ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 621

บทที่ 621 การชี้นำ

จ้าวอู่เจียงเดินออกจากวังสีดำทมิฬนั้น มองไปทางทิศตะวันออกและตะวันตกอย่างไม่ปิดบังท่าทางการสังเกตของตนเอง

วิหารและศาลาตั้งเรียงรายในขอบเขตสายตา มีการแกะสลักลวดลายและภาพวาดที่งดงาม ท้องฟ้าทั้งสี่ทิศมีเมฆหมอกสีเทาขาวลอยละล่อง

ศิษย์ที่สวมชุดสีเทาดำมากมายผ่านไปมา บางคนเหาะด้วยกระบี่ที่เหินหาวอยู่บนท้องฟ้า ทิ้งร่องรอยของเมฆหมอกตามหลังเป็นทาง

“คุณชายอู๋เจียง” ศิษย์ในชุดสีเทาดำคนหนึ่งที่มีท่าทางประจบประแจงวิ่งเข้ามา

จ้าวอู่เจียงเหลือบมองไปทางศิษย์คนนั้น “อู๋เจียง?” เขาคิดในใจว่าใช่ชื่อของเขาหรือไม่ เพียงแต่เขาแซ่จ้าว และมีการออกเสียงที่ต่างกันไปเพียงเล็กน้อย

จ้าวอู่เจียงแสดงท่าทางเย็นชา ไม่ได้ตั้งใจให้ดูหยิ่ง แต่ก็ดูหยิ่งยโสโอหังโดยไม่ต้องใช้ความพยายาม ราวกับต้องการปฏิเสธคนออกไปไกลพันลี้

ศิษย์ในชุดสีเทาดำที่มีใบหน้าแหลมเหมือนลิง มองไปที่จ้าวอู่เจียงด้วยรอยยิ้มประจบและพูดด้วยเสียงนอบน้อม

“คุณชายอู๋เจียง เรื่องที่ท่านสั่งให้ข้าสืบเกี่ยวกับศิษย์หญิงคนนั้น ข้าได้สืบมาแล้ว”

จ้าวอู่เจียงมองเขาด้วยสายตาเหยียดหยาม

ศิษย์ที่มีใบหน้าแหลมเหมือนลิงรู้ดีว่าคุณชายอู๋เจียงชอบหญิงงามและไม่ชอบฟังเรื่องไร้สาระ เขาจึงพูดตรงประเด็นโดยทันที

“ศิษย์หญิงคนนั้นยังเป็นสาวบริสุทธิ์ ไม่มีญาติในสำนัก แต่เหมือนว่าจะมีคู่หมั้นอยู่แล้ว”

“ไปเรียกศิษย์ที่ว่างอยู่ทั้งหมดมาที่นี่”

จ้าวอู่เจียงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาต้องการรู้ข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่นี้จึงไม่คิดจะทำตัวลับๆ ล่อๆ เพราะจะทำให้คนสงสัย เขาต้องการถามอย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมา

ศิษย์ที่มีใบหน้าแหลมเหมือนลิงตกตะลึงเล็กน้อย แต่ก็ตั้งสติกลับมาอย่างรวดเร็ว ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มประจบและโค้งคำนับตอบรับไม่รอช้า

“คุณชายอู๋เจียงให้ข้าไปเรียกคนมา แม้จะไม่รู้ว่าเรื่องอะไร แต่ข้าสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อแสดงตนให้คนอื่นเห็นว่า ข้าเป็นคนสนิทใกล้ชิดของคุณชายอู๋เจียงได้”

ไม่กี่ลมหายใจต่อมา บรรดาศิษย์กลุ่มใหญ่มารวมตัวกัน มีทั้งผู้ที่มองด้วยสายตาสงสัย ผู้ที่ประจบประแจง ผู้ที่แฝงความเกลียดชัง และผู้ที่มีอารมณ์รำคาญอยู่เต็มไปหมด

จ้าวอู่เจียงมองพวกเขาด้วยสายตาเย็นชา ทุกคนที่ถูกมองตาต่างหลบสายตา ไม่กล้ามองตรงๆ มาที่ใบหน้าของเขา

“คุณชายอู๋เจียง” ในกลุ่มคนเริ่มมีเสียงทักทายดังขึ้นเรื่อยๆ

ศิษย์ที่มีใบหน้าแหลมเหมือนลิงนำเก้าอี้มาให้จ้าวอู่เจียงอย่างนอบน้อม เขามองไปที่ศิษย์คนนั้นและพยักหน้า จากนั้นนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยท่าทางหยิ่งยโส

ศิษย์ที่มีใบหน้าแหลมเหมือนลิงเห็นสายตาชื่นชมจากจ้าวอู่เจียงก็รู้สึกภาคภูมิใจทันที เขายืดตัวตรงและมองไปรอบๆ ด้วยท่าทางอวดดี

“ข้าสงสัยว่ามีสายลับจากผู้อื่นแฝงตัวเข้ามาในสำนักของเรา” จ้าวอู่เจียงกล่าวด้วยเสียงเย็นชาและไร้ความรู้สึก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน