บทที่ 345 ตรวจร่างกายฮ่องเต้หญิง
จ้าวอู่เจียงรู้สึกเหมือนถูกสายฟ้าฟาด
เขาตะลึงอยู่ตรงนั้น ทั้งยังคงโอบกอดเซวียนหยวนจิ้งอย่างแนบแน่น และถามด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า
“เกิดอะไรขึ้น?”
“เจ้าทราบหรือไม่ว่าบิดาของข้าเสียชีวิตอย่างไร?”
เซวียนหยวนจิ้งโอบกอดจ้าวอู่เจียงกลับอย่างแนบแน่นเช่นกัน หัวใจที่เคยหนักอึ้งพลันรู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย
ดวงตาของชายหนุ่มสั่นไหว
“เป็นฝีมือของเซวียนหยวนอวี้เหิงใช่หรือไม่?”
“ไม่ใช่…” น้ำตาไหลหยดลงมาจากดวงตาของเซวียนหยวนจิ้ง นางกล่าวด้วยความเศร้าใจ
“ข้าเพิ่งได้ทราบมาไม่นานนี้ว่าราชวงศ์เซวียนหยวนต้องคำสาป ผู้ใดก็ตามที่ขึ้นครองบัลลังก์จะต้องเสียชีวิตอย่างรวดเร็ว ต่อให้โชคดีก็มีชีวิตอยู่ได้ถึงวัยกลางคนเท่านั้น”
“คำสาปนี้จะถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น เหตุนี้เองราชวงศ์เซวียนหยวนจึงมีสมาชิกลดน้อยลงไปเรื่อย ๆ ก่อนหน้านี้ผู้มีสิทธิ์ขึ้นครองบัลลังก์ก็เหลือเพียงบิดาของข้ากับเซวียนหยวนอวี้เหิงเท่านั้น แต่ตอนนี้ผู้ที่ครอบครองบัลลังก์ได้เหลือเพียงข้าผู้เดียวเท่านั้น”
“สักวันหนึ่ง…อาจจะเป็นวันพรุ่งนี้ ข้าอาจตายอย่างกะทันหันก็เป็นได้…”
“กระหม่อมจะไม่ยอมให้พระองค์ตายพ่ะย่ะค่ะ ด้วยว่าพระองค์เป็นสตรีของกระหม่อม” จ้าวอู่เจียงมีแววตาหนักแน่นมั่นคง เขาเอียงศีรษะแนบชิดกับหน้าผากของเซวียนหยวนจิ้ง แล้วพวกเขาทั้งสองคนก็นั่งกอดกันอยู่ในลักษณะนี้เนิ่นนาน
ฮ่องเต้หญิงน้ำตาไหลพราก ความเศร้าเสียใจและความร้อนรุ่มทำให้จิตใจหวั่นไหวและปั่นป่วน เซวียนหยวนจิ้งส่ายหน้า
“เปล่าประโยชน์ ถ้าเจ้าไม่รู้ว่าคำสาปมาจากที่ใด เจ้าจะแก้คำสาปได้อย่างไร”
“ก่อนอื่นข้าจะใช้ทักษะทางการแพทย์รักษาท่านก่อน” จ้าวอู่เจียงรู้ดีว่านี่คือสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ด้วยเรื่องเหนือธรรมชาติอย่างการต้องคำสาปนั้น ไม่มีอันใดเกี่ยวข้องกับการรักษาทางการแพทย์
แต่อย่างน้อยก็ต้องลองดูก่อน ไม่แน่คำสาปอาจจะเป็นการถูกพิษชนิดหนึ่ง หรืออาจจะหมายถึงระบบการไหลเวียนโลหิตที่ผิดปกติก็เป็นได้
ตราบใดที่สามารถตรวจพบ จ้าวอู่เจียงก็มั่นใจว่าเขาต้องรักษาได้อย่างแน่นอน
…
ผ้าม่านข้างเตียงถูกปลดลงมา
ชายหนุ่มจัดการให้เซวียนหยวนจิ้งนอนราบอยู่บนเตียง
เสื้อผ้าบนร่างกายถูกปลดเปลื้องออก
แก้มของเซวียนหยวนจิ้งกลายเป็นสีแดงก่ำด้วยความเขินอาย ดวงตาของนางแวววาวจากม่านน้ำตาขณะพึมพำถามว่า
“เจ้าแน่ใจหรือว่าต้องตรวจเช่นนี้?”
จ้าวอู่เจียงพยักหน้า


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า