บทที่ 608 ไม่เคยเจอคำขอแบบนี้
“เจ้า…” หยินเถาเอ๋อร์สั่นสะท้านด้วยความโกรธ พูดติดขัด
“เจ้าเป็นคนจากตระกูลปีศาจจิ้งจอกชิงชิว”
“งั้นเจ้าก็ไปหาตระกูลปีศาจจิ้งจอกชิงชิวสิ” จ้าวอู่เจียงพูดด้วยท่าทีไม่สนใจ รอยยิ้มอบอุ่นแต่แฝงด้วยความโหดร้ายไม่ปิดบัง
“แต่วันนี้เจ้าจ้องจะหาเรื่องข้า ต้องการแย่งชิงของของข้า เจ้าต้องชดใช้!”
หยินเถาเอ๋อร์หรี่ตาลง มองจ้าวอู่เจียงด้วยความหวาดหวั่น นางเปลี่ยนความหวาดกลัวเป็นเสียงหัวเราะเยาะเย้ย
“ข้าเข้าใจแล้ว เจ้าเป็นแค่คนที่ดูแข็งแกร่งแต่ภายในอ่อนแอยิ่งนัก”
จ้าวอู่เจียงสับสนกับคำพูดของนาง
หยินเถาเอ๋อร์แสดงท่าทางเหมือนรู้ความจริง นางจำได้ว่าชายคนนี้ไม่มีร่างกายที่แท้จริง เป็นเพียงภาพลวงตาของพลังฟ้าดิน พลังวิญญาณและพลังปีศาจที่หลอมรวมกันเท่านั้น
ไม่มีร่างกายที่แท้จริงแต่ยังต้องการแย่งชิงพลังหยินของนาง ช่างน่าหัวเราะ!
ความสับสนของจ้าวอู่เจียงในสายตาของหยินเถาเอ๋อร์ เป็นการยืนยันว่าเขาถูกนางค้นพบความจริงเรียบร้อยแล้ว นางยิ้มเยาะมากขึ้น
“พลังหยินของข้าอยู่ที่นี่ ถ้าเจ้ามีความสามารถก็มาเอาไป ข้าหยินเถาเอ๋อร์จะไม่ต่อต้านขัดขืนแม้แต่น้อย”
จ้าวอู่เจียงไม่เคยเจอคำขอแบบนี้มาก่อน เขาเริ่มสงสัยว่านางจะหลอกเขาหรือไม่?
ความลังเลของจ้าวอู่เจียงเพิ่มความมั่นใจให้กับหยินเถาเอ๋อร์ นางมั่นใจว่าชายคนนี้เป็นเพียงภาพลวงตา ไม่มีอันตรายต่อร่างกายของนาง
นาง – หยินเถาเอ๋อร์ – ไม่กลัวอันตรายใดๆ หากมีอันตรายจริง คนของทางสำนักและอาจารย์ของนางจะสามารถรับรู้ได้ทันที
“ตกลง” จ้าวอู่เจียงพยักหน้าอย่างจริงจัง ค้อมตัวทำความเคารพ
“ขออภัยที่ต้องล่วงเกิน”
การแย่งชิงก็คือการแย่งชิง แต่การรักษามารยาทยังคงเป็นสิ่งสำคัญ และเมื่อนางพูดเช่นนั้น เขาก็ต้องทำตาม
“ฮึ ข้าจะดูว่าเจ้า…อ๊า!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า