ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 615

บทที่ 615 มีกลลวง

อู๋เจียงที่ใช้วิชาลับของสำนักเทพอสูรเพื่อเร่งพลังฝึกตนให้พุ่งทะลุถึงขอบเขตกายหยก จ้องมองชายหนุ่มที่เข้าร่วมการต่อสู้ด้วยความรวดเร็ว ชายที่มีรูปลักษณ์ธรรมดา แต่พลังปีศาจแผ่ซ่านอย่างน่าหวาดกลัว

ก่อนหน้านี้เขารู้สึกว่าชายคนนี้มีพลังฝึกตนอยู่แค่ในขอบเขตร่างทองคำ แต่ชายคนนี้สามารถฝ่าวงล้อมออกมาได้ แล้วยังอาจสามารถสู้กับผู้แข็งแกร่งขอบเขตร่างทองคำทั้งห้าคนของสำนักเทพอสูรได้ทั้งหมดอีกด้วย

“ชายคนนี้เป็นปีศาจหรือมนุษย์กันแน่ ทำไมข้าไม่เคยได้ยินชื่อของเขามาก่อน?” อู๋เจียงไม่สามารถสงบใจได้

แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกใจมากที่สุดคือชายคนนี้สามารถใช้พลังในขอบเขตร่างทองคำ ต้านทานการโจมตีของเขาและผู้เฒ่าในขอบเขตกายหยกทั้งสามคนได้!

“นับว่าเป็นบุรุษสตรีที่มีความรักลึกซึ้งต่อกันอย่างยิ่ง!” ใบหน้าของอู๋เจียงบิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธ

“ไม่รู้ว่าเจ้ามีความกล้าหาญและพลังเพียงพอ หรือเพียงแต่ต้องการแสดงท่าทีสุดท้ายออกมาเท่านั้นกันแน่!”

จ้าวอู่เจียงมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความน่าเกรงขามและกล่าวเสียงดังตอบกลับไปว่า

“ถ้าเจ้าคิดจะฆ่าสตรีของข้า ต้องข้ามศพของข้าไปให้ได้ก่อน”

หยินเถาเอ๋อร์สะบัดมือของจ้าวอู่เจียงออกจากเอวของตนเอง ใบหน้าที่เคยเย็นชาแต่แสดงความประหม่าเล็กน้อย นางไม่กล้าสบตาชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยความเป็นผู้นำ หัวใจของนางเต้นเร็วขึ้นไม่รู้ตัว

“คุณชาย มียอดฝีมือกำลังมุ่งหน้ามาที่นี่แล้ว” ผู้เฒ่าของสำนักเทพอสูรไม่ได้โจมตีต่อ แต่กระซิบข้างหูอู๋เจียงด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด

อู๋เจียงขมวดคิ้ว ถ้าเป็นยอดฝีมือของสำนักตนเอง ทุกอย่างจะไม่เป็นปัญหา แต่ถ้าเป็นยอดฝีมือของสำนักเทียนเหอ วันนี้เขาจะทำอะไรกับหยินเถาเอ๋อร์ไม่ได้เลย

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง กำลังจะสั่งให้ทุกคนถอย แต่จู่ๆ ก็รู้สึกถึงความไม่สบายใจบางอย่าง เขาถอยหลังไปครึ่งก้าว ในลมหายใจถัดมา หัวใจของเขาระเบิดเป็นม่านหมอกเลือด

“คุณชาย!!!”

ผู้เฒ่าทั้งสามของสำนักเทพอสูรตกใจ พยายามเข้ามาช่วยอู๋เจียง แต่เมื่อพวกเขาเข้าใกล้ ร่างกายก็ถอยหลังไปหลายก้าว ก่อนจะหนีไปคนละทิศทางด้วยความกลัว

จ้าวอู่เจียงและหยินเถาเอ๋อร์ตกตะลึง ไม่เข้าใจสถานการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น

ผู้เฒ่าทั้งสามคนที่พยายามหลบหนีไปได้ไม่กี่ก้าว หัวใจก็ระเบิดกระจายและร่างกายอ่อนแรงลงทันที พวกเขาล้มลงกับพื้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน