บทที่ 194 การรักษา
จ้าวอู่เจียงค่อย ๆ วางมือลงไปบนจุดลมปราณตามร่างกายของกู้ชางเทียน
ยิ่งตรวจอาการมากเพียงใด แววตาของเขาก็ยิ่งเคร่งเครียดมากขึ้นเท่านั้น ตอนนี้จ้าวอู่เจียงเข้าใจถึงปัญหาแล้ว
“ท่านผู้อาวุโส ท่านฝึกยอดวิชาใช่หรือไม่?” จ้าวอู่เจียงพยายามเรียบเรียงคำพูดให้ดี เขาพบว่าจุดลมปราณในร่างกายของกู้ชางเทียนได้รับความเสียหาย ทำให้มีพลังรั่วไหลออกไปตลอดเวลา
เมื่อนำมารวมเข้ากับอาการของจุดลมปราณบางส่วนที่อุดตัน มันจึงทำให้อาการของชายชราแย่ลง
จ้าวอู่เจียงจำเป็นต้องรักษาด้วยการเปิดจุดลมปราณในร่างกายของชายชราให้กลับมาครบทั้งหมดสามสิบหกจุด ตามวิถีทางของการฝึกวิชาทองคำไร้พ่าย
กู้ชางเทียนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
“พ่อหนุ่ม เจ้าไม่ต้องเกรงใจ พลังของข้ากำลังเสื่อมถอย เจ้ารับรู้ได้ใช่หรือไม่?”
“ใช่แล้วขอรับ” จ้าวอู่เจียงยอมรับตามตรง ในเมื่อกู้ชางเทียนเปิดอกอย่างตรงไปตรงมา ก็ไม่มีเหตุผลอะไรให้ต้องปิดบังอีกแล้ว หากกู้ชางเทียนต้องการจะทำอะไรเขาจริง ๆ ชายชราก็คงทำไปนานแล้ว
“ในอดีต ตอนที่ข้าได้ครอบครองคัมภีร์ทองคำไร้พ่ายของไต้ซือนักปัดกวาด ข้าได้ถูกคนร้ายลอบโจมตี ส่งผลให้บางส่วนของคัมภีร์ถูกขโมยไป” ดวงตาของกู้ชางเทียนวาวโรจน์เมื่อย้อนนึกถึงเรื่องราวในอดีต
“หลังจากนั้น ข้าก็พยายามฝึกฝนวิชาตามคัมภีร์ที่เหลืออยู่ แต่ถึงกระนั้นก็ตาม จุดลมปราณบางส่วนก็เปิดผนึกได้ยากเย็นเหลือเกิน และตอนนั้นเอง บิดาของเหนียนหยวนก็ตกอยู่ในอันตราย ตัวข้าด้วยความร้อนใจจึงรีบระเบิดพลังเพื่อจะปลดผนึกจุดลมปานเหล่านั้น…”
“และการระเบิดพลังครั้งนั้นเองที่ทำให้จุดลมปราณได้รับความเสียหายหนัก ถึงจะฝึกวิชาต่อไปได้ แต่ก็ต้องพบกับความเจ็บปวดทรมานแสนสาหัส” จ้าวอู่เจียงถอนหายใจออกมาแผ่วเบา ไม่ใช่หมอฝังเข็มทุกคนหรอกที่จะสามารถเปิดจุดลมปราณด้วยการฝังเข็มอย่างเขาได้
“จุดลมปราณที่ได้รับความเสียหายเหล่านั้นสามารถฟื้นฟูได้ด้วยการฝังเข็ม แต่เจ้าก็ต้องมีฝีมือการฝังเข็มระดับสูง…” กู้ชางเทียนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“และมีหมอเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มีคุณสมบัติพอจะทำเช่นนั้นได้ แม้แต่หมอเทวดาจางอวี้ก็ยังไม่สามารถ”
“ท่านผู้อาวุโสไม่ต้องเป็นกังวล ข้าจะต้องรักษาท่านได้อย่างแน่นอน!” จ้าวอู่เจียงประสานมือคำนับ เขาพูดด้วยความจริงใจ
กู้ชางเทียนยิ้มอย่างขมขื่น ไอออกมาเล็กน้อย ก่อนจะส่ายศีรษะ
“ขอบใจเจ้ามากที่มีเจตนาดี แต่ความสามารถของเจ้ายังไม่ถึงขั้นนั้นหรอก ไม่ว่าจะเป็นหมอเทวดาจางอวี้ หรือว่าราชันโอสถซุนซื่อหาว ล้วนแต่เคยพยายามรักษาข้ามาแล้วทั้งสิ้น แต่แม้จะเป็นพวกเขาก็ยังต้องพบกับความล้มเหลว คนเราเมื่อมีวันเกิดก็ต้องมีวันตาย เราผู้เฒ่าเพียงต้องการอยู่ให้ถึงอีกเจ็ดวันเท่านั้นก็พอใจแล้ว”
อีกเจ็ดวัน? จ้าวอู่เจียงรู้สึกมึนงงพิศวง ก่อนหน้าที่เขาจะได้มาพบกับกู้ชางเทียน กู้เหนียนหยวนเล่าเรื่องต่าง ๆ ให้ฟังตลอดทาง และเขาก็รู้สึกเสมอว่ากู้ชางเทียนเหมือนกำลังปิดบังอะไรบางอย่าง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า