คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย) นิยาย บท 21

ไป๋ซีเยว่โมโหจนพูดอะไรไม่ออก “แม่คิดอะไรอยู่คะ แม่มีสภาพแบบนี้ อยู่โรงพยาบาลคนเดียว หนูจะวางใจได้ยังไง”

“ถ้าลูกไม่วางใจจริงๆ ก็หาพยาบาลรับจ้างมาดูแลสักคน ยังไงก็พามู่มู่มาไม่ได้”

ไป๋ซีเยว่หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา โดยไม่เงยหน้าขึ้นสักนิด “ใครดูแลหนูก็ไม่วางใจทั้งนั้น หนูต้องดูแลแม่ด้วยตัวเอง”

หวางลุ่ยเจินถาม “ลูกโทรศัพท์หาใครน่ะ”

ไป๋ซีเยว่กดหมายเลขโทรศัพท์ “พ่อของมู่มู่”

หวางลุ่ยเจินตอบ “ลูกอย่าโทรเลย ไม่ใช่วันหยุดสุดสัปดาห์...”

ไป๋ซีเยว่มองเธอแวบหนึ่ง “แม่พักผ่อนสักครู่หนึ่ง ไม่ต้องกังวลแล้ว”

เธอออกจากห้องพักผู้ป่วย โทรศัพท์หาจี้เหลียนเฉิงที่ระเบียงทางเดิน

จี้เหลียนเฉิงกำลังประชุม ตอนที่โทรศัพท์มือถือสั่น เขาคิดจะปิดตามจิตใต้สำนึก สุดท้ายเมื่อเห็นชื่อคนโทรเข้า เขาก็ส่งสัญญาณมือให้ผู้จัดการโครงการหยุดชั่วคราว จากนั้นก็ลุกไปรับโทรศัพท์

ทุกคนในห้องประชุมล้วนประหลาดใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นจี้เหลียนเฉิงรับโทรศัพท์ตอนประชุม ไม่รู้ว่าคนที่โทรมาคือใคร ถึงได้ทำให้จี้เหลียนเฉิงให้ความสำคัญขนาดนี้

เลขาซ่งที่นั่งอยู่ด้านข้างขมวดคิ้ว

จี้เหลียนเฉิงออกจากห้องประชุม กดรับสาย ถามเธอว่า “มีเรื่องอะไร”

ไป๋ซีเยว่เอ่ยอย่างตรงไปตรงมา “คุณสามารถช่วยดูแลมู่มู่สักหลายวันหน่อยได้มั้ย”

จี้เหลียนเฉิงตอบ “ได้แน่นอน”

ไป๋ซีเยว่เอ่ย “โอเค อย่างนั้นคืนนี้คุณไปรับเธอที่ศูนย์การเรียนรู้ระดับต้นเลย ดึกหน่อยฉันจะเก็บของบางส่วนของเธอแล้วเอาไปส่งให้คุณ”

เธอไม่เพียงแต่จะต้องเก็บของให้มู่มู่ คุณหวางนอนโรงพยาบาล เธอก็ต้องกลับบ้านไปเก็บเสื้อผ้าและอุปกรณ์อาบน้ำของคุณหวางเช่นกัน

จี้เหลียนเฉิงถาม “คุณมีเรื่องอะไรรึเปล่า”

ไป๋ซีเยว่ไม่ตอบคำถาม แต่กลับเอ่ยว่า “ถ้าคุณไม่สะดวกก็ช่างมันเถอะ”

จี้เหลียนเฉิงเอ่ย “ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น มู่มู่จะอยู่กับผมนานเท่าไรก็ไม่มีปัญหา ผมเพียงแค่...”

ผมแค่เป็นห่วงคุณ

ไป๋ซีเยว่ตัดบทเขา “วันสองวันก็พอ นานไปฉันกลัวมู่มู่จะร้องหาฉัน ถึงตอนนั้นคุณก็โทรหาฉัน ฉันจะกล่อมเธอเอง”