บทที่ 881 เม็ดทรายในมหาสมุทรใหญ่
โลกกว้างใหญ่เพียง?
เป็นคำถามไร้เดียงสาที่จูกัดเซี่ยวไป๋เคยถามในวัยเยาว์ เมื่อครั้งที่ได้ยินคำสอนของตระกูลจูกัดครั้งแรก ‘อ่านหนังสือหมื่นเล่ม เดินทางหมื่นลี้’
ตอนนั้น บิดาของเขายังไม่ได้เป็นประมุข เพียงแค่ยื่นแผนที่ที่พับไว้แก่เขา
เขากางแผนที่ออก แผนที่ใหญ่ปกคลุมทั่วทั้งท้องพระโรง
บนแผนที่วาดแสดงภูมิประเทศของภูเขา แม่น้ำ และลักษณะภูมิศาสตร์ต่าง ๆ ทั้งหมดถูกย่อส่วนลงอย่างมาก
บิดาบอกกับเขาว่า นี่คือหนึ่งในดินแดนที่เล็กที่สุดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ใต้แห่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ มณฑลหนานเหอ ครอบคลุมพื้นที่หกถึงเจ็ดหมื่นลี้ทั้งตะวันออกและตะวันตก เหนือและใต้
เป็นเพียงเขตที่เล็กที่สุดของดินแดนใต้แห่งแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์
ขณะที่เก้าชั้นฟ้าแบ่งออกจากอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ตอนกลาง แม้แต่ฟ้าที่เล็กที่สุดก็มีพื้นที่ใหญ่กว่าครึ่งของดินแดนแดนแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์
นอกจากนี้ยังมีแดนไฟศักดิ์สิทธิ์แห่งตะวันตกที่กว้างใหญ่ไร้ขอบเขต แดนตะวันออกแห่งเทพเซียนที่เต็มไปด้วยหมอกเมฆแห่งเซียนไม่มีสิ้นสุด และแดนเหนืออันห่างไกล…
โลกนี้กว้างใหญ่
กว้างใหญ่มาก..
.
มนุษย์เป็นเพียงสิ่งเล็กจ้อย…
เหมือนกับแมลงตัวน้อยที่ถูกทิ้งไว้กลางฟ้าดิน เหมือนเม็ดทรายในมหาสมุทรกว้างใหญ่
จูกัดเซี่ยวไป๋นั่งอยู่บนพื้นทรายอย่างเงียบงัน จ้องมองไปที่จ้าวอู่หยางที่กำลังพุ่งตัวไปหากลุ่มมดที่กำลังต่อสู้กัน
เขาได้รับข้อความลับจากจูกัดชื่อผู้เป็นพี่ชาย
ข้อความข้ามผ่านภูเขาและสายน้ำ ข้ามผ่านกฎเกณฑ์ของดินแดนเต๋อเหลียน เข้าสู่จิตใจของเขาโดยตรง
เป็นข้อความที่ใช้ทรัพยากรมหาศาล เพียงพอที่จะสร้างผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดของตระกูลจูกัดได้
ข้อความสั้นกระชับ เพียงว่า หากจูกัดเซี่ยวไป๋ได้พบกับชายนามจ้าวอู่หยางในดินแดนเต๋อเหลียนต้องระวังตัวอย่างยิ่ง ห้ามล่วงเกินเด็ดขาด
เพราะจ้าวอู่หยางอาจเป็นผู้หลงทางที่ไม่รู้ว่าตนเองอยู่ที่ใด และไม่รู้แม้แต่ตัวตนของตนเอง อีกทั้งยังมีความสัมพันธ์กับตระกูลหลี่แห่งอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ตอนกลาง และตระกูลหลู่แห่งแดนเซียนตะวันออก
จูกัดเซี่ยวไป๋กำทรายขึ้นมากำมือหนึ่ง แล้วปล่อยให้ทรายลื่นไหลผ่านช่องนิ้ว เสียงทรายเหลืองเสียดสี
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า