ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 516

บทที่ 516 ม่านหมอก

จ้าวอู่เจียงมีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับใดกันแน่?

ตัวจ้าวอู่เจียงรู้คำตอบนี้อยู่ก่อนแล้ว

ก่อนหน้านี้ชายหนุ่มตวัดกระบี่อย่างต่อเนื่องเหมือนกำลังเปิดฉากโจมตี แต่ขณะเดียวกันเขาก็ระมัดระวังอยู่เสมอ

ระมัดระวังตัวในจุดที่มองไม่เห็น

ตอนเขาขึ้นมาบนเกาะและระเบิดพลังของขอบเขตเทวะเป็นครั้งแรก จ้าวอู่เจียงสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติในการเคลื่อนไหวของพลังสายฟ้าบนท้องฟ้า และเขาคาดเดาว่านั่นน่าจะเป็นร่องรอยของหนี่ผูซา

แม้ว่าจะไม่เกิดเหตุร้ายใด ๆ ตามมา แต่จ้าวอู่เจียงก็ยังไม่คลายใจลง

หลังจากเดินทางกลับมาจากดินแดนทุ่งกว้างของชาวโหลวหลาน จ้าวอู่เจียงก็พยายามคาดเดาความจริงที่ซ่อนอยู่เสมอ

ไม่สำคัญว่าหนี่ผูซาต้องการทำสิ่งใด และไม่สำคัญอีกเช่นกันว่าหมอดูเทวดาของสำนักศรัทธาราษฎรต้องการอะไร แต่หมอดูเทวดาคงไม่ยอมให้หนี่ผูซาทำอะไรกับจ้าวอู่เจียงก่อนพวกเขาจะได้พบเจอกันอย่างแน่นอน

แต่เมื่อสักครู่ จ้าวอู่เจียงจงใจปลดปล่อยพลังระดับขอบเขตเทวะออกมากระตุ้นหนี่ผูซา ชายหนุ่มไม่ทราบเลยว่านี่เป็นเรื่องเสียแรงเปล่าหรือไม่

เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังไป ‘กระตุ้น’ หนี่ผูซา แต่ในยามนี้ เขายังไม่อยากเจอกับผู้ไร้เทียมทานเร็วเกินไปนัก

ยามนี้จ้าวอู่เจียงอยากกลับนครหลวงเต็มที เขาอยากไปอยู่ข้างกายฮ่องเต้หญิง ต้องกำจัดคำสาปให้เซวียนหยวนจิ้งเสียก่อน เขาถึงจะพร้อมเผชิญหน้ากับหนี่ผูซา

เมื่อถึงตอนนั้น เขาอาจจะมีโอกาสชนะอยู่บ้างก็เป็นได้

ยิ่งไปกว่านั้น เขากำลังจะเดินทางไปยังสำนักศรัทธาราษฎร

จ้าวอู่เจียงเกิดลางสังหรณ์ว่าเขากำลังจะได้รับรู้ความจริงเกี่ยวกับทุกสิ่ง และอาจได้รู้เรื่องที่เป็นประโยชน์ต่อเขาด้วย

ดังนั้น แม้ตอนนี้จะมีพลังหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายอย่างบ้าคลั่ง แต่จ้าวอู่เจียงก็ยังเผชิญหน้ากับกองทัพชาวโพ้นทะเลอีกหลายพันคนที่เหลืออยู่อย่างระมัดระวัง

จ้าวอู่เจียงใช้กระบี่โจมตี ปลดปล่อยปราณกระบี่ในร่างกายออกไป

ชายหนุ่มฟาดฟันกระบี่ครั้งแล้วครั้งเล่า ฆ่าศัตรูตกตายไปนับไม่ถ้วน

แต่เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูที่ดาหน้าเข้ามาไม่หยุดยั้ง จ้าวอู่เจียงก็เหนื่อยล้าเต็มที

เขาจึงไม่คิดเสแสร้งอีก ตัดสินใจใช้วิชามหาเทพดูดดาว ช่วงชิงพลังวิญญาณและพลังชีวิตของชาวโพ้นทะเลมาเป็นของตนเอง

กองทัพชาวโพ้นทะเลที่วิ่งเข้าหาจ้าวอู่เจียงพากันล้มไปทีละคนสองคน ยามกระแทกพื้นก็แหลกสลายเป็นฝุ่นผง จ้าวอู่เจียงเพียงเหลือบมองชาวโพ้นทะเลเหล่านั้น ท่าทีเหมือนปีศาจร้ายไม่มีผิด

เมื่อเหตุการณ์นี้ดำเนินไปต่อไปไม่หยุด ชาวโพ้นทะเลที้เหลือก็รู้สึกหวาดกลัวจับใจ อยากจะหลบหนีไปโดยเร็ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน