เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 847

บทที่ 847 คนร่วมทาง

ราตรีมืดมิดเงียบสงัด

ภายในห้องของจ้าวอู่เจียง บรรยากาศยิ่งทวีความตึงเครียด

จ้าวอู่เจียงครุ่นคิดครู่หนึ่ง เลือกสรรถ้อยคำอย่างระมัดระวัง แล้วถามคำถามบางอย่าง

สองวันมานี้ ข้ารู้ว่าจูกัดเสี่ยวไป๋ในฐานะผู้นำสาขาของหอหอสมบัติหมื่นวัตถุ ย่อมรู้ข้อมูลมากมายที่คนทั่วไปไม่รู้ เขาจึงถือโอกาสสอบถาม

“เสี่ยวไป๋ เจ้ารู้หรือไม่ว่าสิ่งมีชีวิตประหลาดในความมืดของเต้าเหลียนคืออะไร?” เขาถามด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

จูกัดเสี่ยวไป๋รินชาให้ตัวเอง

“วิญญาณอาฆาต! พวกเขาส่วนใหญ่เป็นวิญญาณอาฆาตทั้งนั้น!

พี่จ้าวคงรู้จักสิ่งที่เรียกว่าความยึดมั่นถือมั่นใช่หรือไม่?”

จ้าวอู่เจียงพยักหน้า

“ความยึดมั่นถือมั่นนั้น คือดวงวิญญาณตกค้างนานาชนิดในโลกนี้ วิญญาณเหล่านี้ส่วนใหญ่มีสติสัมปชัญญะ แม้ความทรงจำบางส่วนอาจไม่สมบูรณ์ แต่อย่างน้อยในระดับหนึ่ง ก็ไม่ต่างจากคนปกติ”

จูกัดเสี่ยวไป๋กล่าวถึงเรื่องเหล่านี้ด้วยความคล่องแคล่ว หัวหน้าตระกูลจูกัดสั่งสอนลูกหลาน โดยตั้งกฎของตระกูลไว้ข้อหนึ่งว่า อ่านหนังสือหมื่นเล่ม เดินทางหมื่นลี้

เขาจูกัดเสี่ยวไป๋ อายุยังน้อยก็สามารถเป็นผู้นำของหอหอสมบัติหมื่นวัตถุในดินแดนหนึ่งได้ อาศัยความรู้และประสบการณ์อันลึกซึ้ง

ความรู้เหล่านี้อาจไม่ลึกซึ้งนัก แต่เนื้อหาที่ครอบคลุมนั้นกว้างขวางอย่างแน่นอน

เขายิ้มน้อย ๆ แล้วกล่าวว่า

“วิญญาณอาฆาตนั้นแตกต่างออกไป พี่จ้าวสามารถมองวิญญาณอาฆาตเป็นเหมือนความยึดมั่นที่ไม่มีสติ

พวกเขาไม่มีสติสัมปชัญญะ มีเพียงความปรารถนาตามสัญชาตญาณ ไม่ว่าจะกิน หรือทำลาย ก็เป็นเพียงสัญชาตญาณที่ต้องการให้ตัวเองดำรงอยู่

ดังนั้นวิญญาณอาฆาตก็มีอารมณ์ความรู้สึกเช่นความกลัว ไม่ได้บ้าคลั่งไปเสียทั้งหมด”

“แล้ววิญญาณอาฆาตมากมายในแดนลับดอกบัวนั้นมาจากไหน และหินเสริมพลังสีชมพูบนตัวพวกเขาคืออะไรกันแน่” จ้าวอู่เจียงถามด้วยความสงสัย

“ดูเหมือนท่านจะรู้ความลับบางอย่าง…” จูกัดเสี่ยวไป๋มองจ้าวอู่เจียงอย่างลึกซึ้ง ในมือปรากฏลูกเต๋าทองสองลูก เขาพิงพนักเก้าอี้แล้วกล่าวอย่างเนิบช้าว่า

“พี่จ้าวรู้เพียงว่า การกลายเป็นวิญญาณอาฆาตนั้นยากมาก ต้องมีความแค้นและความยินยอมอย่างมหาศาล จึงจะมีโอกาสกลายเป็นวิญญาณอาฆาตหลังความตาย และนั่นก็เป็นเพียงโอกาสเท่านั้น…”

นั่นหมายความว่า วิญญาณอาฆาตมากมายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เต๋อเหลียนนี้ ล้วนเกิดจากการประสบภัยพิบัติอันใหญ่หลวงและความแค้นที่ลึกล้ำดุจทะเลเลือด!

และด้วยโอกาสอันน้อยนิดในการถือกำเนิดเป็นวิญญาณอาฆาต เบื้องหลังวิญญาณอาฆาตทั้งหมดในพิภพลับแห่งเต๋าเหลียน จำนวนสิ่งมีชีวิตที่ตายไปนั้น อาจเทียบเท่ากับสิ่งมีชีวิตในดินแดนหลายแห่งหรือแม้แต่ทั้งภาคใต้ของเทพสายน้ำ ซึ่งมีนับร้อยนับพันล้าน!

จ้าวอู่เจียงนึกถึงมือยักษ์สามมือที่เขาเห็นในภาพลวงของหอคุมปีศาจและในความฝันย้อนอดีตของซากปรักหักพัง

สามมือยักษ์ ทำลายล้างโลก

บทที่ 847 คนร่วมทาง 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า