ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 785

บทที่ 785 ข้าคือปีศาจในใจของเจ้า

เมิ่งหลินลู่ ชายชราผู้พาจ้าวอู่เจียงหลบหนี มองไปยังหญิงสาวด้วยความตกใจ

จ้าวอู่เจียงที่ได้ยินคำพูดของหญิงสาวนั้น รู้สึกถึงความกลัวแปลกประหลาดที่พุ่งเข้ามาในใจ เขารีบเดินเข้าไปใกล้ โดยไม่ได้ถามหญิงสาวหรือชายชรา แต่เขากลับคว้าคอเสื้อของชายที่ยืนอยู่ตรงนั้นไว้แน่น

หัวใจของเขาเริ่มปวดร้าว ความรู้สึกหวาดหวั่นราวกับคลื่นที่พัดถาโถมในใจของเขา เขาตะโกนออกมาด้วยเสียงแหบพร่า

“เจ้าคือผู้ใด!”

“เพล้ง!”

เสียงกระจกแตกดังขึ้น ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าจ้าวอู่เจียงแตกกระจายออกเป็นเสี่ยงๆ เขาพยายามยื่นมือไปคว้าบางสิ่งไว้ แต่สุดท้ายกลับได้เพียงมือที่เต็มไปด้วยเลือด และร่างของเขาก็ทรุดลงบนพื้นอย่างอ่อนแรง

“เจ้าคือผู้ใด?”

“เจ้าคือผู้ใด?”

เขาพึมพำซ้ำๆ ราวกับต้องการรู้คำตอบเดียวเท่านั้น

“แล้วเจ้าคือผู้ใดกัน?” เสียงหญิงสาวที่เขาคุ้นเคยดังขึ้นในหัวของเขา น้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยความเศร้า

“ข้าคือจ้าวอู่เจียง” จ้าวอู่เจียงค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความแน่วแน่ น้ำเสียงของเขานิ่งสงบ

“ใช่ แต่ก็ไม่ใช่” หญิงสาวพูดต่อ

“เจ้าคือวิญญาณที่ไร้รากฐาน เจ้าเป็นการกลับชาติมาเกิดของท่านเทพปีศาจ”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า…” จ้าวอู่เจียงหัวเราะขึ้นอย่างกะทันหัน เขาค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นยืนในความมืด เช็ดคราบน้ำตาที่หางตาออก และถอนหายใจยาวแรง

“ตั้งแต่ข้าออกจากสำนักเทพอสูร ตั้งแต่ข้าก้าวเข้าสู่เมืองผี สิ่งที่ข้าเห็น สิ่งที่ข้าได้ยิน สิ่งที่ข้าสัมผัส…มันเหมือนมีบางสิ่งในหัวข้าที่คอยบอกข้า นำทางข้า ว่าข้าคือผู้เกี่ยวข้องกับเทพปีศาจ หรือบางที ข้าอาจจะเป็นเทพปีศาจเอง! แต่ข้าเป็นจริงหรือ? หากข้าคือเทพปีศาจ แผ่นดินต้าเซี่ยคงไม่ล่มสลาย โลกที่ซ่อนเร้นนั้นคงไม่ถูกทำลาย และผู้บริสุทธิ์มากมายคงไม่ต้องตาย และปีศาจในใจของข้าคงจะไม่ถือกำเนิดขึ้น! ข้าไม่ใช่เทพปีศาจ ไม่ใช่การกลับชาติมาเกิดของเทพปีศาจ! ข้าก็คือตัวข้า ข้าคือจ้าวอู่เจียง!”

“แล้วเจ้ารู้ไหมว่าเทพปีศาจนั้นมีชื่อว่าอะไร?” หญิงสาวพูดต่อด้วยเสียงเศร้าสลด

“เขามีชื่อว่าจ้าวอู่เจียง!”

“ไม่น่าแปลกใจเลย จ้าวอู่เจียงเป็นชื่อที่ไพเราะจริงๆ” จ้าวอู่เจียงหัวเราะออกมาอย่างขมขื่น เขาตบอกของตัวเองหนักๆ แล้วพูดชัดเจนทีละคำ

“แต่นั่นไม่ใช่ความจริง!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน