บทที่ 744 ซ่อนเร้นความลับ
ริมลำน้ำศักดิ์สิทธิ์ ผู้คนที่รวมตัวกันอยู่ยังคงพูดคุยกันไม่หยุด
ความหล่อเหลาของสองพี่น้องตระกูลจ้าว โดยเฉพาะอย่างยิ่งความหล่อเหลาของจ้าวอู่เลี่ยง ทำให้ผู้บำเพ็ญหญิงหลายคนที่ได้เห็นต่างก็เกิดความรู้สึกหวั่นไหว แม้แต่หลู่จงที่มักจะกำหมัดอยากต่อยผู้ใดก็ตามที่เห็น ก็อดไม่ได้ที่จะมองใบหน้าของจ้าวอู่เลี่ยงนานกว่าปกติ
หลินหลางยืนนิ่งอยู่ในกลุ่มของเผ่าจิ้งจอกชิงชิว ไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแต่มองไปทางสองพี่น้องตระกูลจ้าว
แต่สายตาของนางแตกต่างจากหญิงสาวคนอื่น นางไม่ได้จ้องมองชายที่อ้างตัวว่าเป็นจ้าวอู่เลี่ยง แต่กลับจับจ้องไปที่จ้าวอู่เจียง
นางรู้ได้โดยทันทีว่าเขาก็คือจ้าวอู่เจียง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจ้าวอู่เจียงรู้สึกถึงสายตาของนาง เขายังขยับคิ้วเล็กน้อยเพื่อตอบรับนาง
นางเม้มริมฝีปากเบาๆ ริมฝีปากแดงยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม
“จิ้งจอกน้อยของเจ้าหรือ?” แม่เฒ่าเทียนหลานถามเสียงต่ำอย่างเอ็นดู
“ไม่…ไม่ใช่เจ้าค่ะ…” หลินหลางดวงตาสับสนชั่วขณะ พูดอ้ำอึ้งเพื่อปกปิด นางรู้ว่าจ้าวอู่เจียงปลอมตัวแน่นอนเพราะไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ตัวตนที่แท้จริง
แม่เฒ่าเทียนหลานยิ้มอย่างเอ็นดู ส่ายหน้า นางแก่แล้วแต่ความจริงรู้ทุกอย่าง เพียงแต่ไม่พูดอะไรทั้งสิ้น
“หลินหลาง เจ้ารู้สึกคุ้นเคยกับจ้าวอู่เจียงคนนี้บ้างหรือไม่?” หลินเสี่ยวเคอมีสีหน้าครุ่นคิด แต่ก็นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ใดมาก่อน
หลินหลางส่ายหน้า
ซูฮัวอีก็ส่ายหน้าเช่นกัน
นางเผชิญหน้ากับคำถามของศิษย์พี่และศิษย์น้องร่วมสำนักเกี่ยวกับการรู้จักพี่น้องตระกูลจ้าวแห่งเกาะหลิงซี นางยังคงเย็นชาดั่งเทพธิดา ยิ้มอ่อนโยนเล็กน้อย
“ข้าไม่เคยพบมาก่อน เพียงแต่รู้สึกประหลาดใจว่าในโลกนี้มีบุรุษที่งดงามถึงเพียงนี้อยู่ด้วยหรือ”
ศิษย์ชายรุ่นที่เก้าหลายคนพลันเงียบลงชั่วขณะ จ้าวอู่เลี่ยงผู้นี้มีความหล่อเหลาเกินไปจริงๆ แต่การจะได้ครองใจหญิงงามนั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับใบหน้าเพียงอย่างเดียว
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า