เพียงแค่เพราะความไม่สมบูรณ์แบบได้”

“ก็เพราะมีความมืดมิดแบบนี้ พวกเราจึงยิ่งต้องทะนุถนอม ยิ่งต้องมุ่งหน้าสู่ที่ที่มีแสงสว่าง และยิ่งต้องร่วมแรงร่วมใจกันสร้างระบบสังคมที่ดี

เพื่อนเอ๋ย เพราะเหตุนี้เรื่องที่คุณเคยเยาะเย้ยก่อนหน้านี้ก็จะค่อย ๆ ลดน้อยลง สังคมจึงจะกลายเป็นสังคมในอุดมคติของคุณ”

บางคนจมอยู่กับภวังค์ความคิด กระนั้นบางคนก็ยังคงสงสัย “แต่ฉันยังไม่เข้าใจว่าทำไมการทำแบบนี้ถึงเป็นการพยายามลดการเอารัดเอาเปรียบของผู้แข็งแกร่งที่มีต่อผู้อ่อนแอ…”

“คุณทนายคนนี้…” จ้าวอู่เจียงชี้ไปที่ชายในชุดทางการที่อยู่มุมห้อง

ชายผู้นั้นยิ้มอ่อนโยนดุจแสงอาทิตย์ยามบ่ายในฤดูใบไม้ผลิ ก่อนแนะนำตัว

“อันเสี่ยวตี้”

“จ้าวอู่เจียง” จ้าวอู่เจียงพยักหน้าทักทาย แล้วกล่าวต่อ

บทที่ 1599 น่ารังเกียจจริง ๆ 1

บทที่ 1599 น่ารังเกียจจริง ๆ 2

บทที่ 1599 น่ารังเกียจจริง ๆ 3

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า