เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 439

บทที่ 439 ฆ่าทิ้งให้หมด

“จางต้าฝู กู้เฉิง หลี่หมิงอวี่ เจิ่งอวี้… หลี่เอ้อร์อู่… หวังเหล่าลิ่ว…”

ทุกครั้งที่ตู๋กูเทียนชิงขานรายชื่อขึ้นมา กลุ่มทหารที่มาปิดล้อมจวนท่านแม่ทัพใหญ่ในขณะนี้ต่างก็ส่งเสียงอุทานด้วยความตกใจ บางคนถึงกับส่งเสียงกรีดร้อง

เสียงกรีดร้องนั้นน่าสงสารเป็นอย่างยิ่ง พวกเขาเอาแต่ตะโกนบอกว่านี่ไม่ยุติธรรม และบอกว่าตนเองทำงานหนักรับใช้กองทัพมาโดยตลอด ไม่สมควรถูกประหารชีวิต

หลี่เอ้อร์อู่และสหายสายลับยืนตัวสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ ปากและลำคอแห้งผาก ทั้งหมดได้แต่อุทานอยู่ในใจอย่างไม่อยากเชื่อว่า…เป็นไปไม่ได้

หลี่เอ้อร์อู่รู้ดีว่าตอนที่ตนเองเริ่มปล่อยข่าวลือในกองทัพนั้น เขาจะต้องถูกจับตามองเป็นแน่ หลังจากนั้นเขาก็อาจจะถูกสืบประวัติย้อนหลังไปหลายปี และเมื่อนำข้อมูลทั้งหมดมาประกอบกัน ผู้สืบสวนก็จะสามารถระบุได้ว่าเขาคือสายลับ

อีกทั้งความปั่นป่วนวุ่นวายภายในกองทัพตลอดทั้งสองวันนี้ก็เป็นฝีมือของเขาเอง

แต่หลี่เอ้อร์อู่ก็รู้ดีอีกเช่นกันว่าถึงผู้สืบสวนจะระบุได้ว่าเขาเป็นสายลับ แต่อีกฝ่ายก็ไม่มีหลักฐานมายืนยัน ฉะนั้นหลี่เอ้อร์อู่จึงเป็นได้เพียงผู้ต้องสงสัยเท่านั้น

และตราบใดที่เขาใส่ไฟปล่อยข่าวลือต่อไปเรื่อย ๆ เขาก็จะสามารถหาทางรอดกับสถานการณ์ไปได้เรื่อย ๆ เช่นกัน

เช่นเดียวกับบรรดาสายลับคนอื่น ๆ ในรายชื่อของตู๋กูเทียนชิง

พวกเขาล้วนไม่อยากเชื่อเลยว่าตนเองจะถูกตัดสินโทษประหารชีวิตอย่างง่ายดายเช่นนี้

นี่คือตู๋กูเทียนชิงจริง ๆ หรือ? ไยเขาถึงไม่เคยใช้วิธีการนี้มาก่อน? ถ้าหลี่เอ้อร์อู่รู้ว่าเหตุการณ์จะลงเอยเช่นนี้ เขาคงซ่อนตัวต่อไปและไม่ลงมือในครั้งนี้เด็ดขาด …หลี่เอ้อร์อู่ได้แต่ถอนหายใจด้วยความเศร้า มือและเท้าถูกจับมัดโดยกลุ่มคนที่เคยเป็นสหายร่วมกองทัพของเขา ส่วนบรรดาสหายสายลับต่างก็ถูกจับมัดทั้งสิ้น สภาพไม่ต่างกัน

หลี่เอ้อร์อู่จ้องมองตู๋กูเทียนชิงผู้สง่างามด้วยความไม่อยากเชื่อ แล้วเขาก็เห็นว่าท่านแม่ทัพใหญ่แอบหันไปสบตากับจ้าวอู่เจียง ทันใดนั้น หลี่เอ้อร์อู่ก็ล่วงรู้อะไรบางอย่าง

บางทีเหตุการณ์ทั้งหมดนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับบุรุษผู้มีนามว่าจ้าวอู่เจียง

เจ้าเป็นผู้ใด?! เจ้าเป็นใครกันแน่?! จ้าวอู่เจียง! หลี่เอ้อร์อู่ต้องการจะคำรามออกไป แต่เขากลับไม่มีเรี่ยวแรงพอจะตะโกน

ถ้าในกองทัพไม่ได้มีสายลับที่หลี่เอ้อร์อู่ไม่รู้ซ่อนตัวอยู่อีก นั่นก็หมายความว่าสายลับทั้งหมดที่แฝงตัวอยู่ในเมืองจูเป่ยตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา ต่างถูกตัดสินโทษประหารชีวิตจนหมดสิ้นในเหตุการณ์ครั้งนี้

บทที่ 439 ฆ่าทิ้งให้หมด 1

บทที่ 439 ฆ่าทิ้งให้หมด 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า