คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย) นิยาย บท 20

หลิวชุนเสียงคือวิสัญญีแพทย์

ผลกระทบที่วิสัญญีแพทย์มีต่อการผ่าตัดครั้งหนึ่งนั้นสำคัญมาก

เขาจำเป็นต้องจับตาดูสัญญาณชีพต่างๆของคนไข้ทั้งกระบวนการ และให้ความร่วมมือจนการผ่าตัดเสร็จสิ้น

ตอนที่ไป๋ซีเยว่เรียกเขา เขากำลังดูค่าที่แสดงบนอุปกรณ์

เขารีบเงยหน้าขึ้น “หือ?”

มือไป๋ซีเยว่ยังคงเคลื่อนไหวไม่หยุด ร่างกายยังคงนิ่งไม่ขยับ “ฉีดยาระงับความรู้สึก”

หลิวชุนเสียงอึ้ง ตอบสนองไม่ทันไปชั่วขณะ

ไป๋ซีเยว่เอ่ยเสริมไปว่า “ให้ฉัน”

คราวนี้หลิวชุนเสียงเข้าใจแล้ว เขาสะดุ้งตกใจ “ที่ไหน”

ไป๋ซีเยว่เอ่ย “บริเวณต้นคอ”

หลิวชุนเสียงถาม “ปวดกระดูกต้นคอหรอ”

ไป๋ซีเยว่ขมวดคิ้วส่งเสียงอืม

ทุกคนในห้องผ่าตัดล้วนตกตะลึง กระดูกต้นคอของแพทย์ศัลยศาสตร์มะเร็งวิทยาล้วนมีปัญหา นี่เป็นเรื่องที่ทุกคนรู้กันดี

การผ่าตัดครั้งหนึ่งอย่างสั้นก็สองสามชั่วโมง อย่างนานก็สิบกว่าชั่วโมง ทำท่าเดิมเป็นเวลานานๆบนเตียงผ่าตัด เมื่อเวลาผ่านไปนาน กระดูกต้นคอรับภาระมากเกินไป ไม่มีปัญหาสิแปลก

หลิวชุนเสียงเข้าฝู้เจี่ยมาในปีเดียวกันกับไป๋ซีเยว่ ทั้งสองคนทำงานร่วมกันในการผ่าตัดมานับครั้งไม่ถ้วน ล้วนเข้าใจนิสัยของอีกฝ่าย

เขารู้ดีว่า ถ้าหากไม่ใช่ว่าทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ไป๋ซีเยว่ไม่ทางเอ่ยปากพูดประโยคนี้แน่นอน

เขาร้อนใจขึ้นมาทันที “เริ่มปวดเมื่อไร ทำไมถึงไม่บอกให้เร็วกว่านี้ ยาระงับความรู้สึกไม่สามารถฉีดตามใจชอบได้นะ โดยเฉพาะบริเวณกระดูกต้นคอ ฉีดไม่ดีจะงานงอกเอาได้ ให้เหล่าโจวมาตรวจเธอหน่อย...”

ไป๋ซีเยว่เอ่ย “พูดพล่ามอะไรมากมาย รีบฉีดเร็วเข้า!”

เห็นเธอร้อนรน หลิวชุนเสียงก็ถอนหายใจ หยิบเข็มฉีดยากับยาขึ้นมา ดึงเข็ม ไล่อากาศ จากนั้นก็ยืนบีบต้นคอเธออยู่ด้านหลังเธอ “เจ็บตรงไหน? ตรงนี้? ตรงนี้? ฉันฉีดแล้วนะ เธออดทนหน่อย...”

ยาระงับความรู้สึกเป็นยาระงับความเจ็บปวด ไมได้ออกฤทธิ์เร็วขนาดนั้น ทุกคนล้วนเข้าใจ ไป๋ซีเยว่ยังคงเจ็บ แต่ว่าเจ็บแล้ว เธอก็ยังต้องทำการผ่าตัดในครั้งนี้ให้เสร็จ โดยไม่สามารถเกิดความผิดพลาดใดๆได้