ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 426

บทที่ 426 ความเมามาย ความฝัน และความตาย

หลังจากตู๋กูเทียนชิงปรึกษาแผนการกับจ้าวอู่เจียงเสร็จเรียบร้อย เขาก็นำเรื่องนี้ไปออกคำสั่งต่อทหารที่เชื่อใจได้ทันที

และในที่สุดจ้าวอู่เจียงก็ได้พักผ่อนแล้ว

นับตั้งแต่ล่วงเข้าสู่ปีใหม่มา นี่ก็เป็นวันที่สามแล้ว ท้องฟ้ายังคงมีหิมะตกหนักไม่เลิกรา

จ้าวอู่เจียงไม่ได้เหนื่อยล้ามาก เพียงแต่สงสารเจ้าม้าคู่ใจที่ต้องเร่งเดินทางมาหลายวันโดยไม่ได้พักผ่อน

ชายหนุ่มเป็นคนที่มีความขัดแย้งในตัวเอง เขาเป็นคนที่สงสารเพื่อนร่วมโลก แต่บางครั้งก็เย็นชา

เขาทั้งเป็นคนที่รักความยุติธรรม แต่ก็เห็นแก่ตัว เป็นคนที่จิตใจเยือกเย็น ทว่าบางคราก็กระทำสิ่งต่าง ๆ อย่างใจร้อนวู่วาม

นี่คือความขัดแย้งในตัวจ้าวอู่เจียง เช่นเดียวกับทุกคนในโลกใบนี้ ทุกคนย่อมมีความขัดแย้งอยู่ในตัวเสมอ

ในโลกนี้จะมีกี่ผู้คนกันที่มีจิตใจบริสุทธิ์ไร้มลทิน?

บางคนมีชีวิตอยู่ในความสุขสบายไปชั่วชีวิต ในขณะที่บางคนต้องมีชีวิตอยู่ท่ามกลางอันตรายทุกลมหายใจ

จ้าวอู่เจียงนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ หลับตาลงพักผ่อน ใบหน้าของเขาแหงนขึ้นเล็กน้อยราวกับต้องการจะตั้งคำถามแก่สวรรค์

ในที่สุดจ้าวอู่เจียงก็หลับใหล เข้าสู่ความฝัน ภายในความฝันของชายหนุ่มสงครามได้อุบัติขึ้นแล้ว แต่ไม่นานสงครามก็ยุติลง แล้วความสงบสุขก็กลับคืนสู่โลกมนุษย์

เขาฝันว่าทารกในครรภ์ของตู๋กูหมิงเยว่คลอดออกมาเป็นเด็กหญิง

ในความฝันเขายิ้มกว้าง เป็นรอยยิ้มที่มีความสุขขณะพูดว่า “ว่าไงสาวน้อย หน้าตาน่ารักน่าชังจังเลยนะ”

จ้าวอู่เจียงฝันต่อไปว่า ในที่สุดเขาก็สามารถเขียนแผ่นยันต์แก้คำสาปขึ้นมาได้สำเร็จครบถ้วน และเขาก็ใช้แผ่นยันต์เหล่านั้นแก้คำสาปให้แก่เซวียนหยวนจิ้ง

แต่ชายหนุ่มกลับถูกผู้คนมากมายขัดขวาง ท่ามกลางศัตรูที่รายล้อม เขาได้ยินเสียงชายชราคนหนึ่งตะโกนขึ้นอย่างจริงใจ

“เด็กน้อย เจ้าไม่ควรช่วยนาง!”

เมื่อเป็นเช่นนี้ จ้าวอู่เจียงจะตัดสินใจเลือกอะไร ระหว่างความยุติธรรมกับความเห็นแก่ตัว?

เขาได้ยินเสียงมากมายหลายเสียงในความฝัน

“พวกเราต่างทำเพื่อเจ้า พวกเราต่างก็ทำเพื่อแผ่นดินต้าเซี่ย…”

“นี่คือโชคชะตาของนาง แล้วก็เป็นโชคชะตาของเจ้าด้วย! เจ้าหนีโชคชะตาไม่พ้นหรอก!”

“ใช่แล้ว เจ้าจะเสียเวลากระทำเรื่องไร้ประโยชน์ไปเพื่ออะไร?”

“เจ้าเป็นมนุษย์ ดังนั้นควรรู้สึกเจียมตัวเสียบ้าง…”

“…”

จ้าวอู่เจียงไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับไป เพราะในความฝัน…เขาตายไปแล้ว

เขามีชีวิตอยู่อย่างเมามาย แม้แต่ตอนตายก็ยังเมาสุรา! เขาตกเป็นทาสของสุรา จากนั้นเขาออกไปต่อสู้ แล้วก็ตาย!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน