ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 596

บทที่ 596 สามนางปีศาจแห่งดินแดนใต้

ในดินแดนใต้มีเก้าทวีป

แต่ละทวีปกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต

มีอาณาจักรของมนุษย์ทั่วไป มีสำนักและที่พำนักของผู้ฝึกตน มีดินแดนของเผ่าปีศาจ มีสัตว์วิเศษที่ยังไม่เปลี่ยนร่าง มีวิญญาณที่แปรเปลี่ยนจากพลังธรรมชาติ มีวิญญาณเร่ร่อน และมีปีศาจมนตราที่เป็นการกลายพันธุ์ร่วมกันระหว่างปีศาจ ภูตผีและวิญญาณเข้าด้วยกัน

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตในโลกใบนี้

ผู้ฝึกตนไม่แทรกแซงอาณาจักรของมนุษย์ทั่วไป เช่นเดียวกับพูดถึง ปีศาจ และวิญญาณ

นี่เป็นกฎที่กำหนดโดยสุดยอดผู้แข็งแกร่งของแต่ละดินแดน

แต่ภายใต้กฎย่อมมีช่องว่าง เช่นเดียวกับแสงสว่างที่ต้องมีเงา

ในป่าภูเขาใหญ่ใกล้กับสำนักเทพโลหิต มีสัตว์ปีศาจเข้ามาใกล้อาณาเขตของมนุษย์ทั่วไป

กระต่ายหิมะขนาดเท่าภูเขา กระโดดขึ้นสูงอีกครั้ง มุ่งไปข้างหน้า

ในเบื้องหน้าของมัน ในป่าภูเขาที่ปกคลุมด้วยเมฆหมอก มีเสียงดังใหญ่ดังขึ้น สะเทือนจนป่าสั่นไหว

“อ๊บ!”

คางคกขนาดเท่ากระต่ายหิมะ พุ่งออกมาจากภูเขาลึก

ชาวบ้านที่รอดชีวิตกำลังพากันหลบหนีอย่างหวาดกลัวในป่าบนภูเขาใหญ่ พวกเขาไม่สังเกตเห็นว่าบนหลังของคางคก มีเงาร่างงดงามยืนอยู่

กระต่ายหิมะชนเข้ากับคางคก สลายหมอกที่ลอยอยู่ในป่าภูเขาใหญ่ไปหมดสิ้น

กระต่ายหิมะเตะคางคกอย่างแรง ทำให้คางคกสับสนและอ้อนวอนด้วยความเจ็บปวด

“หยินเถาเอ๋อร์ เจ้ากล้าถีบคางคกของข้า!” เงาร่างงดงามบนหลังของคางคกตะโกนด้วยความโกรธ ปล่อยหมอกพิษหลากสีจากแขนเสื้อสีแดงเข้ม

กระต่ายหิมะหดตัวเล็กลง กลายเป็นกระต่ายธรรมดา หญิงสาวในชุดขาวที่เยือกเย็นดุจเทพเจ้าอุ้มกระต่ายไว้ในอ้อมแขน แขนเสื้อโบกสะบัด สลายหมอกพิษหลากสี พูดอย่างเย็นชา

“มู่เชียนเชียน คิดว่าหลายปีไม่เจอกัน เจ้าฝีมือเพิ่มขึ้นจนทำอะไรก็ได้งั้นหรือ? เจ้าอย่าลืมว่าที่นี่คือดินแดนหนานเหอ!”

“อ๊บ!” คางคกน้อยถูกถีบอีกครั้ง ร้องอ้อนวอน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน