บทที่ 50 เริ่มต้นฝึกวิชาบู๊
ตำหนักหย่างซิน ห้องบรรทมของฮ่องเต้อันเงียบสงบ
จ้าวอู่เจียงยังคงนั่งขัดสมาธิ พลิกคัมภีร์ทองคำไร้พ่ายทีละหน้า ดวงตาจ้องมองเนื้อหาในตำราอย่างมุ่งมั่น
ฮ่องเต้หญิงนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม่ไกลนัก ในมือของนางก็กำลังพลิกตำราโบราณอยู่เช่นกัน แต่บางครั้งก็จะแอบชำเลืองมองไปยังขันทีหนุ่ม แล้วก็หัวเราะในลำคอออกมาเบา ๆ บัดนี้ ความโกรธแค้นในใจเบาบางลงมากแล้ว แม้ยามนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้จะยังคงอับอายไม่หายก็ตาม
จ้าวอู่เจียงจดจ่ออยู่กับเนื้อหาในตำรา สลับกับขยับมือไม้ตามเนื้อหา
‘ขั้นแรกของการฝึกฝน ต้องเปิดจุดลมปราณในร่างกาย เพื่อทำการเชื่อมต่อกับสวรรค์และโลกมนุษย์ และเพื่อดูดซับพลังปราณจากสวรรค์ นี่คือก้าวแรกในการฝึกวิชาบู๊ ขั้นตอนนี้เรียกว่า การเปิดจุดลมปราณ
จุดลมปราณในร่างกายมีอยู่ทั้งหมด 36 จุด ผู้คนธรรมดาใช้เวลาในการเปิดจุดลมปราณไม่ต่ำกว่าสิบปี แต่หากเป็นยอดอัจฉริยะอย่างเราผู้เฒ่า ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งปีก็สามารถเปิดจุดลมปราณได้สำเร็จ และพร้อมสำหรับการฝึกวิชาขั้นที่สองต่อไป’
ตำราเล่มนี้ ระบุตำแหน่งจุดลมปราณตามร่างกายเอาไว้โดยละเอียด จ้าวอู่เจียงไล่เปิดดูทีละหน้าด้วยความร้อนใจ ได้แต่ถามตนเองว่า เขายังจะต้องรอไปถึงเมื่อใด? เขายังจะต้องรอไปอีกกี่ปี? ขันทีหนุ่มหยุดชะงักและถูนิ้วมือของตนเอง พลันเขาก็ดีดนิ้วด้วยความเข้าใจบางอย่าง
เขาไม่จำเป็นต้องเปิดจุดร่างกายตามวิธีที่ตำรานี้ระบุก็ได้
อย่าลืมสิว่าเขาเป็นใคร?
จ้าวอู่เจียงผู้ชำนาญด้านการแพทย์ โดยเฉพาะการฝังเข็มมิใช่หรือ?
ขันทีหนุ่มรีบลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว ถอดเสื้อผ้าออก เผยร่างกายกำยำปรากฏสู่สายตา
ฮ่องเต้หญิงตกตะลึง จ้องชายหนุ่มโดยไม่รู้ตัว
“พระองค์กำลังมองอะไร คิดฉวยโอกาสจากกระหม่อมหรือ?” จ้าวอู่เจียงหัวเราะในลำคอ “หน้าอกของกระหม่อมไม่ได้ขาว และไม่ได้ใหญ่เหมือนของพระองค์ ไม่ต้องแอบดูหรอกพ่ะย่ะค่ะ”
“จ้าวอู่เจียง เจ้า!” เซวียนหยวนจิ้งกำมัดแน่น ใบหน้างดงามบิดเบี้ยวด้วยความเดือดดาล นางแค่นหัวเราะอย่างเจ็บใจ ก่อนจะหันหน้าหนีไป พร้อมกับบ่นพึมพำในลำคอ
“ผู้ใดอยากดูกัน…”
จ้าวอู่เจียงสะบัดมือ เรียกเข็มเงินสี่เล่มออกมา ก่อนจะเริ่มปักเข็มลงไปตามจุดลมปราณบนร่างกายทีละเล่ม
ในไม่ช้า ร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยเข็มแหลม
เมื่อปักเข็มลงบนร่างกายท่อนบนครบทุกตำแหน่งแล้ว… จ้าวอู่เจียงก็เริ่มถอดกางเกงออก
“เจ้าคิดจะทำอะไร? ถอดเสื้อผ้าต่อหน้าข้า เจ้ายังมีความละอายเหลืออยู่หรือไม่” ฮ่องเต้หญิงปิดตำรา และพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง
“พระองค์จะโวยวายไปไย พระองค์ก็เคยเห็นของกระหม่อมมาหมดแล้ว… เหตุใดจึงต้องทำตัวเป็นสตรีด้วย…” จ้าวอู่เจียงไม่รั้งรอ เริ่มต้นฝังเข็มลงไปตามตำแหน่งจุดลมปราณท่อนล่างทันที
ฮ่องเต้หญิงริมฝีปากสั่นระริก นางขยับเก้าอี้ออกห่างจากอีกฝ่าย
จ้าวอู่เจียงรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่แล่นพล่านไปทั่วร่าง เขาระบายลมหายใจออกมายาวและแรง ค่อย ๆ ทำการกดเข็มให้ฝังลงไปลึกขึ้นพลางบิดช้า ๆ
“เซวียนหยวนจิ้ง ท่านรีบหาที่กำบังไว้ก่อนเถิด!”
ครึ่งชั่วยามให้หลัง มวลพลังในร่างกายของจ้าวอู่เจียงก็ไหลเวียนอย่างบ้าคลั่ง


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า