ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 860

บทที่ 860 หนึ่งคือโทษ หนึ่งคือทัณฑ์

หลี่ฉวนจวินส่งข่าวกลับมาว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีสามารถไปต่อได้

เซวียนหยวนจิ้งก็เดินเข้าไปในเตาหลอมกระบี่ที่ลุกโชนด้วยเปลวเพลิง

จ้าวอู่เจียงกวาดตามองการจัดวางภายในโรงตีเหล็กอีกรอบ ดวงตาวาบแสงแสงสีม่วง แล้วเขาก็เดินเข้าไปยังเตาหลอมกระบี่เช่นกัน

แม้ภายนอกเตาหลอมกระบี่จะดูไม่ใหญ่ แต่ภายในกลับเป็นอีกโลก

พอจ้าวอู่เจียงก้าวเข้ามา สภาพแวดล้อมก็พลันเปลี่ยนไป

พื้นดินที่พวกเขาสามคน หลี่ฉวนจวิน เซวียนหยวนจิ้ง และจ้าวอู่เจียงยืนอยู่กลายเป็นดินสีเหลือง และมีกระบี่มากมายปักอยู่

ท้องฟ้าแจ่มใสราวได้รับการชำระ

หลี่ฉวนจวินเหมือนจะเหม่อลอยเล็กน้อย ก่อนที่ดวงตาของเขาจะเริ่มเปียกชื้นขึ้นมาเล็กน้อย ขณะที่เขามองสิ่งรอบตัว เขาก็เผลอคิดไปว่า ได้กลับมาสู่สุสานกระบี่ของเขาอีกครั้ง

ก่อนหน้าพวกเขา มีผู้ฝึกยุทธ์คนอื่นที่เข้ามาแสวงหาวาสนาในดินแดนแห่งนี้แล้ว

จ้าวอู่เจียงมองเห็นผู้ฝึกยุทธ์เหล่านั้นพยายามดึงกระบี่ออกจากพื้น แต่แทบจะไม่มีผู้ใดสำเร็จ

เขาแค่มองแวบเดียวและไม่สนใจอีก วาสนาหายาก หากได้มาง่ายจะเรียกว่าวาสนาได้อย่างไร?

หลังจากพวกเขาเข้ามาไม่นาน ผู้ฝึกยุทธ์หลายคนก็ทยอยเข้ามา พวกเขาคือกลุ่มคนที่ก่อนหน้านี้ยืนมุงดูจ้าวชีหลางโดนคนของสำนักกระซ่อนเร้นดูหมิ่น

พอเข้ามา พวกเขาก็ตรงเข้าไปยังกระบี่ที่ปักอยู่มากมายบนพื้น และพยายามดึงกระบี่ออกมา

จ้าวอู่เจียงครุ่นคิด ทุกคนกำลังพยายามดึงกระบี่ น่าจะเป็นการยืนยันได้ว่ากระบี่เหล่านี้คือวาสนาที่ซ่อนอยู่ในถ้ำกระบี่

แต่ยังไม่แน่ว่ากระบี่คือวาสนา หรือยังมีสิ่งอื่นที่อยู่ในกระบี่อีกที เช่นปราณกระบี่หรือเคล็ดวิชา

จ้าวอู่เจียงเดินไปเรื่อย ๆ ไม่ได้พยายามดึงกระบี่เหมือนคนอื่น ๆ หลี่ฉวนจวินลองดึงกระบี่ออกมาหลายครั้ง หนึ่งในสิบสำเร็จ แต่หลี่ฉวนจวินก็เสียบกลับเข้าไปทุกครั้ง เหมือนเขาไม่พอใจที่ได้รับมาง่าย ๆ

ส่วนเซวียนหยวนจิ้งเหมือนจะมาเล่น ๆ นางเดินดูไปเรื่อย ๆ เช่นเดียวกับจ้าวอู่เจียง ไม่คิดจะดึงกระบี่แต่อย่างใด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน