ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 195

บทที่ 195 ความลึกลับ

จ้าวอู่เจียงประสานมือคำนับ

“ท่านผู้อาวุโสกล่าวชื่นชมกันเกินไปแล้วขอรับ”

“เจ้า… เจ้าชื่นชอบเหนียนหยวนใช่หรือไม่?” กู้ชางเทียนเปลี่ยนเรื่อง ชายชราถามในสิ่งที่สงสัยมาตั้งแต่แรกทันที

จ้าวอู่เจียงถึงกับหยุดชะงัก

“ท่านผู้อาวุโส…”

“ตอบข้ามา!” กู้ชางเทียนจ้องมองอีกกฝ่ายเขม็ง

“ข้ารู้สึกเหมือนพวกเราเคยผูกพันกันมาก่อนขอรับ” จ้าวอู่เจียงตอบด้วยเสียงทุ้มต่ำ

“ข้าเพียงรู้สึก ‘คล้ายกับว่า’ พวกเราเคยพบเจอกันมาก่อน ถึงกระนั้นข้าก็ไม่ได้มีความคิดเป็นอื่นเลยขอรับ”

“แต่ข้ามองออกว่านางมีความรู้สึกให้เจ้า!” ดวงตาของกู้ชางเทียนเป็นประกายสว่างไสว กล่าวต่อไปด้วยความมั่นใจ

“ข้าอยากให้เจ้าพานางออกไปจากที่นี่ซะ! อีกไม่นานที่นี่กำลังจะมีสงคราม หากเจ้าอยู่ที่นี่กับเหนียนหยวน คงไม่แคล้วต้องมาเกี่ยวข้องกับสงครามอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยงเป็นแน่!”

“ท่านผู้อาวุโส” จ้าวอู่เจียงหรี่ตาลงเล็กน้อย

“นอกจากมารักษาอาการป่วยให้กับท่านแล้ว ข้ายังมาที่นี่เพื่อคัมภีร์ปราณไร้วิญญาณอีกด้วย…”

จ้าวอู่เจียงไม่สามารถไปจากที่นี่ได้จริง ๆ เขาจะไม่ยอมให้คัมภีร์ปราณไร้วิญญาณตกไปอยู่ในมือของเซียวเหยาอ๋องอย่างเด็ดขาด

“ถึงเจ้าจะได้คัมภีร์ไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก ถ้าเจ้าไม่มีพลังจิตที่แข็งแกร่งมากพอ มันจะทำให้เจ้าเสียสติ” กู้ชางเทียนกล่าวเตือนด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

“ไต้ซือนักปัดกวาดนำหลักการของการเป็นนักบวชมาใช้กับวิชาปราณไร้วิญญาณ แต่เจ้าเป็นเพียงสามัญชน แม้เจ้าจะได้ไปครอบครองก็ไม่มีประโยชน์!”

“ท่านผู้อาวุโส หากเป็นเช่นนั้นจริง แล้วจะมีผู้คนมากมายต้องการแย่งชิงคัมภีร์เล่มนั้นไปเพื่อการใดขอรับ?” จ้าวอู่เจียงขมวดคิ้วสงสัย

“เรียนท่านผู้อาวุโสตามตรง แม้ข้าจะฝึกฝนคัมภีร์ปราณไร้วิญญาณไม่ได้ แต่ข้าก็มีหน้าที่ปกป้องไม่ให้มันตกไปอยู่ในมือของคนผู้หนึ่ง! หากเขาได้คัมภีร์เล่มนั้นไปครอบครอง แผ่นดินนี้ก็จะต้องเกิดการนองเลือดอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง แม้แต่แคว้นต้าเซี่ยก็อาจจะต้องล่มสลาย!”

“ผู้ใดหรือ?” คำพูดของจ้าวอู่เจียงทำให้ดวงตากู้ชางเทียนทอประกายวาวโรจน์ทันที

จ้าวอู่เจียงตอบเสียงแผ่วเบา

“บุรุษไร้หน้า เซวียนหยวนอวี้เหิง! นอกจากนี้ เขายังมีตำแหน่งเป็นถึงเสด็จอาของฮ่องเต้องค์ปัจจุบันอีกด้วย! และเขาก็ยังเป็นเจ้าสำนักมังกรเงิน ที่ได้ครอบครองคัมภีร์มหาเทพดูดดาว ข้าไม่รู้เลยว่าเขาสามารถใช้วิชานั้นได้ถึงระดับใดแล้ว แต่เกรงว่าหากเขาได้ฝึกฝนวิชาปราณไร้วิญญาณเพิ่มเข้าไปอีก แคว้นต้าเซี่ยก็จะต้องตกอยู่ในอันตรายเป็นแน่แท้!”

กู้ชางเทียนนิ่งเงียบ ดวงตาสั่นไหว พลันชายชราก็ลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าท่าทางขึงขัง

“ข้าจะพาเจ้าเข้าไปในสุสาน เจ้าเอาคัมภีร์นั้นไปเถอะ! แต่เจ้าต้องสาบานก่อนว่าจะไม่ทำให้เหนียนหยวนผิดหวัง!”

“ได้เลยขอรับ…” จ้าวอู่เจียงตอบรับด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ก่อนจะก้าวเดินตามกู้ชางเทียนไปด้วยฝีเท้าที่มั่นคง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน