ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 360

บทที่ 360 ลองดูด้วยตนเอง

“ใช่แล้วพ่ะย่ะค่ะ”

จ้าวอู่เจียงพยักหน้าและยิ้มอย่างอ่อนโยน

“เมื่อครู่ กระหม่อมใช้ดินปืนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น”

“สิ่งนี้…” ความประหลาดใจบนใบหน้าของเซวียนหยวนจิ้งค่อย ๆ จางหาย และถูกแทนที่ด้วยความปลาบปลื้มที่เพิ่มมากขึ้น

“หากเราพัฒนาต่อไปและนำไปใช้ในสนามรบ นี่ก็จะมีประโยชน์เป็นอย่างมากเลยสินะ?”

“ก็ขึ้นอยู่กับยุคสมัยพ่ะย่ะค่ะ” จ้าวอู่เจียงนำขวดขนาดเล็กออกมาจากในอกเสื้อ ด้านในขวดบรรจุของเหลวสีดำ ซึ่งก็คือน้ำมันศิลา

เหตุผลที่เขาตอบว่าขึ้นอยู่กับยุคสมัย เป็นเพราะวิวัฒนาการในแต่ละยุคมีความแตกต่างกันไป

ในโลกที่จ้าวอู่เจียงจากมา ดินปืนได้รับการพัฒนาจนถึงขีดสูงสุด แต่ด้วยเทคโนโลยีที่ล้ำหน้ามากขึ้น จึงมีผู้คนสามารถคิดค้นอาวุธที่มีความรุนแรงมากกว่าดินปืนหลายเท่าขึ้นมามากมาย

ส่วนในยุคดึกดำบรรพ์ สมัยที่ผู้คนยังกินเนื้อดิบและดื่มเลือด อาวุธที่อันตรายที่สุดของพวกเขาล้วนสร้างขึ้นมาจากก้อนหินทั้งสิ้น

หลังจากนั้นผู้คนจึงได้คิดค้นอาวุธที่มีมาตรฐานมากขึ้น อย่างพวกหอกแหลม ดาบ โล่ หน้าไม้ ธนู และอื่น ๆ ซึ่งมีน้ำหนักเบามากกว่าการแบกอาวุธที่ทำมาจากก้อนหิน

ภายในต้าเซี่ยที่จ้าวอู่เจียงกำลังอยู่ในขณะนี้ ความแข็งแกร่งของแต่ละกลุ่มกองกำลังแตกต่างกันออกไป อาวุธที่พวกเขาใช้งานเองก็แตกต่างเช่นกัน มีทั้งการใช้อาวุธปกติไปจนถึงการใช้มนต์คาถา ไสยศาสตร์มนต์ดำและอื่นๆ อีกมากมาย

ดังนั้นการปรากฏของดินปืนจึงจะเป็นจุดเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน

กาลเวลาได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว แม้ดินปืนเหล่านี้จะไม่สามารถทำอันตรายผู้ฝึกยุทธ์ หรือหมอผีผู้ใช้มนต์คาถาระดับสูงได้ แต่อย่างน้อยก็จะสามารถทำลายล้างทหารระดับสามัญได้อย่างแน่นอน

จ้าวอู่เจียงเขย่าขวดในมือ ก่อนจะยื่นไปให้เซวียนหยวนจิ้ง ในขวดนี้บรรจุของเหลวสีดำไว้ ชายหนุ่มพูดยิ้ม ๆ ว่า

“กระหม่อมจะทำให้ฝ่าบาทได้เห็นถึงวิธีการใช้งานน้ำมันศิลาอีกหนึ่งรูปแบบ และวิธีการนี้ก็จะเป็นกลยุทธ์สำคัญของพวกเราด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”

…

ณ ที่ทำการหกกรมใหญ่

ลานฝึกยุทธ์ของกรมโยธาธิการ

เยียนอันเสิ่นผู้เป็นเสนาบดีกรมโยธาธิการกำลังทำการผสมกำมะถัน ดินประสิว และผงถ่านหรือขี้เลื่อยใส่เข้าไปในหม้อดินเผาที่มีขนาดเท่าหม้อใส่น้ำแกงขนาดเล็ก โดยบรรจุทุกอย่างในอัตราส่วนตามที่จ้าวอู่เจียงสั่งเอาไว้ก่อนหน้านี้

เสนาบดีกรมกลาโหมนั่งยอง ๆ อยู่ด้านข้าง พลางยกมือจับคางของตนเองอย่างใช้ความคิด ก่อนจะตัดสินใจถามสิ่งที่ตนเองไม่กล้าพูดออกมายามอยู่ในห้องอ่านตำราของฮ่องเต้

“สิ่งนี้จะมีอานุภาพทำลายล้างรุนแรงจริง ๆ หรือ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน