ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 936

บทที่ 936 นักพรตชราผู้ไม่กลัวความตายและหญิงสาวผู้ใสซื่อ

ราวครึ่งชั่วยาว ผู้คนที่มารวมตัวกันที่ลานบรรพชนตระกูลจีก็ค่อย ๆ แยกย้ายกันไป

เหลือเพียงฮ่องเต้จีถางและอาจารย์จางซวีคุน

จีถางเงยหน้ามองรูปปั้นทองคำทั้งสามของบรรพบุรุษ แล้วถามคำถามที่ไม่ได้ถามต่อหน้าทุกคนว่า

“จางซวีคุน เจ้ามีส่วนร่วมในการแย่งชิงบัลลังก์หรือไม่์”

“หากข้ามีส่วนร่วม ย่อมกล่าวกับฝ่าบาทอย่างตรงไปตรงมา” นักพรตชราจางซวีคุนนั่งอยู่บนธรณีประตู มือที่ผอมแห้งและเหี่ยวย่นนวดหลังและขาของเขา

“สวรรค์ลิขิตชะตาเช่นนี้หรือ? ตระกูลจีจะรุ่งเรืองอย่างแท้จริง? ผู้ที่จะนำความรุ่งเรืองมาสู่ตระกูลจี ผู้นั้นคือจีปอฉางจริงหรือ?”

จีถางมีสีหน้าเคร่งขรึม แม้จะอยู่เบื้องหน้ารูปสลักของท่านบรรพชน สีหน้าของเขายังคงเคารพ แต่ก็มิได้ก้มศีรษะลง

จางซวีคุนยืนพิงประตูพระตำหนัก เอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า

“ข้าเพียงแต่นำสิ่งที่เห็นมากล่าวเท่านั้น ไม่อาจล่วงรู้ ไม่อาจล่วงรู้ได้”

แม้แต่สำนักศรัทธาสวรรค์ก็ยังไม่กล้าเอ่ยอ้างถึงความลับของสวรรค์ อาตมาสำนักศรัทธาปฐพีอยู่ห่างไกลจากสวรรค์ยิ่งนัก จะล่วงรู้ความลับของสวรรค์ได้อย่างไร?”

“หึ” จีถางส่งเสียงในลำคออย่างไม่พอใจ

อาจารย์จางซวีคุน ผู้นำสำนักศรัทธาปฐพีผู้มีวรยุทธ์ล้ำเลิศ และวิถีเต๋าอันแสนลึกล้ำ

นับพันปีที่ผ่านมา ราชวงศ์ต้าโจวอยู่ภายใต้การบริหารของอาจารย์จางซวีคุน ไม่เคยมีข้อผิดพลาดใด ๆ

วันนี้กล้าเอ่ยปากเช่นนี้ในตระกูลจี คำพูดทุกคำล้วนเป็นความจริง

“ฝ่าบาท ขออภัยที่ข้าน้อยต้องขอตัวก่อน ยังต้องไปดูแลศิษย์โง่เขลาเหล่านั้นเรียนหนังสือ” อาจารย์จางซวีคุนครางเบา ๆ อายุมากแล้ว ร่างกายก็เสื่อมถอย เดินไม่สะดวก ช่างน่ารำคาญยิ่งนัก

เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน ไม่รอให้จีถางตอบรับ เดินออกไปนอกสำนักศรัทธาปฐพีด้วยตัวเอง

ฮ่องเต้พระองค์นี้ไม่ชอบสายตระกูลอาจารย์ บังเอิญว่าเขาก็ไม่ชอบฮ่องเต้พระองค์นี้เช่นกัน

ทั้งสองไม่ค่อยลงรอยกัน เป็นเรื่องที่ราชวงศ์รู้กันดี เขาก็ไม่จำเป็นต้องเสแสร้ง สำนักศรัทธาปฐพีขอบคุณน้ำใจของตระกูลจีเมื่อครั้งอดีต สิ่งที่เขาทำไปก็มากพอแล้ว

เขาก้าวเดินออกไปอย่างเชื่องช้า ควันธูปสามดอกบนรัดเกล้าแม่ชี ของกระถางธูปลอยคละคลุ้ง ดวงตาของเขามืดมัว ถอนหายใจเบา ๆ ว่า

“ศิษย์พี่ ท่าน ท่านสิ้นเร็วเกินไป”

น่าเสียดายที่ท่านไม่ให้โอกาสแม้แต่จะให้จางซวีคุนลุกขึ้นจากโลงมาดู

มิเช่นนั้น ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องลากท่านขึ้นมา ดูว่าหมากที่ท่านผลักดันไป เดินทีละก้าวไปสู่เทียนหยวนได้อย่างไร

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน