ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 969

บทที่ 969 ความเลื่อมใส

ดวงตาของหลู่เฟิงเปล่งประกายแสง เป็นประกายที่แท้จริง

ราวกับได้เห็นสีสันที่สดใสที่สุดในโลก

เขาก็ชอบศิษย์น้องเล็กพอสมควร

ทว่าเป็นเพียงความชื่นชอบในลักษณะของความชื่นชมและสงสาร

เหมือนกับมองน้องสาวข้างบ้างที่อ่อนหวาน น่ารัก ซุกซน หน้าตาดี และนิสัยดี ผู้ใดบ้างจะไม่ชอบ?

อา ไม่สิ

เขาไม่เคยมีน้องสาวข้างบ้าน…

ส่วนน้องสาวของเขาเกือบทั้งหมดเป็นคนเย่อหยิ่ง แทบจะเย่อหยิ่งมาตั้งแต่เกิดจากการเป็นคนตระกูลหลู่ พวกนางไม่มีทางอ่อนโยนราวกับสายน้ำได้อย่างแน่นอน

ส่วนพี่สาวของเขา หลู่เสี่ยวจิน ยิ่งห่างไกลจากความอ่อนโยนราวกับสายน้ำ

เขาจึงอยากมีน้องสาวเหมือนกู้เหนียนหยวน

โอ้ ไม่สิ

ยังมีหลี่ชานซีอีกคน

หลี่ชานซีก็ปฏิบัติต่อผู้คนอย่างอ่อนโยน เพียงแต่นางมีความเย็นชาอยู่บ้าง ปฏิเสธผู้คนออกไปไกลถึงพันลี้

หลู่เฟิงไม่อยากเชื่อ จ้าวอู่หยางพิชิตใจพี่สาวของเขา หลู่เสี่ยวจิน และตอนนี้ก็เหมือนว่าจะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับศิษย์น้องหญิงอีก

หมายความว่าอย่างไร?

หมายความว่าจ้าวอู่หยางเก่งกาจไม่ใช่หรือ!

เป็นอัจฉริยะในเรื่องความรักและสตรี!

เป็นแบบอย่างที่เขา หลู่เฟิง ต้องเรียนรู้!

จ้าวอู่หยางไม่ได้หล่อเหลาเท่าเขา หลู่เฟิง แต่กลับแข็งแกร่งกว่า ทั้งยังเหนือกว่าในด้านนี้อีก แล้วจะไม่ให้หลู่เฟิงตาลุกวาวได้อย่างไร?

แค่ได้เรียนรู้วิชาเพียงเล็กน้อยจากพี่เขย ก็จะเอาชนะใจศิษย์น้องฮัวอีได้อย่างง่ายดายราวกับพลิกฝ่ามือไม่ใช่หรือ?

ตามหาผู้เชี่ยวชาญเช่นนี้จนรองเท้าเหล็กสึกก็หาไม่เจอ แต่จู่ ๆ กลับได้มาโดยไม่ต้องออกแรงเลย!

ต่อไปนี้เขาจะยกให้พี่เขยของเขา จ้าวอู่หยาง เป็นแบบอย่าง!

พี่เขยที่รัก ผู้เป็นดาวนำโชคของเขา!

หลู่เฟิงแย้มยิ้มเต็มใบหน้า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน