ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 890

บทที่ 890 จดจำวันนี้ไว้

โลกใบนี้มีหลายสิ่งที่ไม่อาจมองเห็นความจริงได้ในคราวเดียว

บางคนทำอะไร ผู้อื่นก็สามารถมองออกถึงจุดประสงค์ที่แท้จริงได้

แต่บางคน สิ่งที่ผู้อื่นมองเห็นเป็นเพียงการปิดบังจุดประสงค์ที่แท้จริงเอาไว้

ผู้แข็งแกร่งมักทำสิ่งหนึ่งโดยมีข้ออ้างและคำอธิบายสองสามอย่างหรือมากกว่านั้น

จุดประสงค์ที่แท้จริงจะถูกซ่อนอยู่ในข้ออ้าง ไม่ก็ถูกปิดบังด้วยข้ออ้าง

เมื่อเรื่องหนึ่งมีคำอธิบายหลายอย่าง เรื่องนั้นก็จะกลายเป็นสิ่งที่สามารถรุกหรือถอยได้ กลายเป็นสิ่งที่คลุมเครือ กลายเป็นสิ่งที่ถูกคาดเดา และกลายเป็นสิ่งที่ยากจะหยั่งถึง

ผู้ที่มองไม่เห็นจะกล่าวว่า เรื่องนี้ทำให้สับสน ส่วนผู้ที่มองเห็น จะนิ่งเงียบ

อย่างจิตรกรหลู่จง เขาสวมหน้ากากใหม่ วาดภาพไก่จิกข้าวเปลือกบนเทือกเขาชิงซาน แสดงความปรารถนาและความชื่นชอบในชีวิตที่สงบสุข

แท้จริงแล้ว เขาอาจกำลังรำลึกถึงคนรู้จักที่ฝึกฝนมาสองปีครึ่ง ผู้มีพรสวรรค์ในการร้องเพลงและร่ายรำ

หรืออีกนัยหนึ่ง เขาอาจใช้ภาพปกป้องใครบางคน

อย่างนักบวชผู้ทรงศีลรูปหนึ่ง ในฐานะเจ้าอาวาสของวัดโบราณ เขาได้มอบลูกประคำหนึ่งเม็ดให้แก่หมาป่าเดียวดายที่เดินทางมาไกล

แสดงให้เห็นถึงความเมตตาของผู้ที่อยู่ในพุทธศาสนา เชื่อว่าทุกสรรพสิ่งล้วนมีจิตวิญญาณ

บางทีท่านอาจไม่ได้คิด หรืออาจจะคิดไว้แล้วว่า

วันหนึ่งลูกประคำเม็ดนั้นจะช่วยชีวิตหมาป่าเดียวดายและสหายของมันที่ถูกทุบตีไล่ล่า

หมาป่าและม้าที่ควรจะตายในดินแดนหลิงซีกลับล้มลงริมแม่น้ำสายหนึ่งในดินแดนเทียนเป่า โดยไม่ตั้งใจได้เข้าไปในดอกบัวที่ล่องลอยอยู่เพียงลำพัง

ชาวโลกต่างรู้ว่าชีวิตมีสองส่วน คุ้นเคยกับคำพูดที่ว่าฟันเฟืองแห่งโชคชะตากำลังหมุนวน

แต่มีน้อยคนนักที่จะคิดลึกซึ้งว่า ผู้ใดกันผลักดันให้ฟันเฟืองแห่งโชคชะตาหมุนไป

……

“แย่แล้ว จะไหลออกมาแล้ว!”

หญิงสาวร้องเสียงดัง ยื่นมือจับสิ่งที่แข็งแกร่งไว้แน่น

ของเหลวข้นเหนียวสีเหลืองเปรอะเปื้อนมือบอบบางทั้งสองข้างของนาง

นางครางเบา ๆ ไฝที่หางตาสั่นไหว ก่อนจะเลียของเหลวบนฝ่ามือแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย

มีกลิ่นหอมสดชื่น รสหวานอ่อน ๆ และคาวเล็กน้อย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน