คลั่งรักสุดใจของนายCEO นิยาย บท 3

ชาร์ล็อตเริ่มตัวสั่น

เธอยังคงจำได้ว่าไบรสันขอความช่วยเหลือจากเธอในคืนวันแต่งงาน

“ไบรสัน บอกฉันที... บอกฉันทีว่าที่เธอพูดมันไม่จริง...” ชาร์ล็อตมองตาของไบรสันราวกับผู้หญิงที่กำลังจะจมน้ำ และพยายามตะเกียกตะกาย

ไบรสันพยักหน้าและพูดว่า “ชาร์ล็อต ฉันขอโทษนะ”

ชาร์ล็อตน้ำตาไหลอาบลงบนใบหน้าของเธอ มันไหลไม่ยอมหยุด

ไบรสันเป็นคนถือตัวและทะนงตน ชาร์ล็อตไม่เคยเห็นเขาละทิ้งความหยิ่งจองหองและร้องขอสิ่งใด ๆ นั่นเป็นครั้งเดียวที่ไบรสันเคยขอร้องเธอ

แต่มันกลับเป็นเพราะ เขาทำเพื่อทิฟฟานี่...

"ไบรซ์ ฉันหนาว"

เสียงของทิฟฟานี่เรียบง่ายและไพเราะ

ในขณะนั้น ชาร์ล็อตก็ร้องไห้ออกมา แม้ว่าไบรสันจะรู้สึกแย่ แต่เห็นได้ชัดว่าเขาสนใจทิฟฟ์มากกว่า

เขาไม่ได้มองชาร์ล็อตเลย ในขณะที่เขาโอบแขนทิฟฟานี่ไว้

"ทิฟฟ์ ขึ้นรถกันเถอะ"

ชาร์ล็อตคงเป็นคนโง่เง่าถ้าเธอยังไม่เข้าใจว่า ความสัมพันธ์ระหว่างไบรสันกับทิฟฟานี่เป็นอย่างไร ณ จุดนี้ แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังตรงเข้าไปจับประตูรถไว้

“ไบรสัน ฉันเป็นภรรยาของคุณ และฉันมีสิทธิ์ที่จะห้ามคุณไม่ให้ไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น พ่อของฉันเป็นพ่อตาของคุณ และเขาปฏิบัติต่อคุณด้วยความเกรงใจมาตลอด ถ้าไม่ใช่เพราะเขา คุณคงไม่ประสบความสำเร็จเหมือนในตอนนี้ คุณจะเนรคุณได้ยังไงกัน?!"

“เธอต้องการทำให้มันแย่ลงจริง ๆ เหรอ?” ชายผู้ซับซ้อนยังคงให้เกียรติ แม้จะโกรธก็ตาม เขายังคงควบคุมอารมณ์ไว้

“ชาร์ล็อต ตามกฎหมายแล้ว เราไม่เคยเป็นสามีภรรยากัน ยิ่งกว่านั้น เราไม่เคยนอนหรืออยู่ด้วยกันเลย จากนี้ไป เราจะเป็นแค่คนแปลกหน้ากัน”

ชาร์ล็อตรู้สึกเหมือนถูกรัดคอจนหายใจแทบไม่ออก

การที่เธอได้อยู่กับไบรสัน เธอเมินเฉยต่อการคัดค้านของพ่อ และแต่งงานกับเขาทันทีที่เธอบรรลุนิติภาวะ...

ชาร์ล็อตเชื่อว่าไบรสันจะไม่มีวันทำให้เธอผิดหวัง ดังนั้น เธอจึงไม่ได้นึกถึงเรื่องจดทะเบียนสมรสด้วยซ้ำ

เธอคิดว่างานแต่งงานมันก็มากเกินพอที่จะพิสูจน์การแต่งงานของพวกเขา และไบรสันจะคอยดูแลเธอไปตลอดกาลอย่างที่เขาได้ให้คำปฏิญาณไว้

อย่างไรก็ตาม เธอไม่เคยคิดว่าทะเบียนสมรสจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะช่วยชีวิตเธอได้ หากไม่มีสิ่งนี้ ไบรสันก็จะทิ้งเธอราวกับว่า เขาเพียงแค่ทิ้งขยะไร้ค่าชิ้นหนึ่ง

ปัง!

ประตูรถถูกปิดอย่างแรง และรถสีดำสุดหรูก็ขับออกไป

ชาร์ล็อตยืนอยู่ที่นั่นและสูดกลิ่นฉุนของท่อไอเสียรถยนต์ น้ำตาและเลือดไหลออกมาจากจมูกและหยดลงบนรองเท้าของเธอ

“ไบรซ์ ฉันรู้สึกสงสารชาร์ล็อต เธอเพิ่งคลอดลูกให้เรา ข้างนอกอากาศมันหนาวมากนะ ไปรับเธอขึ้นรถกันไหม?” ทิฟฟานี่กะพริบตาโตเป็นประกาย ขณะที่เธอมองชาร์ล็อตในกระจกมองหลัง

ไบรสันขมวดคิ้ว ขณะที่เขาเย้ยหยัน “เหอะ คนบางคนก็ไม่สมควรได้รับความเห็นอกเห็นใจนะ”

ทิฟฟ์ไร้เดียงสาและใจดีเกินไป ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์และพ่อของเธอ วอลเตอร์ ซิมม่อนส์ ทรมานเธอจนเกือบตาย ทิฟฟานี่ไม่เพียงแค่ไม่ขุ่นเคือง แต่เธอยังรู้สึกสงสารชาร์ล็อตอีกในตอนนี้ ช่างเป็นความโชคดีจริง ๆ

ชาร์ล็อตสมควรได้รับความเห็นอกเห็นใจจากเขาไหม?

จากสิ่งที่เธอและวอลเตอร์ ซิมม่อนส์ทำกับทิฟฟ์ ไม่ว่าชาร์ล็อตจะทำอะไรก็ตาม มันก็ไม่เพียงพอที่จะชดใช้กับสิ่งที่เธอทำ!

ชาร์ล็อตทำให้ทิฟฟ์เจ็บปวดมากเกินไป เธอให้กำเนิดลูกเพื่อช่วยทิฟฟ์ก็จริง แต่นั่นก็มันไม่ได้มีความหมายอะไรเลย และไบรสันไม่จำเป็นต้องขอบคุณเธอสำหรับสิ่งนี้ด้วย

ทิฟฟ์ทรมานมามากพอแล้ว นับจากนี้ไป เขาจะทำทุกอย่างที่ทำได้ เพื่อปฏิบัติต่อทิฟฟ์อย่างถูกต้อง ผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อชาร์ล็อต จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาอีกต่อไป

เปรี้ยง!

เสียงฟ้าร้อง และลูกเห็บก็เริ่มตกลงมาจากก้อนเมฆ กระทบศีรษะและลำตัวของชาร์ล็อต

อย่างไรก็ตาม เธอแทบจะไม่รู้สึกอะไรเลย ขณะที่เธอจ้องไปที่รถของไบรสันอย่างว่างเปล่า ซึ่งกำลังค่อย ๆ เคลื่อนตัวออกห่างจากทัศนวิสัยการมองเห็นของเธอ จิตใจของเธอเต็มไปด้วยช่วงเวลาอันสวยงามที่เธอและไบรสันได้มีร่วมกัน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน