ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 597

บทที่ 597 หยินเถาเอ๋อร์

ชุดกระโปรงสีขาวของหยินเถาเอ๋อร์ปลิวไสวไปตามกระแสลม ใบหน้าเย็นชาดุจน้ำแข็ง การโจมตีของมู่เชียนเชียนไม่ได้ทำร้ายนางจริงจัง แต่ทำให้นางรู้สึกโกรธ

มู่เชียนเชียน ร่วมด้วยกับสตรีอีกคนหนึ่งจากเผ่าปีศาจสุนัขจิ้งจอกชิงชิว และหยินเถาเอ๋อร์ ถูกเหล่าผู้ฝึกตนในดินแดนเทพวารีแห่งแดนใต้เลือกให้เป็นสามนางปีศาจแห่งดินแดนใต้

ทั้งสามไม่ได้มาจากสำนักที่มีชื่อเสียงและไม่มีใครเป็นคนดี

ผู้ฝึกตนจำนวนมากแสดงความคิดเห็นว่าหยินเถาเอ๋อร์เป็นหญิงงามผู้โหดเหี้ยม โลภและหวังผลประโยชน์ มู่เชียนเชียนเป็นคนโหดเหี้ยมและฆ่าคนไม่เว้นแต่ละวัน ส่วนหลินเสี่ยวเคอเป็นปีศาจที่ยั่วยวนและเป็นภัยต่อยอดฝีมือจากสำนักใหญ่หลายแห่งในดินแดนใต้

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา หยินเถาเอ๋อร์และมู่เชียนเชียนต่อสู้กันเพื่อความเหนือกว่า ฝีมือของทั้งคู่ไม่ต่างกันมากนัก

แต่มู่เชียนเชียนหายไปหลายปี กลับมาในปีนี้ด้วยฝีมือที่เพิ่มขึ้นมาก

สิ่งที่ทำให้หยินเถาเอ๋อร์ประหลาดใจมากที่สุดคือการเปลี่ยนแปลงของมู่เชียนเชียน

แม้จะยังโหดเหี้ยม แต่ดูเหมือนว่าจะมีความเป็นมนุษย์มากขึ้น

หยินเถาเอ๋อร์ไม่รู้ว่ามู่เชียนเชียนผ่านอะไรมา ถึงทำให้ฝีมือเพิ่มขึ้นและนิสัยเปลี่ยนไป แต่นางยิ่งสงสัยมากขึ้นว่ามู่เชียนเชียนกำลังค้นหาอะไร

นางได้ยินว่ามู่เชียนเชียนเดินทางไปทั่วดินแดนเทพวารีในปีที่ผ่านมา ดูเหมือนกำลังหาบางสิ่งบางอย่าง

นี่เป็นครั้งแรกที่นางเห็นคู่ต่อสู้คนนี้ใส่ใจกับเรื่องหนึ่งมาก ไม่เหมือนเดิมที่ไม่ใส่ใจอะไร มีแต่ความโหดเหี้ยมเย็นชา

เมื่อมู่เชียนเชียนจากไป หยินเถาเอ๋อร์ก้าวเบา ๆ บนเมฆหมอก ชุดของนางปลิวไสวในยามค่ำคืน มุ่งหน้ากลับสำนักของตน

นางต้องการฝึกตนอย่างเงียบ ๆ และเดินทางในดินแดนหนานเหอไปพร้อมกัน เพื่อเพิ่มพูนฝีมือของตนเอง

การฝึกตนและการเดินทางนี้ไม่ขัดแย้งกัน

ตัวจริงของนางอยู่ในสำนักฝึกตนอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่อีกตัวหนึ่งออกเดินทางฝึกฝน

สำนักของนางใช้ทรัพยากรมากมาย ใช้พลังของเทพวารี สร้างร่างกายใหม่ให้นางเป็นร่างแยก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน