ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 66

บทที่ 66 คู่พี่น้อง

“อย่างนี้ดีหรือไม่ ใต้เท้าจ้าว ข้าจะให้หลิวชิงชิงเข้ารับใช้ฝ่าบาทพร้อมกันที่ตำหนักของพวกเรา ท่านมีความคิดเห็นเป็นอย่างไร?”

จ้าวอู่เจียงมีสีหน้าลำบากใจ พลางถูนิ้วมืออย่างใช้ความคิด

“เรื่องนี้คงต้องสอบถามจากฝ่าบาทเท่านั้น กระหม่อมจะตัดสินใจแทนพระองค์ได้อย่างไร?”

“ถ้าเช่นนั้นคงต้องรบกวนใต้เท้าจ้าวแล้ว ข้าและหลิวชิงชิงจะอาบน้ำชำระร่างกาย เตรียมรอฟังข่าวดีจากท่าน”

หลิวเหม่ยเอ๋อร์พูดออกมาอีกครั้งด้วยดวงตาทอประกายระยิบระยับ

จ้าวอู่เจียงสั่นศีรษะเบา ๆ ตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้ม

“พระสนมชื่นชมข้าน้อยมากเกินไปแล้ว แต่เรื่องนี้ข้าน้อยไม่สามารถทำสิ่งใดได้จริง ๆ ฝ่าบาทเป็นคนตัดสินพระทัยทั้งหมด…”

“ใต้เท้าจ้าว ขอเพียงท่านพูดถึงพวกเราสองพี่น้องให้ฝ่าบาทฟัง พวกเราก็พึงพอใจแล้ว ฝากบอกฝ่าบาทด้วยว่า พวกเราสองพี่น้องรอคอยที่จะรับใช้ฝ่าบาททุกคืนวันด้วยความเชื่อฟังเป็นอย่างยิ่ง…”

แววตาของหลิวเหม่ยเอ๋อร์ร้อนแรงยิ่งนัก

“หากท่านสามารถทำได้สำเร็จ ท่านก็จะได้รับรางวัลอย่างงามเช่นกัน!”

จ้าวอู่เจียงได้ยินดังนั้นก็ต้องถอนหายใจออกมา… ไม่มีอะไรที่เขาสามารถขัดขวางได้อีกแล้วสินะ

“ทูลพระสนม กระหม่อมจะพยายามอย่างเต็มที่พ่ะย่ะค่ะ…”

หลิวเหม่ยเอ๋อร์ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก จับมือหลิวชิงชิง ก้มศีรษะให้แก่จ้าวอู่เจียงเล็กน้อย ก่อนที่จะหมุนตัวเดินจากไป

…

ค่ำคืนนี้มีดวงดาวส่องแสงสว่างสดใส…

เซวียนหยวนจิ้งกำลังจะออกคำสั่งเรียกตัวหลิวเหม่ยเอ๋อร์เข้ามารับใช้อีกครั้ง จ้าวอู่เจียงจึงไม่ลืมเอ่ยถึงข้อเสนอของหลิวเหม่ยเอ๋อร์

ฮ่องเต้หญิงหยุดชะงักไปนาน ก่อนจะขมวดคิ้วถามว่า

“สองคนเจ้ารับไหวหรือ?”

“…”

นี่ท่านกำลังตั้งคำถามกับกำลังวังชาของข้าอย่างนั้นหรือ?

จ้าวอู่เจียงเบิกตาโตด้วยความกระตือรือร้น แต่ก็รีบสงวนท่าที และตอบกลับไปอย่างเคร่งขรึม

“อำนาจในตำหนักนางสนมก็คืออีกหนึ่งตัวแปรสำคัญเช่นกัน ยิ่งพระองค์ให้พวกนางเข้ามารับใช้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเอาชนะใจกลุ่มอำนาจที่หนุนหลังพวกนางอยู่ได้มากเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ!”

“จริงด้วยสินะ…” ฮ่องเต้พยักหน้า สิ่งที่จ้าวอู่เจียงพูดออกมามีเหตุผล เขามักจะนึกถึงความมั่นคงของนางอยู่เสมอ

แต่ด้วยความที่เป็นคนฉลาดเฉลียว เซวียนหยวนจิ้งจึงนึกขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว “แต่หลิวเหม่ยเอ๋อร์กับหลิวชิงชิงทั้งสองคนนี้เป็นหลานสาวของหลิวเจ๋อไม่ใช่หรือ?”

ทำไมถึงได้ฉลาดแบบนี้นะ…จ้าวอู่เจียงได้แต่นึกบ่นอยู่ในใจ

“เขามีหลานสาวสองคน แต่ท่านให้พวกนางเข้ามารับใช้อยู่คนเดียวเสมอ ท่านคิดว่าจิ้งจอกเฒ่าอย่างหลิวเจ๋อจะคิดอย่างไรเล่า?”

“เฮอะ…เจ้าคิดว่าข้ากลัวเขาหรืออย่างไร งั้นเจ้าก็จัดการตามที่หลิวเหม่ยเอ๋อร์ต้องการเถอะ!” ดวงตาของฮ่องเต้หญิงวาวโรจน์

จ้าวอู่เจียงยกมือดีดนิ้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน