ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 558

บทที่ 558 ผู้รอดชีวิต

สายตาของหนี่ผูซาเปลี่ยนเป็นเย็นเยียบทันที ชายชราข้างกายจ้าวอู่เจียงคือหลี่ฉวนจวินประมุขสุสานกระบี่ ผู้ที่ใช้กระบี่กักขังหนี่ผูซามานานนับสิบปีทำให้จิตวิญญาณของหนี่ผูซาไม่ได้พักฟื้นและยังถูกทำลายทุกวันจนใกล้หมดพลังชีวิต

เขาจะไม่ลงมือกับจ้าวอู่เจียงในตอนนี้เพราะต้องการใช้วิธีที่โหดร้ายกว่านี้ อีกทั้งยังต้องการรักษาพลังของตนเอง

เมื่อโลกนี้ล่มสลาย หมาป่าเทพเจ้า ธิดาแห่งพิษหนอนศักดิ์สิทธิ์ เทพเจ้าของชาวโพ้นทะเลและหนี่ผูซาจะฟื้นฟูพลังมากขึ้น แต่หากเทพเจ้าเหล่านี้หันมาโจมตีกันเองหนี่ผูซาก็ยากจะต้านทานได้

หนี่ผูซาจึงต้องรักษาความปลอดภัยของตนเองอย่างที่สุด

หลี่ฉวนจวินลดสายตาลงพลังของเขากดดันหนี่ผูซาและหันมองจ้าวอู่เจียงที่กำลังสำรวจตนเองด้วยความประหลาดใจ ดวงตาชรามีแต่รอยยิ้ม

“เจ้าดูดีกว่าบิดาเจ้าและมีพรสวรรค์ยิ่งกว่า”

จ้าวอู่เจียงมองชายชราที่ยืนข้างกายด้วยความรู้สึกหลากหลาย ประมุขสุสานกระบี่หลี่ฉวนจวินที่เคยส่งมือพระกาฬมาฆ่าเขา ชายหนุ่มเคยคิดว่าประมุขสุสานกระบี่ต้องการสังหารเขาเช่นกัน

แต่หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและได้ทำความเข้าใจบางอย่าง ชายหนุ่มก็เปลี่ยนมุมมองที่มีต่อประมุขสุสานกระบี่ไปโดยปริยาย

บัดนี้ เมื่อมองดูอีกครั้งประมุขสุสานกระบี่ก็ดูเหมือนจะปลงตกกับทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว

ผู้คนเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นหนี่ผูซา หมาป่าเทพเจ้า ธิดาพิษหนอนศักดิ์สิทธิ์หรือเทพเจ้าของชาวโพ้นทะเล แม้แต่ประมุขสุสานกระบี่ทุกคนดูจะต่างจากที่เขาคิดไว้มาก

ชายหนุ่มพยักหน้า พลังปราณกระบี่ของเขาและชายชราข้างกายพลุ่งพล่านราวกับจะผ่าท้องฟ้าให้แยกออกจากกัน

จ้าวอู่เจียงอ้าปากและถามคำถามที่เขาอยากรู้มาตลอด

“บิดา…มารดา…ของข้า พวกเขาตายอย่างไร?”

ประมุขสุสานกระบี่หลี่ฉวนจวินขมวดคิ้ว ดวงตาของชายชราเต็มไปด้วยความโกรธแค้น เขากำลังจะตอบ

หนี่ผูซาผู้ยืนอยู่ห่างออกไปไม่ไกลและกำลังเล่นลูกประคำในมือพลันยิ้มแย้มและกล่าวขัดจังหวะขึ้นมาว่า

“ตอนนั้นข้าส่งคนไปฆ่าพวกเขาเพื่อหาตัวเจ้า!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน