ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 861

บทที่ 861 ได้มาโดยไม่ต้องลงแรง

จ้าวอู่เจียงหันมองเงาร่างที่กล่าวขึ้น

เงาร่างเป็นชายวัยกลางคน เส้นผมหงอกขาว คิ้วเรียวดุจดาบ

เขายกมือขึ้นเรียก กระบี่ที่ด้ามพันผ้าพันแผลเปื้อนเลือดปรากฏอยู่ในมือ แล้วเาก็จับไว้เบา ๆ

เงาร่างกล่าวด้วยน้ำเสียงสะท้อนใจ

“ครั้งอดีต เจ้าเคยใช้กระบี่แห่งการลงทัณฑ์นี้สะบั้นศีรษะของผู้ยิ่งใหญ่ในคราวเดียว สง่างามและเด็ดขาดอย่างยิ่ง”

“แต่ตอนนี้เจ้ากลับไม่อาจถือกระบี่การลงทัณฑ์นี้ด้วยซ้ำ!”

จ้าวอู่เจียงมองด้วยดวงตาลึกล้ำ ก่อนจะยักไหล่

“ถือไม่ได้ก็ช่างเถอะ”

แล้วเขาก็หันหลังจากไป

นับแต่ก้าวเข้าสู่แดนลับเต๋อเหลียน เหมือนว่าทุกสิ่งที่ดำรงอยู่มาแต่โบราณล้วนต้องการบอกเขาว่า เขาคือ เทพอสูรกลับชาติมาเกิด และเขาก็เก่งกาจมาก

แต่เขาไม่อยากเป็นเช่นนั้น

อย่างน้อยตอนนี้ เขายังไม่อยากยอมรับ

ส่วนลึกของจิตใจและสัญชาตญาณบางอย่างกำลังบอกเขาว่าคนเหล่านี้คิดผิด

“จ้าวอู่เจียง! เจ้ายังจำได้หรือไม่ว่าข้าคือผู้ใด?” เงาร่างตะโกนก้อง กระบี่รอบข้างส่งเสียงกระหึ่มราวกับพร้อมใจกันถาม

“ตามหลัก หากข้าเป็นอวตารของเทพอสูร ตอนนี้ข้ายังไม่ตื่นรู้ ข้าจะจำท่านได้อย่างไร?” จ้าวอู่เจียงถอนหายใจ

“และหากข้าไม่ใช่ ข้าก็ยิ่งไม่มีทางจำท่านได้”

เงาร่างชะงักงัน

“เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน” จ้าวอู่เจียงหยุดฝีเท้า

“หากท่านมีของวิเศษหรือสิ่งล้ำค่าก็มอบให้ข้าเสีย ช่วยให้ข้าเติบโตและแข็งแกร่งขึ้น แล้วรอจนข้านึกออกในสักวัน ข้าจะกลับมาคืนให้”

ช่างเป็นข้อเสนอที่ไม่เคยคาดคิด เงาร่างเทพกระบี่มองจ้าวอู่เจียงด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะถอนหายใจออกมา แล้วปราณกระบี่สายหนึ่งก็พุ่งเข้าสู่ร่างของจ้าวอู่เจียง

วิชากระบี่อันยิ่งใหญ่ เพลงกระบี่ชิงเหลียน

ปราณกระบี่เป็นดั่งดอกบัว สามารถตัดขาดเหตุและผล รวมถึงโลกใต้พิภพ

จ้าวอู่เจียงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แล้วโบกมือเบา ๆ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน