ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 755

บทที่ 755 โต้วาทีกับธิดาเทพ

เหล่าผู้บำเพ็ญที่มุงดูอยู่บางคนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะคิกคักด้วยความเข้าอกเข้าใจ

“หากเจ้ายังพูดจาใส่ร้ายเช่นนี้ สำนักเทพบุปผาจะไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่!” ฮวาเจี๋ยอวี่โกรธจนควบคุมตัวเองไม่อยู่ ทั่วร่างเต็มไปด้วยจิตสังหารรุนแรง

“เอาอย่างนี้แล้วกัน ท่านธิดาเทพ ท่านบอกขนาดของสิ่งนั้นที่ท่านเคยเห็นมา ข้าจะเปรียบเทียบดูว่ามีขนาดเดียวกันหรือไม่ หากไม่มี ก็ถือว่าข้าผิดเอง ข้าจะขอโทษท่านต่อหน้าผู้คน”

จ้าวอู่เจียงพูดด้วยรอยยิ้มยั่วเย้า

ใบหน้าของฮวาเจี๋ยอวี่แดงก่ำและบิดเบี้ยวไปแล้ว

“ฮึ! สิ่งสกปรกเช่นนั้น ข้าไม่เคยเห็นมาก่อน อย่าหวังจะใช้คำพูดชักนำข้าได้สำเร็จ!”

“เอ๊ะๆๆ…” จ้าวอู่เจียงหัวเราะขึ้น

“ก็เพราะไม่เคยเห็นนั่นแหละ ท่านถึงได้อยากรู้อยากเห็นจนต้องแอบดู! หากว่าท่านไม่เคยพบเจอข้ามาก่อน เหตุใดเมื่อครู่ท่านจึงทักทายตอบข้า? นั่นเป็นเพราะว่าท่านเคยพบข้ามาก่อน พวกเราไม่ใช่การพบกันครั้งแรกจริงหรือไม่?”

ฮวาเจี๋ยอวี่โกรธจนตัวสั่น นางรู้สึกหมดปัญญากับความสามารถในการใส่ร้ายป้ายสีของคนเลวไร้ยางอายผู้นี้

ในหมู่ผู้ชมบางคนมีสีหน้าเหมือนเพิ่งเข้าใจอะไรบางอย่าง

จ้าวอู่เจียงมาถึงที่เกิดเหตุพอดีเห็นสถานการณ์ตึงเครียด ในใจก็มีแผนการแล้ว

หลี่ฉวนจวินกับสำนักเทพบุปผาต่างยืนยันคำพูดของตน ตราบใดที่สำนักเทพบุปผาไม่ยอมอ่อนข้อ ก็ไม่มีทางล้างมลทินจากการถูกใส่ร้ายได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โดยเฉพาะหลังจากที่เรื่องผ่านมานานแล้ว ยิ่งสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ได้ยากมากขึ้น

ดังนั้นการจะคืนความบริสุทธิ์ให้หลี่ฉวนจวินไม่อาจใช้วิธีธรรมดาได้เลย

ต้องใช้วิธีหนามยอกเอาหนามบ่งเท่านั้น เมื่อหลี่ฉวนจวินไม่สามารถพิสูจน์ได้ เขาจ้าวอู่เจียงก็วางแผนใส่ร้ายฮวาเจี๋ยอวี่ ฮวาเจี๋ยอวี่ก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้เช่นกัน แต่ทุกคนในใจก็มีเกณฑ์คลุมเครืออยู่ ความจริงเป็นอย่างไร มีแต่การวิพากษ์วิจารณ์เท่านั้น

“ท่านผู้นี้ ช่างรุกเร้าเกินไปแล้วกระมัง?”

ในกลุ่มคนจากสำนักเติมฟ้า หลี่เซวียนตงที่มีสีหน้าเย็นชาก้าวออกมา

“ไม่ว่าจะพูดอย่างไร ฮวาเจี๋ยอวี่ว์ก็เป็นผู้บำเพ็ญหญิง ท่านพี่กล่าวหาความบริสุทธิ์ของนางเช่นนี้ มีความเหมาะสมแล้วหรือ?”

เขาเดิมทีก็รู้สึกรังเกียจจ้าวอู่เจียงที่ซูฮัวอีสนใจอยู่บ่อยครั้ง บัดนี้เห็นสถานการณ์เช่นนี้ จึงตัดสินใจออกมาข่มขวัญจ้าวอู่เจียง ทั้งต้องการทำให้จ้าวอู่เจียงอับอาย และยังสามารถสร้างความสัมพันธ์อันดีกับฮวาเจี๋ยอวี่ได้อีกด้วย

“พี่ชาย ข้าไม่ได้กล่าวหาหรอก เพียงแต่ต้องการความยุติธรรมเท่านั้น” จ้าวอู่เจียงยิ้มอย่างอ่อนโยน

หลี่เซวียนตงแค่นหัวเราะในลำคอเสียงเบาๆ

“ไม่มีหลักฐาน นั่นไม่ใช่การกล่าวหาหรอกหรือ?”

“นั่นก็จริง แต่ในเมื่อท่านพูดเช่นนี้แล้ว ก่อนหน้านี้สำนักเทพบุปผาก็กล่าวหาหลี่ฉวนจวินเช่นกันไม่ใช่หรือ” จ้าวอู่เจียงยิ้มบางๆ ฉวยโอกาสตอบโต้กลับไป

“เจ้า…” หลี่เซวียนตงชะงัก สีหน้าดูไม่ดีนัก เขากล่าวเสียงเข้มออกมาว่า

“สำนักเทพบุปผามีเหล่านางฟ้าได้สำนักเป็นพยานบุคคล ทุกคนต่างเห็นเป็นหนึ่งเดียว จะเป็นการกล่าวหาได้อย่างไร? หรือว่าพวกนางฟ้าอย่างพวกนางจะโกหก?”

จ้าวอู่เจียงพูดอย่างช้าๆ ตอบกลับไปว่า

“เรื่องที่ธิดาเทพแอบดูข้าปัสสาวะ จ้าวอู่เลี่ยงก็เห็นเป็นพยานได้เช่นกัน แล้วจะเป็นการกล่าวหาได้อย่างไร? หรือว่าน้องชายของข้าจะโกหก?”

“แต่ไม่มีผู้ใดเห็นธิดาเทพแอบดูเจ้าขณะกำลังปัสสาวะไม่ใช่หรือ?” หลี่เซวียนตงกล่าวด้วยอารมณ์พลุ่งพล่าน ใบหน้าแดงก่ำ

จ้าวอู่เจียงผู้เคยโต้วาทีกับเหล่าขุนนางในราชสำนักโดยไม่เสียท่า มีสีหน้าสงบนิ่ง เอ่ยเสียงดังฟังชัดต่อไปว่า

“ก็ไม่มีผู้ใดเห็นหลี่ฉวนจวินแอบดูลูกศิษย์ของสำนักเทพบุปผาอาบน้ำเช่นกันไม่ใช่หรือ?”

หลี่เซวียนตงถอยหลังสองก้าวอย่างเซไปมา นิ้วมือขาวซีดด้วยแรงกำ พูดอะไรไม่ออก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน