ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 599

บทที่ 599 หมู่บ้านที่เรียบง่าย

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก…”

หัวหน้าหมู่บ้านจ้าวฝูกุ่ยเดินเคาะประตูบ้านแต่ละหลัง ประกาศเรื่องสำคัญที่เกิดขึ้น

เขามีสีหน้ากังวล ใบหน้าแก่ชรามีความเศร้าโศกที่ลบไม่ออก

เมื่อครึ่งชั่วยามก่อน ชาวบ้านจากหมู่บ้านตระกูลจ้าวที่ถูกเลือกโดยสำนักเทพโลหิต 25 คน กลับมาถึงหมู่บ้านอย่างปลอดภัย ยกเว้นคนเดียว

คนที่ขาดหายไปคือคนสติไม่สมประกอบ เป็นลูกชายที่จ้าวฝูกุ่ยเก็บมาเลี้ยงดูเมื่อปีที่แล้ว

เขาถามชาวบ้านที่กลับมาอย่างปลอดภัยว่าเกิดอะไรขึ้น ลูกของเขา จ้าวอู่หยาง อยู่ที่ไหน ทำไมถึงไม่กลับมาด้วย

ชาวบ้านที่กลับมายังคงตื่นตระหนก ไม่สามารถบอกอะไรได้แน่ชัด เพียงบอกว่าบุตรชายของหัวหน้าหมู่บ้านถูกคนของสำนักเทพโลหิตนำตัวเข้าห้องลับและไม่เคยกลับออกมาอีกเลย

จ้าวฝูกุ่ยอดทนต่อความเศร้า เรียกชาวบ้านมาประชุมใหญ่

สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือต้องหาว่าเกิดอะไรขึ้นในสำนักเทพโลหิต ทำไมชาวบ้านถึงกลับมาที่หมู่บ้านได้

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ชาวบ้านทั้งหมดของหมู่บ้านจ้าวก็มารวมตัวกันที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้าน

ชาวบ้าน 24 คนที่กลับมาได้ เล่าประสบการณ์การเดินทางไปยังสำนักเทพโลหิตให้ชาวบ้านคนอื่นฟัง

หัวหน้าหมู่บ้านนั่งบนอิฐดิน หยิบใบยาสูบจากกระเป๋า ยีให้ละเอียด พยายามยัดเข้าไปในกระบอกสูบ แต่มือที่เต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นสั่นเสียจนไม่สามารถยัดใบยาเข้าไปในกระบอกสูบได้

จ้าวต้าหลางช่วยพ่อของเขาใส่ใบยา แล้วนั่งยองๆ ข้างๆ ร่างใหญ่ของเขาดูซึมเศร้า เขารู้สึกสับสนและโกรธ ทำไมน้องเก้าของเขา จ้าวอู่หยาง ยังไม่กลับมาอีกนะ

เขาได้ยินชาวบ้านที่กลับมาบอกว่าคนของสำนักเทพโลหิตพาจ้าวอู่หยางเข้าห้องลับเป็นคนแรกและไม่เคยออกมาอีกเลย คาดว่าเขาคงไม่รอดเป็นแน่แท้

ไม่มีใครกล้าไปดูในห้องโถงที่เต็มไปด้วยศพ ตอนนั้นทุกคนห่วงแต่ชีวิตของตัวเอง

จ้าวต้าหลางกำหมัดแน่น ทำไมน้องเก้าของเขาต้องเป็นคนแรกที่ตาย ทำไมต้องเป็นน้องชายผู้นี้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน