ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 846

บทที่ 846 บรรยากาศ

ชาแห่งการรู้แจ้ง เป็นสมบัติล้ำค่าแห่งสวรรค์และพื้นพิภพที่ผู้ฝึกฝนต่างถือเป็นของมีค่า

สองคำ ‘รู้แจ้ง’ นั้นได้บอกถึงสรรพคุณของชานี้อย่างครบถ้วน และยังแสดงให้เห็นถึงความล้ำค่าของมันด้วย

จูกัดเสี่ยวไป๋มาเยือนยามดึก โดยนำชาแห่งการรู้แจ้งมาเป็นของขวัญ นับว่ามีความจริงใจเต็มเปี่ยม

“เสี่ยวไป๋ ไม่ต้องอ้อมค้อม มีอะไรก็ว่ามาตรง ๆ เถิด” จ้าวอู่เจียงชำเลืองมองกระปุกชาที่บรรจุอย่างสวยงาม แล้วพูดตรงประเด็นทันที

การมาด้วยความหวังดีโดยไม่มีเหตุผล ย่อมไม่พ้นเป็นโจรหรือคนคดโกง จูกัดเสี่ยวไป๋ต้องมีแผนการบางอย่างแน่นอน

“โอ้ ข้าปิดบังท่านไม่ได้จริง ๆ” จูกัดเสี่ยวไป๋ถอนหายใจกล่าวว่า “ที่จริงข้าอยากขอให้ท่านช่วยเหลือเรื่องเล็ก ๆ สักหน่อย”

“เรื่องอะไรหรือ?” จ้าวอู่เจียงขมวดคิ้ว

“ช่วยส่งข้อความถึงหวังซีให้ข้าสักประโยคได้หรือไม่” จูกัดเสี่ยวไป๋อึกอัก ราวกับพูดออกมาได้ยากลำบาก

หืม? จ้าวอู่เจียงสงสัย จูกัดเสี่ยวไป๋ต้องการทำอะไรกันแน่?

เขากล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก

“เรื่องนี้หลายคนก็สามารถทำได้ เหตุใดจึงต้องเป็นข้า?”

“เอ่อ…” จูกัดเสี่ยวไป๋ถอนหายใจอีกครั้ง

“ข้าจะไม่ปิดบัง ความจริงแล้วข้าได้ทำให้หวังซีไม่พอใจ ทำให้ข้าและนางเกิดความขัดแย้งกันบ้าง

ท่านก็รู้ว่าข้าเป็นพ่อค้า หากมีความขัดแย้งกับหวังซี ก็จะทำให้หอสมบัติหมื่นวัตถุสูญเสียรายได้จากตระกูลหวังไปไม่น้อย

ดังนั้นความขัดแย้งจำเป็นต้องคลี่คลายจึงจะดี

แต่ข้าก็รักหน้าตาเกินไป ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เต๋อเหลียนนี้ มีคนคุ้นเคยมากเกินไป ส่วนใหญ่รู้จักข้า ข้าไม่อยากให้พวกเขารู้ว่าข้าต้องก้มหัวขอโทษหวังซี

แต่ท่านนั้นต่างออกไป ท่านเพิ่งลงจากเขา เป็นผู้บำเพ็ญที่ปลีกวิเวก ปกติแทบไม่ค่อยปรากฏตัวในแวดวงบำเพ็ญเพียร

หากท่านช่วยข้าไปขอโทษ ผู้คนก็จะไม่สนใจข้า”

จ้าวอู่เจียงหรี่ตาลง จับจุดบกพร่องในคำอธิบายของจูกัดเสี่ยวไป๋ได้

“เหตุใดเจ้าไม่ไปขอโทษด้วยตัวเองเล่า? แม้ผู้อื่นจะเห็นเจ้าสนทนากับนาง พวกเขาจะรู้ได้อย่างไรว่าพวกเจ้ากำลังพูดคุยเรื่องธุรกิจหรือเรื่องอื่นใด?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน