คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย) นิยาย บท 16

ไป๋ซีเยว่ตอบเธอ : หล่อมาก

คาดว่าตอนนี้เสิ่นเสี่ยวหยิ่งคงไม่ยุ่ง ถึงได้ตอบกลับในเสี้ยววินาที : แน่นอนอยู่แล้ว พี่ชายหล่อที่สุด!

ไป๋ซีเยว่ตั้งค่ารูปนี้เป็นพื้นหลังหน้าจอล็อคโทรศัพท์

เสียงเรียกเข้าของโรงพยาบาลโดยเฉพาะดังขึ้นในตอนที่ไป๋ซีเยว่กำลังจะวางโทรศัพท์มือถือลง เธอถอนหายใจ ลุกขึ้นมานั่งตัวตรง เตรียมพร้อมจะออกจากบ้านตลอดเวลา “มีธุระ?”

รับสายโทรศัพท์เรียบร้อยแล้ว เธอก็ขมวดคิ้ว นวดขมับเล็กน้อยแล้วค่อยไปเปลี่ยนเสื้อผ้า

สวมใส่เรียบร้อยแล้ว ก็บอกกับคุณหวาง คุณหวางคุ้นเคยกับการที่เธอต้องออกไปทำงานล่วงเวลาในช่วงพักผ่อนนานแล้ว “ลูกไปบอกกับมู่มู่ด้วย ใช่แล้ว สามีเก่าลูกจะกลับเมื่อไร”

“เขาไม่มีชื่อหรอคะ” ไป๋ซีเยว่ได้ยินคำเรียกนี้แล้วก็ปวดหัว “ถ้าเขาไม่กลับ หนูก็ทำอะไรไม่ได้”

“แม่ก็แค่เตือนเรื่องความสัมพันธ์ของพวกลูกในตอนนี้ตลอดเวลาเท่านั้นเอง ในเมื่อเป็นสามีเก่า นั่นก็คืออดีตที่ผ่านไปแล้ว...”

ไป๋ซีเยว่ตัดบทคำพูดเยิ่นเย้อของเธอ “โรงพยาบาลเร่งมา หนูไปก่อนนะคะ”

เธอไปเคาะประตูห้องของเล่น บ้านหลังนี้มีสามห้อง ห้องนอนของคุณหวางห้องหนึ่ง ห้องนอนเธอกับมู่มู่ห้องหนึ่ง ห้องนอนที่เหลืออีกห้องจึงกลายเป็นใต้หล้าของมู่มู่ ในห้องนี้มีของเล่นมากมายที่จี้เหลียนเฉิงล้วนเป็นคนซื้อ

เมื่อผลักประตูเข้าไป ภาพที่จี้เหลียนเฉิงกำลังต่อของเล่นกับมู่มู่ด้วยความอดทนโดยอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนก็ปรากฏเข้าสู่สายตา

จี้เหลียนเฉิงมองเธอแล้วถามว่า “คุณจะออกไปข้างนอก?”

มู่มู่ได้ยินก็วางของเล่นในมือลง พลางปรบมือแล้วเอ่ยว่า “หนูจะไปด้วย หนูจะไปด้วย!”

ไป๋ซีเยว่เอ่ย “แม่จะไปโรงพยาบาล ลูกอยู่กับพ่อก็เป็นเด็กดีนะ”

“เกิดเรื่องขึ้น?” จี้เหลียนเฉิงถาม

ไป๋ซีเยว่ตอบ “อืม ฉันจะไปดูสักหน่อย ไม่แน่ใจว่าจะกลับมากี่โมง ถ้าหากว่าลูก...”

คิดๆดูแล้วคำพูดนี้ไม่สามารถพูดต่อหน้าลูกได้ เธอจึงเชิดคางขึ้น “คุณออกมาหน่อย ฉันมีอะไรจะพูดกับคุณ”

จี้เหลียนเฉิงวางมู่มู่ลงบนพรม ลุกขึ้นเดินมาทางเธอ “ทำไมหรอ”

ไป๋ซีเยว่กังวลว่ามู่มู่จะได้ยิน จึงเขยิบเข้าไปใกล้เล็กน้อย พลางเอ่ยว่า “อีกครู่พยายามกล่อมลูกนอน หลังจากนั้นคุณก็รีบกลับไปซะ...”

เห็นเธอเข้ามาใกล้ ร่างของจี้เหลียนเฉิงก็เอนไปด้านหลังเล็กน้อย

คำพูดที่เหลือของไป๋ซีเยว่ติดอยู่ที่ลำคอ