คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 65

มหาลัย B

2 วันต่อมา

ด้านริวและวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ร่างสูงนั้นมีเรียน ซึ่งเรียนอีกแค่สัปดาห์สุดท้ายพวกเขาก็ต้องเตรียมสอบกัน ยอมรับว่าหลายวันมานี้เขาและเจนิสนั้นไม่ได้ติดต่อหรือพูดคุยกัน ยอมรับว่าผิดแต่ก็ขี้ขลาดที่จะไปเจอกับเธอ ผิดที่เขาเองที่ไม่กล้าเข้าไปเผชิญหน้ากับเจนิส

ร่างสูงยืนที่ระเบียงห้องพัก พร้อมกับอัดบุหรี่เข้าปอดแบบมวนต่อมวน ยอมรับตั้งแต่ทะเลาะกับเจนิสในคืนวันนั่นเขานั้นดูดบุหรี่หนักขึ้น แต่จะทำยังไงได้ในเมื่อการดูดบุหรี่เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เขานั้นผ่อนคลายลงบ้าง

ร่างสูงพ้นควันบุหรี่ออกจากปาก ขณะที่มือหนายังคงกดต่อสายหาเจนิส สองวันแล้วที่เขานั้นคิดต่อเธอไม่ได้ วันนี้หลังเลิกเรียนหรือเขาควรจะไปขอโทษเธอดี

!! ฟู่ !!

"ดูดเข้าไปครับ ดูดหนักแบบนี้แม่งเดี่ยวพี่มะเร็งก็ถามหามึงหรอก" ริกที่นั่งเล่นเกมส์กับเรียวตะเหลือบมองมาที่ระเบียงถึงกับเอ่ยเตือนน้องชายมา แต่นั้นริวกับไม่สนใจ ร่างสูงทิ้งก้นบุหรี่ลงจากนั้นก็เดินไปหยิบสมุดเพื่อจะขึ้นเรียน วันนี้อาจารย์สอนวิชาเลือกนั้นนัดพวกเขาที่เพื่อจะบอกแนวข้อสอบ ที่จะมีสอบภายในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

"แล้วนี้พวกมึงไม่ไปเรียนกันหรือไง" ริวเอ่ยขณะที่กำลังเดินเข้ามาในห้อง

"ไปดิ แต่รอพวกไอ้เชี่ยน๊อตไลน์มาว่าอาจารย์เดย์ ให้ไปตึกไหน ห้องไหน เพราะอาจารย์นัดรวมหลายห้องพร้อมๆ กัน" ริกเอ่ยกับน้องชาย จากนั้นไม่นานน๊อตเพื่อนร่วมคณะก็ไลน์มาทันที

"ตึกคณะบริหาร BSN ห้อง 1008"

"เค" จากนั้นทั้งสี่หนุ่มก็ไปยังที่ตึกคณะบริหารทันที

"มีกลุ่มห้องพวกไอ้น๊อต ห้องเรา และก็มีเด็กปี 2 คณะบริหารอีกประมาณ 5 ห้องมั้งที่อาจารย์นัดวันนี้" เป็นอรัณที่ก้มหน้าอ่านไลน์กลุ่มนั้นเอ่ยกับเพื่อนๆ มา

ทั้งสี่หนุ่มที่เดินเข้ามานั่งในห้องขณะที่รออาจารย์ประจำวิชา ร่างสูงของริวที่นั่งลงได้ไม่นานนัก จากนั้นกลุ่มเพื่อนสนิทของเจนิส แซมมี่ เฟย์ น้ำอุ่น ก็เดินเข้ามาภายในห้อง ทั้งสามสาวที่เห็นริวและกลุ่มหนุ่มฮอต ถึงกับยิ้มไม่หุบ ริวเสมองไปยังทั้งสามสาว แต่ร่างสูงถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมาด้วยท่าทีสงสัยเพื่อนๆของเธออยู่ที่นี่ แต่ในห้องนี้กับไร้วี่แววของเจนิส

ด้านแซมมี่นั้น พอฉันเห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของพี่ริวที่มองมาทางพวกฉัน ฉันกับยิ่งคิดถึงยัยเจนิส เราพึ่งจะคุยกันเมื่อเช้า เพื่อนฉันอยู่ที่โน้นสบายดี แค่นี้พวกฉันก็รู้สีกดีไปด้วย แต่ฉันก็ยังสงสัยไม่หายในวันที่ยัยเจนิสเดินทางนั้น กับไร้เงาของพี่ริวที่ไม่ได้ไปส่งยัยเจ แซมมี่ฉันได้แต่สงสัยแต่ก็ไม่ได้เอ่ยถาม พวกฉันนั่งถัดจากกลุ่มพวกพี่ริวไปแค่สามแถว แต่ก่อนที่อาจารย์จะแจงแนวข้อสอบนั้น ยัยเมรี่เพื่อนอีกคนของยัยเจนิสและฉัน เพื่อนสมัยที่พวกเราเรียนด้วยกันก็เดินมาหาฉัน

"อิแซม ฉันเห็นยัยเจ ลงสตอรี่ เจไปแล้วเหรอ" ยัยเมรี่เพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกันกับฉันเอ่ยถาม เพราะกับยัยเจนิส ยัยเมรี่นั้นก็สนิทแต่เรียนคนละห้อง

" เออ ใช่ แกเร็วมาก แบบยัยเจไม่ได้ล่ำลาใครเลย วีซ่าออกก็เดินทางเลย" ฉันเอ่ยกับยัยเมรี่ไปเช่นนั้น

"นิยัยเจไม่คิดจะบอกฉันเลยหรือไง อดเลี้ยงส่งนางเลย" ยัยเมรี่เอ่ยมา ด้วยสีหน้าน้อยใจให้กับยัยเจนิส

ด้านริวที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากแซมมี่นั้น ร่างสูงถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมาด้วยท่าทีสงสัย กับสิ่งที่เพื่อนเจนิสนั้นพูดคุยกัน ไม่ใช่เพียงแค่ริวหรอกนะที่สงสัย ด้านริกเองก็สงสัยไม่ต่างจากน้องชาย ริกได้แต่เหลือบมองใบหน้าของริว