คลั่งรักร้ายนายวิศวะ Chapter 61 ความในใจ
ยิ่งเจนิสปล่อยให้ปล่อยคนใจร้ายกับยิ่งกระชับกอดให้แน่นขึ้น พร้อมกับกดจมูกลงที่แก้มนวลใสของเจนิสลงอย่างรัวๆ
"ฟอด"
"หอมจัง ทำไมแก้มเมียถึงหอมเช่นนี้" ร่างสูงยังคงเจ้าเลห์และยังคงเหลี่ยมจัดเหมือนเดิม
ด้านเจนิสจากที่ง่วงๆ พอเจอคนใจร้ายในเวอร์ชั่นนี้ ฉันถึงกับหายง่วงปานปริดทิ้ง ให้ตายเถอะทำไมเขาถึงได้นิสัยเสียกับฉันมากขนาดนี้ มือเรียวหยิกเข้าที่แขนแกร่งของคนตัวโตด้วยความแรง
"โอ้ย...เจ็บ ครับที่รัก พี่เจ็บ" ริวยังคงตีมึนใส่เจนิส ทำเอาร่างบางถึงกับมองค้อนมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ กลิ่นเหล้าที่หึ่งไปทั้งตัว
"พี่มาห้องฉันทำไม กลับไปสิคนบ้า ดึกแล้วฉันง่วง จะนอน" เจนิสสบตาคนเจ้าเล่ห์พร้อมกับเอ่ยมาเสียงแข็ง
"ไม่เอาสิเจนิส ฉันเมามากและขับรถกลับคอนโด ฉันไม่ไหวหรอกนะ ขอนอนที่นี่ด้วยได้ไหม ฉันอยากนอนกับเธอ อย่าใจร้ายไล่ฉันกลับเลยนะ ฉันเมามากขับรถกลับไม่ไหวหรอก" ริวไม่พูดเปล่าร่างสูงยังทำท่าทีเหมือนจะอ้วกใส่ห้องของเธอ เจนิสถึงกับหยีหน้าขึ้นมา
" นี้...พี่อย่าอ้วกใส่ห้องฉันนะ" เจนิสเอ่ยเสียงแข็ง ฉันเหนื่อยกับคนเหลี่ยมจัดอย่างเขาจริงๆ หึ...! เส้นทางกลับคอนโดของเขาขับรถไม่ถึงยี่สิบนาที แต่ขับมาที่คอนโดฉันได้ทั้งที่ไกลกว่าไหม
"นะ...ครับ อย่าไล่เลย" ร่างสูงทำสีหน้าอ้อนวอนใส่เจนิสสุดๆ
!! หึ...ฉันไม่น่าเปิดประตูให้พี่เลย" เจนิสเอ่ยเช่นนั้น จากนั้นร่างบางก็เดินไปยังเตียงนอน เพราะขี้เกียจเถียงกับคนอย่างเขา
!! เย้...ขอบคุณนะครับเมีย ที่ให้พี่นอนด้วย" ริวเอ่ยจบจากนั้นร่างสูงก็ถือวิสะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวของเจนิส และเดินเข้าไปอาบน้ำทันที ด้วยท่าทีที่อารมณ์ดี อย่างน้อยก็เป็นสัญญาณที่ดีขึ้นที่เจนิส นั้นเริ่มใจอ่อนให้กับตน ถ้าเจนิสไม่ใจอ่อนเธอจะเปิดประตูให้ผมทำไม ใช่ไหมครับ จริงๆ เขาไม่ได้เมาอะไรหรอกเพียงแค่แกล้งตบตาเธอเท่านั้น
ริวใช้เวลาอาบน้ำไม่ถึงสิบนาที ร่างสูงเดินออกมาจากห้องน้ำมีเพียงผ้าเซ็ดตัวผืนเล็กที่ปิดท่อนล่างเอาไว้
ด้านเจนิสร่างบางที่ล้มตัวลงนอนใช่ว่าฉันจะนอนหลับหรอกนะ สายตาสะดุดเข้ากับร่างสูงที่เดินมาหยุดตรงหน้าของเธอ
" นิใครให้พี่ใช้ผ้าเช็ดตัวของฉัน" ร่างบางลุกขึ้นนั่งและเอ่ยขึ้นมาเสียงแข็ง
"ก็เห็นว่ามีผ้าอยู่ผืนเดียว จะให้ใช้ผืนไหนละครับ" เจนิสเสมองใบหน้าของริวมาด้วยสีหน้าไม่พอใจและดุดัน
"พี่ไม่มีเสื้อผ้าใส่ หรือจะให้พี่นอนแบบนี้เลย ก็ได้นะ พี่ชอบนอนแก้ผ้า"
!! โบ๊ก !! ร่างบางถึงกับเขวี้ยงหมอนใส่หน้าของ ริวเข้าเต็มๆ มือแม่นขนาดนี้จะหลบยังไงก็ไม่ทัน
"โอ้ย...เจ็บ"
"ผู้หญิงบ้าอะไรโยนแม่นชิบหาย" ริวเอ่ยพร้อมกับจับเข้าที่ใบหน้าของตน
จากนั้นร่างบางก็ลุกออกจากเตียงนอน และเดินมาหยิบเสื้อยืดตัวโต และกางเกงขาสั้นตัวใหญ่ให้กับริว
"เอาไป" ร่างบางโยนเสื้อ และกางเกงขาสั้นของผู้ชายให้กับริว
"เฮ้ย...เจนิสนิเธอมีกางเกงผู้ชายไว้ที่ห้องแบบนี้ได้ไง" ริวที่เห็นกางเกงในมือร่างสูงถึงกับเอ่ยถามทันที
"ของอิแซมมี่มัน เพื่อนฉันเคยมานอนที่นี่" ร่างสูงรู้สึกโล่งอก อย่างน้อยก็ไม่ใช่ของไอ้หัวทองนั้น จากนั้นร่างบางก็โยนผ้าห่มมาให้ผม
"พี่นอนพี่พื้นก็แล้วกัน เพราะบนโซฟาเป็นที่ของน้องตุ๊กตา" ร่างสูงเสมองไปยังตุ๊กตาก็พบว่าเป็นตุ๊กตาที่เขาเคยป่าลูกโปงให้กับเธอนั้นเอง
"เฮ้ย...ได้ไงอะ เจนิส นิจะให้ฉันนอนที่พื้นจริงๆ เหรอ"
"ถ้านอนไม่ได้จะยากอะไร พี่ก็กลับคอนโดพี่ไปสิ" ริวได้แต่กัดฟันให้กับคนตัวเล็กที่เอาแต่ออกคำสั่งกับตน
"ปิดไฟด้วยฉันง่วงจะนอน" ร่างบางเอ่ยเสร็จก็ล้มตัวลงนอนทันที เพราะนี้มันดึกมากแล้ว
ริวปูผ้าห่มลงบนพื้น และมองบนเตียงนอนของเจนิสตาละห้อย แล้วทำไมเขาต้องมาทนนอนพื้นแข็งๆ แบบนี้ด้วยวะ ใจร้ายจริงๆ ยัยหน้าหยิ่ง ไม่คิดว่าเจนิสจะใจร้ายและใจแข็งกับเขามากขนาดนี้ ช่างทำกับคนอย่างเขาได้
"หึ...ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวแสบ อย่าให้ถึงวันที่ต้องจับกด" ริวได้แต่เอ่ยคาดโทษคนตัวเล็กที่อยู่บนเตียง
ร่างสูงนอนพลิกตัวไปมา แม้จะง่วงแต่ก็นอนไม่หลับ ให้ตายเถอะเกอดมาเขาไม่เคยนอนลำบากหนักขนาดนี้
"เจนิส นะ เจนิส" แบบนี้แล้วใครมันจะหลับลงละหวะ เมื่อคิดได้ดังนั้น ริวก็ไม่รอช้า อย่างมากก็แค่โดนยัยตัวแสบด่า ถ้าให้เขานอนพื้นแข็งๆ แบบนี้ยันหว่างก็ไม่หลับหรอกครับ ร่างสูงเดินเข้าไปล้มตัวลงนอนร่วมเตียงกับคนตัวเล็กไปทันที
เสียงหายใจของเจนิสที่เข้าออก สม่ำเสมอ หึ... หลับง่ายจริง ยัยตัวแสบของเขา เมื่อเห็นว่าเจนิสนั้นหลับแล้ว ร่างสูงก็ดึงร่างบางของคนหลับเข้ามากอดด้วยความรู้สึกโหยหาที่แสนจะคิดถึง เขาไม่เคยรู้สึกกับใครหนักมากอย่างเจนิส
แม้กระทั้งเฟียสผู้หญิงที่เขาคิดว่ารักมากที่สุด แต่พอได้อยู่ใกล้ชิดกับเจนิสความรู้สึกที่เกินมากกว่าเพื่อนกับเฟียสนั้นก็ค่อยๆ หายไป ความรู้สึกที่มีต่อเฟียสในตอนนี้เราเป็นแค่เพื่อนคนนึงเท่านั้น
แปลกนะคนอย่างเขาที่มีผู้หญิงมากมาย ไฮโซ ดารา นางแบบ เหล่าเซเปลปชื่อดังที่พร้อมวิ่งเข้าหาแต่กลับกับต้องมาแพ้ แต่หลงเสน่ห์ของผู้หญิงหน้านิ่งและแสนจะเย่อหยิ่งให้กับเจนิส ที่แสนจะธรรมดา แต่เขากับยอมคืนคำกลืนน้ำตาลายตัวเอง
ฉันไม่รู้ว่าฉันนั้นหลงรักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกเธอหัวใจของฉันมันก็ไปอยู่กับเธอเสียแล้ว" เสียงทุ่มของคนใจร้ายเอ่ยกับคนหลับอย่างนุ่มนวลและอ่อนโยนพร้อมกับประทับริมฝีปากลงบนหน้าผากของคนตัวเล็ก ร่างสูงสูดกลิ่นกายหอมละมุนเข้าจนเต็มปอด
เช้าวันต่อมา
นี้ฉันได้ตื่นสายในรอบสัปดาห์เพราะวันนี้ฉันไม่มีเรียน แต่ขณะที่ร่างบางจะลุกออกจากเตียงนอนนั้นกับรู้สึกมีตัวอะไรบางอย่างที่ ขยับยุกยิกที่ใต้ผ้าหุ่มผืนหนาของฉัน ร่างบางเสมองไปยังใต้พื้นห้อง กับต้องขมวดคิ้วขึ้นมา
คนเจ้าเล่ห์ต้องเล่นสกปรกกับฉันอย่างแน่นอน เมื่อคิดว่าริวนั้นนอนร่วมเตียงกับเธอมาตลอดทั้งคืน เจนิสถึงกับแสดงสีหน้าไม่พอใจขึ้นมาทันที
"พี่ริว ฉันรู้นะว่าพี่ตื่นแล้ว พี่เล่นกอดฉันไว้แน่นแบบนี้ฉันจะลุกออกไปได้ไง"
"หาว ยังง่วงอยู่เลย จารีบปายหนาย ขอนอนอีก ครึ่งชั่วโมงครับ" น้ำเสียงของคนงัวเงียเอ่ยขึ้นมากับฉัน เมื่อเห็นว่าริวไม่ยอมปล่อยแขนออกจากตน เจนิส
"โอ้ย... เจนิส ยัยหน้าหยิ่ง เธอทำอะไรของเธอเนี้ย " ริวเอ่ยมาเสียงดังเมื่อโดนเจนิสบิดเข้าที่แขน พร้อมกับเด้งตัวลุกขึ้นเขาพึงนอนไม่ได้กี่ชั่วโมงแต่กับต้องตื่นเพราะโดนเจนิสนั้นปลุก
ก็ลุก และกลับคอนโดพี่ได้แล้ว" เจ นิสเอ่ยขึ้นมาเสียงแข็ง
เช้าไล่ เย็นไล่" ริวเอ่ยจบร่างสูงก็เดินเข้าไปยังห้องน้ำ และอาบน้ำทันที ไม่นานร่างสูงก็ออกมาพร้อมกับชุดนักศึกษากางเกงยีนตัวเมื่อคืน แต่ร่างบางยังคนนั่งอยู่บนที่นอนเช่นเดิม
"เจนิส ไปอาบน้ำ จะพาออกไปทานข้าว" ริวเอ่ยกับคนตัวเล็กที่เอาแต่มองใบหน้าของตนมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ
เจนิสฉันยังคงโกรธเขาเรื่องที่เขาขึ้นมาแอบนอนบนเตียงกับฉัน และเรื่องในรถวันนั้นฉันก็ยังไม่ลืมมันหรอกนะ คิดว่าเขาทำแบบนี้ฉันจะหายโกรธหรือไง
อ่าน คลั่งรักร้ายนายวิศวะ Chapter 61 ความในใจ
นวนิยาย คลั่งรักร้ายนายวิศวะ ได้รับการอัปเดต Chapter 61 ความในใจ ที่มีการพัฒนาขั้นสูงสุดมากมายสิ่งที่ทำให้ซีรีส์นี้พิเศษมากคือชื่อของตัวละคร ^ ^. หากคุณเป็นแฟนของผู้แต่ง Kim Nayeol คุณจะรักการอ่าน! ฉันมั่นใจว่าคุณจะไม่ผิดหวังเมื่อคุณอ่าน มาอ่านนิยาย คลั่งรักร้ายนายวิศวะ Chapter 61 ความในใจ ตอนนี้ที่นี่
การอ่านนวนิยาย คลั่งรักร้ายนายวิศวะ Chapter 61 ความในใจ
Chapter 61 ความในใจ ของ คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นวนิยาย