ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 80

บทที่ 80 เฟิงซิ่วเอ๋อร์

“หลีกทาง!” เฟิงซิ่วเอ๋อร์พูดอย่างเย็นชา แววตาเย็นเฉียบยิ่งกว่าทะเลสาบน้ำแข็ง

บุรุษที่อยู่เบื้องหน้านางก็เป็นคนของหอการค้าเช่นกัน เขามีนามว่าฉินเฉิน เป็นคนจากตระกูลฉินในเขตเจียงตู่ ครอบครัวเป็นชนชั้นคหบดีผู้ร่ำรวยและมั่งคั่ง

บิดาของฉินเฉินเป็นผู้ดูแลด้านการบัญชีอยู่ในหอการค้าเจียงตู่ และด้วยเหตุนี้เอง ฉินเฉินจึงไม่เคยเกรงกลัวใครในหอการค้า และมักจะกระทำเรื่องราวตามใจชอบอยู่เสมอ

ฉินเฉินรู้สึกหลงใหลในเสน่ห์ความเย็นชาของเฟิงซิ่วเอ๋อร์นับตั้งแต่วันแรกเห็น ยิ่งนางแสดงออกถึงความเย็นชามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งอยากเห็นเรือนร่างที่ซ่อนเร้นอยู่ใต้ร่มผ้านั่นมากเท่านั้น

นอกจากนี้ เฟิงซิ่วเอ๋อร์ยังเป็นบุตรสาวของเฟิงอวิ๋นไฉผู้เป็นประมุขแห่งหอการค้า ดังนั้น ฉินเฉินจึงพยายามตามเอาอกเอาใจเฟิงซิ่วเอ๋อร์มาได้พักใหญ่แล้ว

หญิงสาวเห็นจ้าวอู่เจียงที่กำลังเจรจาซื้อขายอยู่ไม่ไกล และดูเหมือนกำลังจะเดินจากไปที่อื่นแล้ว แต่ตนกลับถูกคนแซ่ฉินยืนขวางทางเอาไว้ นางจึงรู้สึกร้อนรนใจและโกรธแค้นเป็นอย่างยิ่ง

“ฉินเฉิน หากเจ้าทำให้ข้าเสียเวลาเช่นนี้อีก ข้าจะบอกให้ท่านประมุขไล่เจ้าออกไปซะ!”

ยิ่งนางโกรธมากเท่าไหร่ นางก็ยิ่งงดงามมากเท่านั้น… ฉินเฉินเบี่ยงตัวหลบให้หญิงสาวที่ตนหมายปอง ปล่อยให้นางผู้เย็นชาเดินผ่านไป เขาสูดหายใจลึก ดมกลิ่นกายหอมละมุนที่ลอยมาตามสายลม แล้วดวงตาก็เปล่งประกายระยิบระยับด้วยความลุ่มหลงแห่งราคะ

เฟิงซิ่วเอ๋อร์รีบปรับอารมณ์ และเดินตรงไปหาจ้าวอู่เจียง ในเวลานี้ชายหนุ่มกำลังเดินดูสินค้าตามร้านรวงที่เต็มทั้งสองฝั่งทาง รอยยิ้มไม่เคยจางหายไปจากใบหน้า ท่าทางสง่างามยิ่งนัก

“ใต้เท้าจ้าว?” เมื่อไปถึง เฟิงซิ่วเอ๋อร์ก็ร้องเรียกออกไปด้วยเสียงใสกังวานดังชัดเจน

จ้าวอู่เจียงหันกลับมามอง สตรีผู้ปรากฏตัวเบื้องหน้าของเขามีความเย็นชาราวกับเจ้าหญิงหิมะ นางกำลังมองมาและส่งยิ้ม ขันทีหนุ่มหรี่ตาลงเล็กน้อย

“เป็นข้าเอง ไม่ทราบว่าแม่นางมีนามอันสูงส่งว่าอันใดกัน?”

รอยยิ้มเย็นชาของเฟิงซิ่วเอ๋อร์สลายไปอย่างช้า ๆ แปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มหวานที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้า งดงามไม่ต่างจากการเบ่งบานของบัวหิมะ

“ข้ามีนามว่าเฟิงซิ่วเอ๋อร์เจ้าค่ะ”

“ท่านเป็นอะไรกับท่านประมุขเฟิงหรือ?” จ้าวอู่เจียงเข้าใจขึ้นมาโดยทันที

“เขาเป็นบิดาของข้าเจ้าค่ะ” เฟิงซิ่วเอ๋อร์ยิ้มตอบกลับ

“ใต้เท้าจ้าว ไม่ทราบว่ามีสินค้าชิ้นใดถูกใจท่านบ้างหรือไม่?”

“ข้าเพียงกำลังเดินดูเล่น ๆ เท่านั้น ส่วนจะซื้อหาสิ่งใด คงต้องรอดูในการประมูลอีกที ได้ยินว่าการประมูลของหอการค้าท่านมีสิ่งของน่าสนใจอยู่มากมายที่หาได้ยากยิ่งในโลกภายนอก” จ้าวอู่เจียงยิ้มรับอย่างอ่อนโยน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน