ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 720

บทที่ 720 ความยึดมั่นที่ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง

จ้าวอู่เจียงคิดถึงสิ่งต่างๆ มากมายในหัว ทุกอย่างเป็นเพียงการคาดเดา ไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด

มันเป็นเพียงการต่อจิ๊กซอว์ที่คลุมเครือและการคาดเดาอย่างกล้าหาญ

ความจริงเป็นอย่างไร มีหลายความเป็นไปได้

อาจจะดี หรืออาจจะแย่ก็ได้

บางที ในขณะที่เขาพบวิญญาณภรรยาของตงหนิง ความจริงอาจจะปรากฏขึ้นมา

เสียงม้าดังคล้ายเสียงดนตรีเบาๆ ขณะที่รถม้าวิ่งผ่านถนนที่ดูคึกคักแต่แท้จริงแล้วเงียบสงัดและเต็มไปด้วยวิญญาณคนตาย

รถม้าวิ่งผ่านถนนและตรอกซับซ้อนมากมาย ซ้ายที ขวาที

รถม้าเริ่มเดินหน้าลึกเข้าสู่เมืองอวี้ตู่

หลังจากหนึ่งชั่วยามผ่านไป รถม้าหยุดที่ปากตรอกหนึ่ง มีป้ายไม้เขียนว่า “ตรอกดอกท้อ”

ในขณะนั้น มีสามคนกำลังวิ่งไล่กันที่ปากตรอก

คนที่ถูกไล่คือหญิงสาวร่างอวบอัดที่ใส่ชุดสีแดง ชุดที่เคยเป็นสีแดงสดกลับกลายเป็นสีแดงหม่นเหมือนเลือดคล้ำ

จ้าวอู่เจียงจำได้ทันที นี่คือ จูจิ้ง ที่เขาเคยพบที่สำนักเทพอสูร

นี่เป็นครั้งที่สองที่จ้าวอู่เจียงพบจูจิ้งในเมืองอวี้ตู่

จูจิ้งกำลังถูกไล่ล่า ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อและสิ้นหวัง ปากพึมพำอะไรบางอย่างไม่หยุด

คนที่ไล่ล่าจูจิ้งคือชายหนุ่มที่มีลักษณะเป็นบัณฑิต หน้าตาธรรมดา รูปร่างไม่แข็งแรง แต่ถือกระบี่อยู่ในมือ มีความโกรธเต็มหัวใจ เขาเหวี่ยงกระบี่ใส่จูจิ้งไม่หยุดเช่นกัน

แต่ถึงกระบี่จะแทงถูกร่างกาย จูจิ้งก็ไม่เกิดความเสียหายใดๆ กระบี่ผ่านร่างจูจิ้งไปเหมือนนางเป็นภาพมายาไร้ตัวตน

ไม่รู้ว่ากระบี่นั้นเป็นภาพลวงตาหรือจูจิ้งเป็นภาพลวงตากันแน่

แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือ จ้าวอู่เจียงจำได้ว่าชายหนุ่มที่ไล่ล่าจูจิ้งนั้นคือตงหนิง

และชุดที่เขาใส่กับกระบี่ที่ถือ คล้ายกับชุดและกระบี่ของเยว่เฉียนชุน ศิษย์พี่ของเซี่ยเฉินซู เพียงแต่ตงหนิงไม่มีกล้ามเนื้อและหน้าตาหล่อเหลาเหมือนเยว่เฉียนชุน

ด้านหลังตงหนิง มีเด็กสาวที่กำลังร้องไห้ด้วยความหวาดกลัว วิ่งตามมา ปากพึมพำอะไรบางอย่าง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน