ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 361

บทที่ 361 การระเบิดครั้งใหญ่ในลานฝึกยุทธ์

“หนึ่งจั้ง?” เสนาบดีกรมกลาโหมนั่งยอง ๆ บนพื้น พลางทำท่าทำทางพยักหน้าเหมือนเข้าใจ

“หากระเบิดขึ้นมาจริง ๆ ก็เพียงพอจะกำจัดศัตรูได้แล้ว… แต่ถ้ามันไม่ระเบิด…”

“เกือบเสร็จแล้ว เราเอาไปลนไฟกันดีกว่า”

เยียนอันเสิ่นพูดขัดขึ้น เขาถือหม้อดินปืนอย่างยากลำบาก พร้อมนำมันไปวางไว้บนกองไฟที่ก่อเอาไว้ล่วงหน้า ก่อนจะเดินถอยออกมาพร้อมกับเสนาบดีกรมกลาโหม เว้นระยะห่างประมาณสิบจั้ง

ขุนนางใหญ่ทั้งสองท่าน คนหนึ่งมีอายุสี่สิบปีเศษ ส่วนอีกคนก็อายุห้าสิบกว่าปีแล้ว แต่ตอนนี้พวกเขากลับมีท่าทีคล้ายเด็กน้อย พากันจ้องเขม็งไปยังหม้อดินเผาที่อยู่บนกองไฟ รอให้สิ่งที่เรียกว่า ‘ดินปืน’ ระเบิด

“เสนาบดีเยียน ไยข้าจึงรู้สึกสังหรณ์ใจชอบกลเช่นนี้? หากมันระเบิดขึ้นมาจริง ๆ พวกเราจะได้รับอันตรายหรือไม่? เราสองคนถอยออกไปอีกสักไม่ดีหรือ?”

เสนาบดีกรมโยธาธิการหรี่ตาลง ความวิตกกังวลของอีกฝ่ายทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาเล็กน้อยเช่นกัน

“เฮอะ มันจะเป็นไปได้อย่างไร? รัศมีทำลายล้างมีแค่หนึ่งจั้งเท่านั้น เพียงเท่านี้ท่านก็ตื่นกลัวแล้วหรือ?” เยียนอันเสิ่นทำเป็นส่ายศีรษะ กระนั้นก็แอบขยับถอยห่างออกมามากขึ้นเช่นกัน

…

ตอนนี้ในนครหลวง ขุนนางทุกฝ่ายต่างก็ได้ทราบข่าวเกี่ยวกับความพ่ายแพ้ในศึกแรกระหว่างกองทัพต้าเซี่ยกับแคว้นหนานเจียง เช่นเดียวกับที่พวกเขาได้รู้เกี่ยวกับการผลิตดินปืนโดยจ้าวอู่เจียง

ขุนนางจำนวนมากหัวเราะเยาะออกมาทันที

สิ่งที่พวกเขาทราบมาก็คือ หลังจากจ้าวอู่เจียงฟังรายงานสถานการณ์สู้รบจากเสนาบดีกรมกลาโหม เขาก็คิดค้นวิธีการสร้างดินปืนขึ้นมา

ในความคิดเห็นของเหล่าขุนนาง นี่คือความยโสโอหังและหลงลำพองในตนเองของจ้าวอู่เจียง เนื่องจากมีสถานะเป็นคนสนิทของฮ่องเต้

ดินปืนคืออะไร? จะใช้ส่วนผสมในการปรุงยามาทำระเบิดรึ? มันจะฆ่าคนตายได้อย่างไร?

ทั่วแคว้นต้าเซี่ยไม่เคยมีผู้ใดเห็นสิ่งของเช่นนี้มาก่อน และจ้าวอู่เจียงก็ไม่เคยแสดงตัวอย่างให้ผู้ใดรับชม แล้วจะมีคนเชื่อทฤษฎีของเขาได้อย่างไร?

แม้ว่าจะดึงตัวผู้ดูแลโรงหมอหลวงและเสนาบดีกรมโยธาธิการมาคอยช่วยงาน แต่ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรได้?

นี่ไม่ใช่ความพยายามทดลองครั้งแรก ทุกคนเคยชินกับขั้นตอนเหล่านี้เป็นอย่างดี เริ่มจากมีความหวังอันแน่วแน่ นำผู้คนมาร่วมทดลองด้วยความมุ่งมั่น แต่สุดท้ายก็ล้วนต้องจบลงด้วยความล้มเหลว ด้วยมีบางอย่างผิดพลาดระหว่างการทดสอบอยู่เสมอ

ยิ่งไปกว่านั้น การทดลองที่ล้มเหลวในทุก ๆ ครั้ง ย่อมหมายถึงการสูญเสียเงินทองและทรัพยากรไปโดยเปล่าประโยชน์

แล้วมันจะมีประโยชน์อันใดกันเล่า?

ขุนนางจำนวนไม่น้อยลอบหัวเราะเยาะอยู่ในใจ หลังจากจ้าวอู่เจียงได้เลื่อนตำแหน่ง ธาตุแท้อันจอมปลอมของเขาก็ถูกเปิดเผยออกมาแล้วใช่หรือไม่?

ดินปืนรึ? จ้าวอู่เจียงเป็นเพียงขันทีที่มีความสามารถทางการแพทย์ไม่ใช่หรือ? เขาเคยลงสู่สนามรบมาก่อนหรือไร? เขาจะรู้วิธีผลิตอาวุธสงครามได้อย่างไร?

สุดท้ายแล้วจ้าวอู่เจียงก็เป็นเพียงผู้ที่อวดดีผู้หนึ่งใช่รึเปล่า?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน