เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 302

บทที่ 302 เรื่องราวยังดำเนินต่อไป

แคว้นหนานเจียง

หมู่บ้านหลายแห่งกระจัดกระจายอยู่ตามหุบเขาต่าง ๆ

ผู้เฒ่าศักดิ์สิทธิ์เดินขึ้นไปบนบันไดไม้ และขึ้นไปสู่สิ่งปลูกสร้างที่งดงาม เขาหยุดยืนอยู่บริเวณราวกั้นริมระเบียง พร้อมจ้องมองธิดาเทพซูหยานาชีผู้นั่งอยู่หน้ากระจกภายในห้อง ผู้เฒ่าศักดิ์สิทธิ์จ้องมองธิดาเทพผ่านทางหน้าต่าง ก่อนถอนหายใจออกมา

เซวียนหยวนอวี้เหิงตายแล้ว

เขารู้ว่านี่เป็นผลจากความตายของเซวียนหยวนอวี้เหิง

หลังจากซูหยานาชีทราบข่าว นางก็นั่งอย่างหมดหวังอยู่หน้ากระจกมาตลอดทั้งวัน

ผู้เฒ่าศักดิ์สิทธิ์ใช้ไม้เท้าเดินเข้าไปในห้อง

แม้ว่าเซวียนหยวนอวี้เหิงจะตายไปแล้ว แต่เมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิแคว้นต้าเซี่ยก็ยังต้องถูกโจมตีตามแผนเดิม

เพราะลูกธนูที่ถูกขึ้นสายเอาไว้แล้วจำเป็นต้องยิงออกไป!

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มพันธมิตรทั้งจากแดนเหนือและแดนตะวันออก เมื่อประกอบกับความอ่อนแอในช่วงหลายปีที่ผ่านมาของแคว้นต้าเซี่ย ก็เป็นเรื่องยากที่แคว้นต้าเซี่ยจะสามารถต้านทานได้

หลายปีที่ผ่านมา ช่วงเวลาเดียวกับที่แคว้นต้าเซี่ยอ่อนแอลงเรื่อย ๆ แคว้นหนานเจียงสั่งสมขุมกำลังและความแข็งแกร่งมาโดยตลอด และอีกไม่ช้าเกียรติยศและศักดิ์ศรีของเหล่าบรรพบุรุษในอดีตกำลังจะถูกฟื้นฟูกลับคืนมา

ความตายของเซวียนหยวนอวี้เหิงไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการตายของทหารผู้หนึ่ง กับหนอนพิษศักดิ์สิทธิ์… ผู้เฒ่าศักดิ์สิทธิ์ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วงอีกครั้ง

ตอนแรกที่เขาได้ทราบข่าว ผู้เฒ่าศักดิ์สิทธิ์ค่อนข้างโมโหเป็นอย่างยิ่ง

เขาไม่เข้าใจเลยว่าเหตุไฉนผู้ที่มีความแข็งแกร่งอย่างเซวียนหยวนอวี้เหิงกลับถึงแก่ความตายได้ง่ายดายเพียงนี้? หรือว่ามียอดฝีมือระดับขอบเขตเทวะออกมาแทรกแซง?

แต่ยอดฝีมือเหล่านั้นต่างก็หดหัวหดหางด้วยความกลัวกันหมดสิ้น ถ้าอย่างนั้น… เซวียนหยวนอวี้เหิงถูกผู้ใดฆ่ากัน? เป็นไปได้หรือไม่ที่แคว้นต้าเซี่ยจะมียอดฝีมือเร้นกายอยู่อีก?

ผู้เฒ่าศักดิ์สิทธิ์เดินเข้าไปหยุดยืนอยู่ด้านหลังซูหยานาชี ชายชราพยายามเรียบเรียงคำพูดเป็นอย่างดี และกล่าวออกไปอย่างต้องการจะปลอบโยนนาง

“เขามีความรักต่อท่านจริง ๆ แต่ว่า…”

“ข้าเพียงเสียดายหนอนพิษศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในร่างกายเขาเท่านั้น” ผู้เฒ่าศักดิ์สิทธิ์ยังพูดไม่ทันจบ จู่ ๆ ซูหยานาชีก็ขัดจังหวะขึ้นมาเสียก่อน

บานกระจกสะท้อนใบหน้างดงามของซูหยานาชี แววตาของนางปรากฏความเย็นชาอันลึกล้ำ

บทที่ 302 เรื่องราวยังดำเนินต่อไป 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า