บทที่ 666 ข้าต้องการฆ่าเจ้าเท่านั้น
ภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวในชั้นที่เจ็ดของหอคอยปีศาจ
ต่งจินสุ่ยที่มีสีหน้าแสดงความกังวลและเหมือนจะห่วงใย อู๋เจียงถูกอสูรสามตัวโจมตี เขารีบเคลื่อนไหวเข้ามาขวางหน้าอสูรและหันมาพูดกับอู๋เจียงด้วยความรู้สึกผิด
“พี่อู๋เจียง ข้าขอโทษที่ทำให้ท่านต้องตกใจ…”
แต่ในทันใดนั้น สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชา มือหนึ่งยื่นออกมา นิ้วทั้งห้าจับกันเป็นรูปกระบี่ พุ่งตรงไปยังหัวใจของอู๋เจียง
กระบี่พุ่งอย่างรวดเร็วเหมือนสายฟ้า แทบจะทะลุถึงหัวใจของอู๋เจียง ต่งจินสุ่ยหัวเราะเยาะในใจว่า อู๋เจียงยังคงไร้เดียงสา ไม่รู้จักความโหดร้ายของจิตใจมนุษย์ แค่ทำเป็นห่วงใยเล็กน้อยก็ทำให้เขาเข้าใกล้อู๋เจียงได้
แต่ทันใดนั้น สีหน้าของต่งจินสุ่ยเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน เขาตกใจมากเมื่อเห็นว่ามือที่เต็มไปด้วยพลังของเขาถูกอู๋เจียงจับไว้แน่น
อู๋เจียงมองต่งจินสุ่ยด้วยสายตาเย็นชา ร่างกายเขาถูกล้อมรอบด้วยเปลวไฟสีม่วงตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ
“เกิดใหม่ชาติหน้าแสดงให้เนียนกว่านี้หน่อยนะ” อู๋เจียงพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ
“โอหัง!” ต่งจินสุ่ยรู้สึกเย็นเยือกในใจ อู๋เจียงดูมั่นใจจนทำให้เขาสงสัย
ต่งจินสุ่ยตะโกนอย่างโกรธเคืองและสะบัดตัวออกจากการจับกุมของอู๋เจียง เขาถอยหลังไปสามก้าว ก่อนจะปล่อยกระบี่สั้นเก้าเล่มออกจากแขนเสื้อ พุ่งไปยังอู๋เจียง
“วิชาฟ้าปีศาจ!”
อู๋เจียงตะโกนเสียงดัง พลังกระจายไปทั่ว ร่างกายเขาปกคลุมด้วยพลังปีศาจ เขาหันกลับมาและใช้มือฟาดใส่ต่งจินสุ่ย
เสียงดัง “ผลั่ก!” เกิดขึ้นอย่างชัดเจน
จูจิ้งที่พยายามลอบโจมตีอู๋เจียงถูกเขาตบเข้าที่ใบหน้าจนแดงและบวม
นางไม่คิดว่าอู๋เจียงจะสามารถสังเกตเห็นการลอบโจมตีของนางได้ เขาตบนางทันทีที่นางปรากฏตัว
ผู้คนที่อยู่รอบๆ ต่างสังเกตเห็นการต่อสู้ พวกเขาตกใจและหันมาดูด้วยความตื่นเต้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า