ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 849

บทที่ 849 คลื่นลูกใหม่เกิดขึ้น

หลังจากจูกัดเสี่ยวไป๋จากไป จ้าวอู่เจียงรอสักครู่เพื่อหลีกเลี่ยงการที่จูกัดเสี่ยวไป๋จะย้อนกลับมา ซึ่งจะทำให้เกิดปัญหาได้

เขานั่งเงียบ ๆ อยู่ข้างโต๊ะ รอประมาณครึ่งถ้วยชา พร้อมกับคิดว่าจะอธิบายกับหลินหลางและหลินเสี่ยวเคออย่างไร แล้วเขาก็รีบเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อปล่อยทั้งสามคนออกมา

เนื่องจากตู้เสื้อผ้ามีตราประทับสองชั้นของเขา จึงสามารถเปิดจากด้านนอกได้ แต่ไม่สามารถเปิดจากด้านในได้ และไม่อาจได้ยินบทสนทนาจากด้านนอก ดังนั้นเขาจึงไม่กังวลว่าบทสนทนาก่อนหน้านี้จะถูกได้ยิน

ส่วนในตู้เสื้อผ้า ฮวาเจี่ยอวี๋ หลินหลาง และหลินเสี่ยวเคอทั้งสามคนต่างเงียบกริบ ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

พวกนางไม่มีความตั้งใจที่จะเปิดตู้เสื้อผ้าเอง พวกนางเพียงแค่รอเงียบ ๆ

ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดและมั่นคงที่สุดคือให้ จ้าวอู่เจียงเปิดตู้เสื้อผ้าด้วยตัวเอง

พวกนางกังวลว่าหากพวกนางออกมาอย่างไม่ระมัดระวัง แล้วบังเอิญเจอกับจูกัดเสี่ยวไป๋ ก็อาจเกิดปัญหาได้

ถ้าเป็นเช่นนั้น คงมีผู้ฝึกฝนทั้งหมดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เต๋อเหลียนรู้เรื่องที่สตรีทั้งสามมาพบจ้าวอู่เจียงในยามดึก และอาจจะถูกเล่าลือให้เลวร้ายยิ่งกว่านั้น

ขณะที่จ้าวอู่เจียงกำลังจะเปิดตู้เสื้อผ้า จู่ ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง ดวงตาของเขาพลันสั่นไหว

หรือว่าจูกัดเสี่ยวไป๋ยังมีธุระอะไรอีก?

แต่เขาได้ยินเสียงอันไพเราะที่เต็มไปด้วยอำนาจและความอ่อนหวาน

“จ้าวอู่เจียง เป็นข้าเอง”

ลู่เสี่ยวจิ่น!

คนที่อยู่นอกประตูคือลู่เสี่ยวจิ่น!

จ้าวอู่เจียงรีบยกเลิกความตั้งใจที่จะเปิดตู้เสื้อผ้าทันที ตอนนี้ยังไม่อาจให้ลู่เสี่ยวจิ่นรู้เรื่อง ‘การซ่อนหญิงงามไว้ในห้อง’ ของเขาได้

เขารีบถอยหลัง แล้วปรับลมหายใจ

นอกประตู

ลู่เสี่ยวจิ่นยิ้มที่มุมปาก กำลังปรับลมหายใจเช่นกัน

แก้มของนางมีสีแดงระเรื่อ แต่งหน้าบาง ๆ นางยังคงสวมชุดดำ ดั่งดอกบัวสีดำ

เสียง “เอี๊ยด” ดังขึ้น ประตูห้องถูกเปิดออก จ้าวอู่เจียงมองไปรอบ ๆ นอกห้อง แล้วหลบให้ลู่เสี่ยวจิ่นเข้ามา

ลู่เสี่ยวจิ่นย่างเท้าอย่างสง่างาม เดินผ่านจ้าวอู่เจียง กลิ่นหอมอ่อน ๆ ลอยเข้าจมูกของจ้าวอู่เจียง

เห็นได้ชัดว่าลู่เสี่ยวจิ่นแต่งตัวและอาบน้ำมาอย่างดีเพื่อมาพบจ้าวอู่เจียง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน