คลั่งรักสุดใจของนายCEO นิยาย บท 5

คฤหาสน์ที่สง่างามราวกับพระราชวัง ห้องโถงบนชั้นแรกมีพื้นที่กว่า 1,000 เมตร ชาร์ล็อตประคับประคองตัวเองให้เดินออกจากประตู ในขณะนั้น เธอไม่สามารถไปต่อได้อีก ขาของเธอหมดแรง และเธอก็ล้มลงบนขั้นบันไดหินหยกหน้าประตู

ในคืนงานแต่งงานของชาร์ล็อตกลายเป็นฝันร้ายที่สุดของเธอ ตั้งแต่นั้นมา เธอก็ฝันถึงคืนนั้นตลอดเวลาและตื่นมากรีดร้องอยู่เสมอ

ชาร์ล็อตอธิบายไม่ได้ว่าทำไม แต่ทุกครั้งที่เธอเห็นแซคคารี เธอจะรู้สึกเหมือนย้อนเวลากลับไปในคืนนั้น คืนที่ชายเย็นชาราวกับปีศาจโจมตีเธอ...

ผู้ชายอย่างแซคคารีน่ากลัวเกินไปสำหรับเธอ เธอภาวนาว่าจะไม่ได้พบเขาอีก

ชาร์ล็อตพยุงตัวเองขึ้นจากขั้นบันไดหินหยก

เมื่อเธอมองไปรอบ ๆ เธอตระหนักว่าลานบ้านเต็มไปด้วยหิมะหนาทึบ และทั้งหมดที่เธอเห็นคือหิมะที่ปกคลุมไปทุกที่ และมันก็ยังตกลงมาไม่หยุด

ชาร์ล็อตวิ่งหนีจากแซคคารีด้วยความตื่นตระหนก เธอจึงไม่ใส่ใจแม้แต่จะสวมรองเท้า อย่างไรก็ตาม เธอไม่อยากกลับไปเผชิญหน้ากับเขาจริง ๆ เธอตัดสินใจอย่างเงียบ ๆ และเดินไปบนหิมะด้วยเท้าเปล่า

“เฮ้ เฮ้ เฮ้ ทำไมคุณถึงพยายามทำตัวแข็งกร้าวนักนะ ผมเดิมพัน 1,000 ดอลลาร์เลย ว่าเท้าของคุณจะแข็งแน่ ๆ และคุณจะสูญเสียมันจากการถูกน้ำแข็งกัด ก่อนที่คุณจะเดินออกจากลานนี้ด้วยซ้ำ”

ชายคนหนึ่งพูด ขณะที่ยืนขวางทางของชาร์ล็อต เขาอายุเพียง 20 ปี และมีผมหยิกสีทอง เมื่อมองแวบแรก ดูราวกับว่าเขาสวมรังนกสีทองอยู่บนหัวของเขา และเขายังสวมต่างหูทองคำสองอันขนาดใหญ่ประมาณ 10 เซนติเมตรด้วย การปรากฏตัวของเขาสร้างความประทับใจอย่างมากต่อผู้อื่น

ชาร์ล็อตเหลือบมองชายคนนั้น และมองออกไปทันทีก่อนจะพูดว่า “ขอโทษนะ ฉันไม่เล่นการพนัน”

จากนั้นเธอก็เดินผ่านผู้ชายคนนั้นโดยไม่ลังเล

หญิงที่อ่อนแอ ร่างผอม สวมเพียงเสื้อเชิ้ตของผู้ชาย ขณะที่เธอฝ่าลมและหิมะ รอยเท้าที่เธอทิ้งไว้ในหิมะเริ่มห่างไกลจากเขามากขึ้นเรื่อย ๆ ลูคัสมองดูเงาของเธอ และครู่หนึ่งเขาก็เข้าสู่ความงุนงง จู่ ๆ เขาก็วิ่งไปที่โรงรถ

ก่อนที่ชาร์ล็อตจะไปไกล ซูเปอร์คาร์สีเงินก็หยุดอยู่ตรงหน้าเธอ และรังนกสีทองก็มองออกไปนอกหน้าต่างรถ

“เฮ้ ขึ้นรถเถอะ ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน”

ชาร์ล็อตก็ขึ้นรถ

ระหว่างทางเขาไม่สามารถหยุดพูดคุยได้ ชาร์ล็อตแอบคิดในใจ เธอรู้เพียงว่าผู้ชายคนนั้นชื่อลูคัส เขาเป็นมือขวาของแซคคารี และถ้าไม่มีเขา คอนเนอร์ คงจะเป็นเทพบุตรที่ไร้ปีก...

ชาร์ล็อตอดไม่ได้ที่จะนึกถึงแซคคารี

ผู้ชายที่เย่อหยิ่งและเยือกเย็นขนาดนั้น ทนอยู่กับลูคัสที่พูดไม่หยุดแบบนี้ได้ยังไงกัน?

ชาร์ล็อตได้ยินเสียงและความโกลาหลออกมาจากห้องไอซียูของพ่อจากระยะไกล และความรู้สึกไม่ดีก็เต็มไปทั้งหัวใจ

เมื่อเธอผลักประตูเข้าไป ห้องก็รกไปหมด

ชิ้นส่วนของวัตถุแตกเป็นชิ้นเล็ก ๆ เช่น แจกันและแก้ว มันกระจัดกระจายไปทั่วพื้น พยาบาลที่หวาดกลัว 2 คนซุกตัวอยู่ที่มุมห้อง ขณะที่อัลเฟรดถูกทุบตีอยู่ที่พื้น มีเลือดไหลออกจากปากและจมูกของเขา และชายชุดดำ 5 คนยังคงรื้อค้นไปทั่ว

ชาร์ล็อตโกรธมาก

"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!"

พวกผู้ชายเพิกเฉยต่อเธอ จนกระทั่งชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าต่างโบกมือให้หยุด

ชาร์ล็อตรู้จักชายคนนั้น วิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ด ชายผู้วางแผนร่วมกับไบรสัน เพื่อเข้าครอบครองบริษัทของพ่อและจะส่งเขาเข้าคุก

“อารมณ์โกรธจะทำให้ร่างกายหลังตั้งครรภ์ของเธออ่อนแอลงนะ ชาร์ล็อต เธอต้องใจเย็น ๆ เพื่อเห็นแก่เรือนร่างที่งดงามของเธอ” วิกเตอร์หัวเราะออกมาดัง ๆ ใบหน้าของเขาทำให้เขาดูเหมือนเป็นสิ่งน่ารังเกียจ

ชาร์ล็อตเยาะเย้ย “คุณมันหน้าซื่อใจคด พ่อของฉันเชื่อใจคุณมาตลอด ทำไมเขาถึงไม่เคยเห็นว่าคุณเป็นคนแบบนี้กันนะ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน