ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 858

บทที่ 858 จ้าวชีหลาง

เหล่าผู้ฝึกฝนจากสำนักกระบี่ซ่อนเร้นต่างชักกระบี่ออกมา บรรยากาศตึงเครียด พวกเขาจ้องพวกจ้าวอู่เจียง สายตาดุดัน

“พวกเจ้าเข้าใจผิดอีกแล้ว” จ้าวอู่เจียงกล่าว ขณะแย้มยิ้มเต็มใบหน้า

“ข้าไม่ได้กำลังหาที่ตาย ข้ากำลังหาความยุติธรรมต่างหาก”

“เอาอย่างนี้ พวกเจ้าคุกเข่าขออภัยนักกระบี่จากหมู่บ้านตระกูลจ้าว แล้วมอบกระบี่ทั้งหมดให้ข้า ข้าจะปล่อยพวกเจ้าไป”

“ไอ้หนุ่ม เจ้าเป็นใคร?” หัวหน้าของกลุ่มคนจากสำนักกระบี่ซ่อนเร้นตะโกนถามด้วยความหวาดระแวง

ทั้งสามคนตรงหน้าช่างไร้ความเกรงกลัวเกินไป อาจเป็นศิษย์จากสำนักใหญ่สักแห่ง

“พวกข้าเป็นเพียงผู้ฝึกฝนเถื่อน อย่ากลัวไปเลย ไม่มีเบื้องหลังอะไรทั้งนั้น” จ้าวอู่เจียงกล่าว สายลมเริ่มหมุนวน และค่อย ๆ ไหลไปรวมกันบนฝ่ามือ

หัวหน้าของคนจากสำนักกระบี่ซ่อนเร้นชะงัก รู้สึกเหมือนถูกหลอก เขายิ้มเหี้ยมเกรียมด้วยความโกรธ

“ไม่มีเบื้องหลัง แต่กล้าสอดมือยุ่งเรื่องชาวบ้าน กล้าล่วงเกินสำนักกระบี่ซ่อนเร้นของพวกข้า ช่างไม่รู้จักประมาณตน!”

กล่าวจบเขาก็โบกมือ คนนับสิบคนของสำนักกระบี่ซ่อนเร้นฟาดฟันกระบี่โจมตี

บรรดาผู้ฝึกตนที่มุงอยู่รอบ ๆ ถอนหายใจพลางส่ายหน้า พวกเขาต่างคิดว่า พวกจ้าวอู่เจียงที่ช่วยเหลือนักพรตหนุ่มช่างโง่เขลาที่ก่อเรื่องบาดหมางกับสำนักกระบี่ซ่อนเร้น ต้องเผชิญหน้ากับคนนับสิบ พวกเขาย่อมถูกสับเป็นชิ้น ๆ แน่

นักพรตหนุ่มทั้งหวาดกลัวและเสียใจ ถ้าเขายอมแพ้เร็วกว่านี้ บางทีข้าอาจไม่ต้องทำให้ทั้งสามคนที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือต้องตกอยู่ในอันตราย

หลี่ฉวนจวินกำหมัุด ต่อยไปทางขวา จ้าวอู่เจียงโบกไปทางซ้าย ส่วนเซวียนหยวนจิ้งก็โบกพัด เคลื่อนไหวงดงาม

ปราณกระบี่สองสายพุ่งผ่าน

กระบี่ของคนสำนักกระบี่ซ่อนเร้นนับสิบคนแตกกระจายไปตาม ๆ กัน ร่างกายปรากฏขาดแผล ก่อนจะล้มลงไปนอนครวญครางกับพื้น

หัวหน้าของมือกระบี่สำนักกระบี่ซ่อนเร้นถูกตัดขาด กระบี่แตกกระจาย เศษกระบี่ปักเต็มร่าง สีหน้าเขาชัดเจนว่ายังงุนงง แต่ไม่นานความเจ็บปวดก็ดึงเข้าสู่ความจริง เขาส่งเสียงร้องด้วยเจ้บปวกและหวาดกลัว

ท่ามกลางซากปรักหักพัง จ้าวอู่เจียงและอีกสองคนยืนอยู่กล่างแอ่งเลือด

บรรดาผู้ฝึกกระบี่ที่มุงอยู่รอบ ๆ ตกตะลึง จิตใจปั่นป่วนราวกับคลื่นทะเลก่อตัว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน