ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 162

บทที่ 162 รายงานฮ่องเต้

“เจี๋ยสือจิ่วกลับมาเพื่อรายงานความเคลื่อนไหวของใต้เท้าจ้าวพ่ะย่ะค่ะ”

“ความเคลื่อนไหวของจ้าวอู่เจียงอย่างนั้นหรือ?” ฮ่องเต้หญิงพิศวง นางไม่ได้สั่งแล้วหรือว่าไม่ต้องกลับมารายงานความเคลื่อนไหวของจ้าวอู่เจียงอีกต่อไป? แต่อย่างไรก็ตาม เจี๋ยสือจิ่วเพิ่งกลับมาจากการสืบข่าวเรื่องกู่พิษแห่งโหลวหลาน คงยังไม่ทราบเรื่องนี้

“ทูลฝ่าบาท” เจี๋ยสือจิ่วเริ่มต้นการรายงานด้วยสีหน้าจริงจัง

“วันนี้ ใต้เท้าจ้าวออกจากวังหลวงไปสู่ทิศตะวันออกและพบกับหญิงงามผู้หนึ่ง พวกเขาพูดคุยกันอย่างสนิทสนม แต่กระหม่อมมิทราบได้ว่า พวกเขาคุยอะไรกัน หลังจากนั้น ใต้เท้าจ้าวก็ได้มอบสิ่งของบางอย่างจากวังหลวงให้กับสตรีผู้นั้นพ่ะย่ะค่ะ”

พูดคุยกันอย่างสนิทสนม แอบออกไปพบหญิงงาม… ฮ่องเต้หญิงยังคงมีอาการมึนงงเพราะพิษไข้ การประมวลความคิดจึงเชื่องช้ามากกว่าปกติ

นางจับใจความได้เพียงบางคำเท่านั้น

แล้วฮ่องเต้หญิงก็คำรามออกมาด้วยความขุ่นเคืองใจทันที

“ข้าส่งเจ้าไปทำอะไร?”

“ฝ่าบาทส่งกระหม่อมไปเพื่อ…” เจี๋ยสือจิ่วหัวใจกระตุกวูบด้วยความร้อนรน ทำไมฮ่องเต้ถึงทรงกริ้วขึ้นมาเช่นนี้? หรือว่าเขากระทำสิ่งใดผิดพลาดไป?

แม้จะลังเลเล็กน้อย แต่ก็ยังกล่าวต่อไป

“กระหม่อมถูกส่งตัวไป… คุ้มครอง… ใต้เท้าจ้าว…”

“เช่นนั้นเจ้ากลับมารายงานข้าเพื่ออะไร? ที่เจ้าปลีกตัวกลับมาเช่นนี้ได้รับอนุญาตแล้วหรือ?” ดวงตาของฮ่องเต้วาวโรจน์ด้วยความเดือดดาล

“ข้าขอประกาศอีกครั้ง ในอนาคตหลังจากนี้ ไม่ต้องกลับมารายงานข้าว่าเขาไปที่ไหนหรือทำอะไร แค่คอยดูแลความปลอดภัยของเขาก็พอ!”

เจี๋ยสือจิ่วกลืนน้ำลาย ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าเพราะเหตุใดเจี๋ยเอ้อร์ซานถึงดูไม่วิตกกังวลอะไรเลย ที่แท้ก็เป็นเพราะหน้าที่ของพวกเขามีเพียงคอยรักษาความปลอดภัยให้แก่จ้าวอู่เจียงเท่านั้น

มิน่าเล่า เจี๋ยเอ้อร์ซานถึงได้พูดว่านี่เป็นงานที่วิเศษยิ่ง… เจี๋ยสือจิ่วรีบตอบรับอย่างรวดเร็ว “กระหม่อมน้อมรับคำบัญชา”

ในหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง คิดไม่ถึงเลยว่าฮ่องเต้จะทรงเชื่อใจจ้าวอู่เจียงมากจนไม่ต้องรายงานการเคลื่อนไหวใด ๆ อีกแล้ว

หลายรัชกาลที่ผ่านมา ไม่ว่าหน่วยองครักษ์มังกรถูกส่งตัวไปอารักขาขุนนางหรือคนสนิทคนใด ล้วนต้องกลับมารายงานความเคลื่อนไหวของบุคคลเหล่านั้นให้ฮ่องเต้รับทราบเสมอ แต่คำสั่งของฮ่องเต้องค์ปัจจุบันแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงความเชื่อใจอย่างยิ่ง นี่คือสิ่งที่เจี๋ยสือจิ่วไม่เคยพบเห็น และไม่เคยได้ยินมาก่อน

“เจ้ากลับไปได้แล้ว!” ฮ่องเต้เบิกตาโตด้วยความไม่สบอารมณ์ นางรู้ดีว่าที่ตนเองเดือดดาลนั้นไม่ใช่เพราะเจี๋ยสือจิ่วกลับมารายงานความเคลื่อนไหวของจ้าวอู่เจียงโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่เป็นเพราะเนื้อหาที่ได้รับรายงานต่างหาก

จ้าวอู่เจียงแอบไปพบโฉมงาม ทั้งยังพูดคุยกันอย่างสนิทสนม…

ฮ่องเต้หญิงรู้สึกแปลกประหลาด นางไม่เข้าใจตนเองเลยสักนิด

เมื่อคืนนี้ นางได้กลืนน้ำคาวของจ้าวอู่เจียง เช้าวันนี้ นางดื่มสมุนไพรรสชาติขมปร่าของเขา แต่นางกลับรู้สึกหอมหวานจากความห่วงใยที่ได้รับ แต่บัดนี้ เซวียนหยวนจิ้งกำลังรู้สึกหงุดหงิดใจเป็นอย่างยิ่ง

และนั่นก็ทำให้นางสูญเสียความเยือกเย็นไปอย่างสมบูรณ์

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน