บทที่ 565 จุดสิ้นสุด
“หืม? ข้าทำอะไรหรือ?”
มู่เชียนเชียนสะบัดมวยผมชี้ขึ้นฟ้าเล็กน้อย เอียงหัวอย่างไร้เดียงสา
“พวกท่านไม่ใช่ว่าต้องการฆ่าจ้าวอู่เจียงหรอกหรือ? ข้าฆ่าเขาแล้ว เพื่อไม่ให้พวกท่านต้องลำบาก หรือว่าพวกท่านไม่ต้องการเลือดเนื้อของเขาเพื่อแย่งชิงพลังโชคชะตา? พวกท่านจะเอาอะไรก็เอาไปเถิด ข้าไม่ได้คิดขัดขวางอยู่แล้ว”
ใบหน้าหล่อเหลาอย่างผู้สูงส่งของหนี่ผูซาบิดเบี้ยว เขาต้องการให้จ้าวอู่เจียงตายก็จริง แต่ก็ต้องการให้จ้าวอู่เจียงทุกข์ทรมานอย่างถึงที่สุดก่อน
นี่จะเป็นการชดเชยที่เขาต้องหวาดกลัวและทนทุกข์ในโลกนี้มานานหลายปี และต้องค้นหาคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์อย่างยากลำบาก
ถ้าไม่ใช่เพราะโลกนี้กำลังจะพังทลายและนำไปสู่การทำลายล้างที่จะทำให้พวกเขาต้องติดอยู่ที่นี่ ถ้าไม่ใช่เพราะจ้าวอู่เจียงหลบซ่อนตัวนานขนาดนี้ หากจ้าวอู่เจียงถูกฆ่าแต่แรก โลกนี้ก็คงพังทลายไปแล้ว จะอยู่รอดมาจนถึงตอนนี้ได้อย่างไร?
เขาจะไม่ยอมให้จ้าวอู่เจียงตายง่าย ๆ แน่นอน
แผนการที่ใช้ฝูงชนชาวต้าเซี่ยเป็นตัวประกันเพื่อบีบให้จ้าวอู่เจียงยอมจำนน ไม่ใช่เพียงเพราะกลัวการตอบโต้ของเขาเท่านั้น แต่ยังต้องการทำให้จ้าวอู่เจียงทรมานที่สุดเพื่อล้างแค้นที่เก็บสะสมในใจมาเป็นเวลานาน
แต่ธิดาแห่งพิษหนอนศักดิ์สิทธิ์มู่เชียนเชียนกลับใช้มือเดียวควักหัวใจจ้าวอู่เจียงออกมา แม้จะเป็นการสังหารเขาแต่ก็เหมือนช่วยให้จ้าวอู่เจียงพ้นทุกข์ไปในเวลาเดียวกัน
หนี่ผูซาสะบัดแขนเสื้อ ไม่พูดอะไรอีก เหตุการณ์มาถึงจุดนี้แล้ว เพียงรอให้โลกนี้พังทลายลง แล้วเขาจะได้กลับสู่โลกของตนเองเสียที
“ทำไม? ท่านอยากได้หัวใจของจ้าวอู่เจียงหรือ?”
มู่เชียนเชียนตบเสื้อที่มีกระเป๋าเล็ก ๆ อยู่ด้านในทั้งสองข้าง มือปิดกระเป๋าอย่างระมัดระวัง เมื่อเห็นว่าหนี่ผูซาไม่สนใจ นางก็หันมายิ้มเยาะ
“ท่านอยากได้หรือ? ลองมาเอาไปสิ?”
หนี่ผูซากำลังเดือดดาลเป็นอย่างยิ่งรู้สึกได้ถึงพลังในร่างกายที่เพิ่มขึ้น แสดงว่าแผ่นดินนี้ได้ล่มสลายแล้ว ผู้ที่มีพลังโชคชะตาอย่างจ้าวอู่เจียงตายแล้ว โลกนี้พังทลายจนหมดสิ้นและกำลังจะเข้าสู่การทำลายล้างเป็นขั้นตอนสุดท้าย
เขามองดูหลี่ฉวนจวินที่มีพลังปราณกระบี่เตรียมพร้อมตลอดเวลา ก่อนจะยื่นมือใหญ่ไปหาคนผู้นั้นหวังจะจับตัวเอาไว้
แม้หลี่ฉวนจวินจะไม่รอดจากการทำลายล้างของโลกใบนี้อยู่ดี แต่เขาจะต้องฆ่าคนผู้นั้นด้วยตัวเองไม่ยอมให้หลี่ฉวนจวินมีชีวิตอยู่อีกต่อไป


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า